DLSL Series #2: Perfectly Choosing You

Chapter 12

Alliyah

"Ah, kailangan ko na palang umalis. I'll see you around!" Paalam ko kay Chesca.

Tinakbo ko ang kahabaan ng lobby para lang maabutan si Trex na noo'y naghihintay na bumukas ang elevator. Tumabi ako sa kaniya na parang wala lang at tinago ang paghahabol ko ng hininga. Pasimple kong hinawi ang nagkalat kong buhok. The elevator is still in the fifth floor.

Naramdaman ko ang paninitig niya saakin kaya naman nag-angat ako ng tingin sa kaniya at kunwaring nagulat sa presensya niya.

"Hi!" Matamis ang ngiting bati ko.

Pasupladong inirapan naman ako nito at naunang pumasok ng elevator nang bumukas iyon. Nakangisi akong sumunod sa kaniya.

"9th floor, please." Bawi ko.

It's a bit awkward dahil kaming dalawa lang ang sakay. The elevator's space seems like wasn't enough for us. But my positive vibe is telling me na sa una lamang iyan. Pasasaan ba't maibabalik ko rin ang dating pakiramdam tuwing magkasama kami.

I am standing next to him, at dahil sa katangkaran niya I couldn't see his face. Thanks to the mirror in front. Pinakatitigan ko siya mula doon at alam kong ramdam niya iyon because I made it obvious. Ngunit sadyang maldito siya at hindi pinagbibigyan ang tingin ko.

He look dashing in his office attire. Formal na formal sa suot niyang suit. During our university era, he's features already gone matured. I didn't imagine he would be this handsome now. He looks manlier and dominating.

Tumunog na lamang ang elevator hudyat na nasa tamang palapag nako ay hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin.

Nakanguso akong lumabas. I slowly took every step. Baka lang naman kasi he would say goodbye diba. But, to my surprise, sumunod siyang lumabas sakin.

"Trex, you don't have to." Nakangiti kong sabi.

Tumigil pa'ko sa paglalakad para lang harapin siya. He also stop walking because of what I did.

"Do what?" He replied sternly.

Halos mapapikit ako sa lamig ng boses niya.

"Diyan lang yung office ko," ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko.

Nangunot ang noo niya. Confusion and boredom are very visible in his face.

"So?"

"Hindi mo na ako kailangang ihatid."

Ako ngayon ang hindi makatingin sa kaniya. He is really dominating. Iyong tipong lugar mo para sa sarili ay sinasakop pa niya.

Silence enveloped us. Ramdam ko ang titig niyang tumatagos sa sistema ko. Nag-angat lamang ako ng tingin nang marinig kong ngumisi siya.

He smirk and turn his back at me, living me dumbfounded. Nakaawang ang labing sinundan ko siya ng tingin at nahigit ko ang aking hininga nang makitang pumasok siya sa pintuan na katabi lamang ng office ko.

"Oh gosh..." nai-usal ko.

Inilang hakbang ko ang pintuan na kaniyang pinasukan. Nasapo ko nalang ang noo ko nang mabasa ang naka engrave doon.

Trex Benedict Montero
Chief Financial Officer

Sure his office!

God! Gusto kong magpalamon na lamang sa lupa. Ang tanga ko para isiping ihahatid niya nga ako! What the fuck, Alliyah!

Sa isip ay napuno ko na ng mura ang sarili habang nangingig ang mga tuhod na pumasok sa sariling opisina. Hindi man lang ako nagdalawang isip sa mga pinagsasabi ko! For sure he is laughing because of me now!