《4》aftermath - შემდგომი

28 4 2
                                    


არ მჯერა, რასაც ახლა ვხედავ, თითქოს თვალს ვხუჭავ იმაზე, რასაც ახლა ვხედავ.

მუხლებში სისუსტეს და კანკალს ვგრძნობდი, გრძნობები აირია, ახლა მრცხვენია, მეზიზღება და თითქოს წუხელ მომხდარის ყველა სურათი ბრუნდება იმ დროს, როცა დავინახე ვენისის ღიმილიანი სახე და ამის ჩვეულებრივი ცარიელი სახე. ეს კაცი, ვეგასი.

მოგვიანებით ვიგრძენი, რომ სუსტმა მუხლებმა წონასწორობა დაკარგეს, დაცემას ვაპირებ, მაგრამ შემდეგ ოთხივე მაშინვე მომიახლოვდა.

გული გამისკდა და თვალები დამეწყო თავბრუ დამეწყო და ბოლო რაც ვიცი სანამ თვალებს დავხუჭავ, ვენისი და ის ვეგასი მაშინვე გამოიქცა ჩემსკენ რომ დავეჭირე.

+++

თვალებს ნელა ვახელ და ძლიერი კაშკაშა შუქი დამხვდა.

თვალები ავატრიალე, რომ მენახა სად ვარ ახლა. როგორც კი მივხვდი, სად ვარ, ვდგები და ზურგით თავსაფარს ვეყრდნობი.

"გაღვიძებული ხარ, ოი პიტ, შენ პანიკაში ჩაგვაგდე!" ოთახში ხუნ ნოს ხმა ისმის.

"ფი ნუ ყვირი, პიტს კიდევ შეიძლება თავი ეტკინოს" გვერდით ნაზი ხმა მოესმა, მისკენ შევბრუნდი, ვენისია.

"უბრალოდ იმედია ერთ დღეს საბოლოოდ დაკარგავ ხმას" დივანიდან მოისმა მეორე ხმა, პორშე ფეხზე წამოდგა და მომიახლოვდა.

ხუნ ნო შებრუნდა და შეხედა ღიმილით. თვალები დავხუჭე, რომ მენახა ვინმე არის თუ არა აქ, საბედნიეროდ, რომ ვეგასი აქ არ არის, ამიტომ შვება ვიგრძენი.

"ახლა თავს უკეთ გრძნობ? რა მოხდა, შენ მე შემაშფოთე, ჩვენ" მითხრა ვენისმა და ხელი მომკიდა და მეფერებოდა.

-კარგად ვარ, არ ვიცი რატომ მოხდა... - ვუთხარი მის ხელებს დავხედე.

"ექიმმა თქვა, მუცელი ცარიელი გაქვს... ოჰ, შიმშილი ხომ არ გქონდა?! ბევრი საჭმელი, პიტ, ნებადართული გაქვს ჭამო!" ისტერიულად თქვა ხუნ ნომ.

Die for youOnde histórias criam vida. Descubra agora