ថ្នមស្នេហ៍ក្បែរកាយ(ចប់)

ភាគ៣១:ប្រយ័ត្នសម្រស់លេងនៅដូចដើម

<<មុខយើងវាយ៉ាងម៉េច?>>លោកស្រីចន

<<អ្នកម៉ាក់ចង់ដឹងក៏ទៅឆ្លុះកញ្ចក់មើលទៅដឹងហើយ>>ថេហ្យុង

<<ឯង!>>

<<បាទអ្នកម៉ាក់ក្មេក>>

<<កុំមកហៅយើងថាម៉ាក់>>

<<បាទអ៊ំស្រី>>

<<ឯងឌឺយើងហេស៎? ប្រុសជុងមើលប្រពន្ធកូនទៅ>>

<<ប្រពន្ធខ្ញុំមានអ្វីមែនទេ?>>ជុងហ្គុក

<<គេឈ្លើយជាមួយម៉ាក់ តមាត់ជាមួយមនុស្សចាស់គ្មានបាត់មួយម៉ាត់>>

<<នោះក៏មកពីអ្នកម៉ាក់ដែរ>>ជុងហ្គុក

<<កូនកាន់ជើងប្រពន្ធ?>>លោកស្រីចន

<<ខ្ញុំមិនបានកាន់ជើងអ្នកណាទេម៉ាក់ ម៉ោះបានហើយថេហ៍ឡើងទៅបន្ទប់សម្អាតខ្លួនទៅ>>ជុងហ្គុក

<<បាទប្ដីសម្លាញ់>>ថេហ្យុងថាហើយក៏ដើរចេញពីវ័យចំណាស់ឡើងទៅជាន់ខាងលើបាត់ ។
      មកដល់ក្នុងបន្ទប់គេងជុងហ្គុកមើលទៅសភាពនៅតែដដែលគ្មានផ្លាស់ប្ដូរសោះ ថេហ្យុងដើរមើលបន្តិចមុននឹងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួន ក្រោយពីសម្អាតកាយរួចរាល់ទើបចេញមកវិញ មកដល់ក៏ឃើញអ្នកជាប្ដីកំពុងតែនៅអង្គុយលើពូក

<<លោកចន~>>ថេហ្យុង

<<បាទ មានអ្វីហេស៎?>>ជុងហ្គុក

<<លោកមកតាំងពីស្មើណា ហើយហេតុអីមកអង្គុយបែបនេះ>>ថេហ្យុង គេរុំកន្សែងអញ្ចឹងហើយទើបមានការខ្មាស់អៀន ដោយឃើញរឹកពាអ្នកជាប្រពន្ធបែបនេះជុងហ្គុកក៏សើចបន្តិចមុននឹងបោះជំហានដើរទៅជិត

<<ដើរមករកខ្ញុំធ្វើអី?>>ថេហ្យុង ចេះតែសន្សឹមតិចៗថយទៅក្រោយរហូតទាល់តែខ្នងអឹមនឹងជញ្ជាំងហើយរាងក្រាស់ក៏រហ័សលើកដៃទៅឃាំង

<<អៀនបងមែនទេ?>>ជុងហ្គុក

<<គ្មានទេ>>ថេហ្យុង

<<ប៉ុន្តែមុខរបស់អូនក្រហមហើយ>>

<<មកពីក្ដៅទើបក្រហម>>

<<ទើបតែងូតទឹកសោះក៏ក្ដៅវិញហើយ?>>

<<នឹងហើយ  អួយលោកដកដៃចេញទៅខ្ញុំត្រូវការពាក់អាវ>>ថេហ្យុង