მე და ვეგასი ვემზადებით იაპონიაში მიტანილი ნივთებისა და იარაღის ჩასაბარებლად.
ხუნ პრიმმა უკვე გვითხრა, რომ თვითმფრინავი, რომელსაც ჩვენ ვიყენებთ, მზად არის, უბრალოდ უნდა წავიდეთ და შევკრიბოთ ვეგასის ყველა ქვეშევრდომი.
"მზად ხარ, პიტ?" ვეგასმა მკითხა, როცა ცეცხლსასროლი იარაღის შემცველი ზურგჩანთის ელვა დახურა.
"მე ვარ, შენ?" ვეკითხები უკან.
"სანამ ჩემ გვერდით ხარ" თქვა ვეგასმა და ხელი მომხვია.
ორივე ხელი მომიჭირა და მაკოცა. მე შემიძლია მხოლოდ გაღიმება დარწმუნებით, რომ ვეგასი არ მიშვებს.
შუბლზე მას ვეყრდნობი და ცხვირს ერთმანეთში ვიჭერთ.
"ვეგასში, ჩვენ ორივემ ვიცით, რომ არ არსებობს გარანტია, თუ გადავრჩებით ამას..." ვთქვი სუნთქვის ქვეშ.
"მე დავრწმუნდები, რომ გადარჩები, არავის მივცემ უფლებას, ხელი დაგადოს" - თქვა ვეგასმა და თვალები დახუჭა და შუბლი შუბლზე მიიდო.
„მაგრამ მათ იარაღს შეუძლია...“ ვხუმრობ და ოდნავ ჩავიცინი სიტუაციის განმუხტვისთვის.
ვეგასმა პატარა ღიმილით მომხვია ხელები წელზე.
- ვეგას ვხუმრობ, გთხოვ აღარ გაიმეორო... - ვუთხარი დაბალი ხმით.
"Რა?"
-ჩემთვის სიცოცხლეს რისკავ, მარტო სიკვდილს ნუ შეხვდები...-თავი მას კისერზე დავადე და ჩავმარხე.
"მე..." ჩამჩურჩულა ყურებში ვეგასი.
"შენ არ გჭირდება, მე აქ ვარ... ამიერიდან მარტო არ მიდიხარ, რადგან მე აქ იმისთვის ვარ, რომ შენთან ერთად ვიარო ყველა გზაზე, რომელსაც შენ გადიხარ." ვუთხარი და დავრწმუნდი.
"არ დამტოვებ?" ვეგასი მეკითხება ისევ მეხუტება.
- არ დამჭირდება... შენ გჭირდები, - ვუთხარი მე.
"პიტ... ვენისზე რას იტყვით?" ვეგასმა იკითხა თითქმის ჩურჩულით.
YOU ARE READING
Die for you
Fanfictionშენთან ერთად ერთი ღამე შეცდომა იყო, მაგრამ შენი დაკარგვა ცუდი გადაწყვეტილებაა-პიტი ავტორი BSVMONE
