KALPSİZLER-tom riddle

Tehlikeli Yaratık

Bahçeye çıkan kapıya doğru giderken, arkamdan gürültülü adım sesi geliyordu, adımlarım hızlandı, arkama bakmıyordum çünkü arkamdan gelen kişiyi tuzağa düşürmeyi planlıyordum, bahçeye çıkan kapının biraz gerisinde olan kütüphaneye girdim, ve biraz bekledikten sonra geldiğini anladım, kütüphane kapısının eşiğinden girdiği gibi yumruk attım, yumruğumu tuttu, ani refleks ile ayağını sert bir şekilde ezdim daha sonra suratına baktığımda bu kişinin Tom olduğunu gördüm;

-Tanrım! Niye peşimden geliyorsun?

+Nereye gideceğini merak ettmiştim!

-Ayağın iyi mi?

+Hayır! Ahh tamam bir saniye.

-Şimdi iyi misin?

+Evet, sanırım.

-Her neyse, peşimden gelmeyi bırak!

+Ben kütüphaneye gidiyorum.

-İyi, bende yasak ormana gidiyorum.

+Ölmeden dönemezsin.

-Cenazemde çok ağlama tamam mı?

+Emin ol, ağlamam.

Bir kaç dakika sonra

Yasak ormanda biraz ilerledikten sonra çığlıklar duymaya başladım, o yöne gittikten sonra Harry ve iki kişinin daha ayaklarından bir ağacın dalları tutmuş onları döndürüyordu, gücümü kullanmak istemedim ama ağaç kızı bir çukura atmak üzereydi, dayanadım ve ağacın dalına alev topu atarak kopardım, Harry ve diğer çocuğuda hızlıca kurtardım, daha sonra elimden biri tuttu ve beni döndürerek önüne aldı, ceketinin bir tarafıyla beni kapattı, suratına baktığımda bu kişinin Tom olduğunu gördüm yine! Harry, Tom'a sesledi, Tom omuzunun üzerinden onlara bakarak cevap verdi;

(Harry)- Tom! Sen daha demin Hermonie, Ron ve beni sen mi kurtardın?

(Tom)- Hâlinize acıdım.

(Hermonie)- Ya, sende acıma duygusu var mıydı?

(Tom)- Keşke kurtarmasaydım.

(Ron)- Çocuklar artık gitmeliyiz bence.

(Harry)- Haklısın, gidelim.

(Tom)- Görüşmemek üzere.

Tom & Maria

+Seni kurtardım.

-İstemedim?

+Hadi ama, burada gururumu bir yana bırakıp sana yardım ettim.

-Sağol.

+Sen burada ne bok yiyorsun be?

-Karışık.

+Elinden çıkan ateş..?

-Sihirbazlık hilesi.

+Diyosun?

-Peşimden gelmeyi bıraksan mı?

Cevap vermesine izin vermeden ayrıldım, o da peşimden gelmedi, biraz ormanın içinde yürüdükten sonra yüksek bir ağacın ortasında duran bir ev gördüm, merdivenleri tırmanmaya başladım, merdivenin bir basamağının kırık olduğunu fark etmedi ve iki elimlede o basamağa tutunduktan sonra basamak ortadan ikiye ayrıldı ve düşmeye başladım, düşüşümü güçümle hafiflettim ama durduramadım, gözlerimi kapattım ve düşüşümü hafifletmeye devam ederek düşmeyi bekledim, daha sonra biri beni tuttu, bu kişinin Tom olduğuna emindim ama gözümü açınca Harry olduğunu gördüm, hemen kucağından indim;

+İyi misin?

-Evet, iyiyim.

+Buralarda dikkat etmelisin.