《8》Team up - გუნდი

32 2 0
                                    

ოჯახის დანარჩენი წევრები შვებას განიცდიან, რადგან ვენისი ​​კარგ მდგომარეობაშია, თუმცა ის ჯერ კიდევ კომაშია. ექიმმა თქვა, რომ მას ალბათ კვირები, თვეები ან წლები დასჭირდება გაღვიძებისთვის.

ჯერ კიდევ არ გვაქვს იმის გარანტია, რომ ვენისი ​​გაიღვიძებს, მისი კარგი მდგომარეობა მხოლოდ ახლაა... ექიმმა თქვა, რომ მისი სხეულის მდგომარეობა ალბათ შეიცვლება, სანამ აქ იქნება. ტყვიები ნეკნებსა და თირკმლის გვერდით ნაწილს მოხვდა, ამიტომ ამ სამი ტყვიით მის შინაგანი ორგანოები ნამდვილად დაზარალდა.

საწოლისკენ მივდივარ, სადაც ვენისი ​​იწვა, უგონოდ და გაცვეთილ ბოსტნეულს გავს, სხეულზე ბევრი შლანგითა და მავთულით.

მხოლოდ ტუჩების დაკვრა შემიძლია მისი ასე დანახვისას.

"ფი პიტ, უკვე დილაა... ჩვენთან არ მოდიხარ დასასვენებლად?" მაკაო მომიახლოვდა და მისკენ მივტრიალდი.

"კარგად ვარ, აქ დავრჩები ვენისთან სასაუბროდ... ექიმმა თქვა, რომ ეს კარგია, ასე რომ, მალე გაიღვიძებს" - ღიმილით ვაცილებ.

"მაგრამ შენც უნდა დაისვენო ფი, ფი ვენისდ არ უნდა რომ სტრესში იყო" მაკაო ხელზე მეფერება.

- რა თქმა უნდა, მაკაო კარგად ვარ, ახლა შეგიძლია წახვიდე და მე აქ დავრჩები... იქ დივანი დევს, ალბათ მოგვიანებით დავიძინებ, - დამამშვიდებელი ღიმილი გავუსწორე თავზე.

მაკაოს არაფერი შეუძლია, მაგრამ თავი დაიქნია, სანამ ოთახიდან გავიდოდა.

ახლა მხოლოდ მე და ვენისის უგონო სხეული ვართ. ვკვნესი, როცა მის საწოლთან სკამზე ჩამოვჯექი.

"სიყვარულო... მაპატიე... მაპატიე, რომ არ ვარ იქ, როცა გჭირდები, მაპატიე რომ არ დაგიცავი" ნელა ვეფერები მის ხელს ლოყებზე ჩამომდინარი ცრემლებით.

- ხუნ ნოსთან არ უნდა წავსულიყავი, რომ ეს არ შეგმთხვეოდათ... - დავამატე ისევ ტირილით და ყნოსვით.

Die for youWhere stories live. Discover now