Kış ayında olmamız beni bağlamaz? "Kanka?" "Napıyorsun gerizekalı?" "İyi kanka sen napıyorsun?" dedimde gülümsedim. "Nerdin mal herif?" dedi sinirle. "Dışarda." dedim dondurmamı yalarken. "Ananı!Yemin etmezsen inanmam!" dedi. "Yemin." "Lan sen benimle dalga mı geçiyorsun gerizekalı herif?Ödümüz koptu burada bizim!" dedi sinirle. "Yio,ben gayetcik iyiyim!" dedim zıplaya zıplaya yürürken. "Noldu sen son kapı falan diyordun?"dedi. "Ya kargocu gelmiş.Azcık alışveriş yapmıştımda bursluluk paramla." dedim. "İyi,eve dön hemen.Şuan Minho hocadayız,Minho hoca seni dövecek." dediğinde kocaman sırıttım. "Öpecek miymiş?" dedim. "Aynen öpecek,gerizekalı!Dalga geçmede eve gel!" yüzüme kapanan telefonu umursamadan en sevdiğim şarkıyı açtım. "I can't save us,my Atlantis we fall..."yerler su birikintileriydi ve ben her seferinde su birikintilerine basıyordum.
Büyük ihtimalle hasta olacaktım.Neden mi?Bir,üstümde kısa kollu tişört var.İki,sırılsıklamım.Üç hava buz gibi.Dört,bu buz gibi havada bınları yapıp,kendimi dahada ıslatıp üstüne dondurma yiyorum.
Yolda bir köpek görmüştüm.Çok tatlıydı.Onu kucağıma aldım. "Merhaba,merhaba miniğim!" dedim.Yanağımı yalamaya başladı.Kaldırıma oturup kucağımdaki bu sokak köpeğini sevmeye başladım. "Aç mıymış benim bebeğim?" onu kucağıma aldım ve eve doğru yürümeye başladım.Koşar adımlarla gidiyordum.
Yaklaşık 15 dakikalık koşu sonunda eve varmıştım.Kapıya alacaklı gibş vuruyordum.Kapıyı Jisung açtı.Bir şey demesine izin vermeden köpeği kucağına verdim. "Ben gelene kadar evde kalsın!" sonra arkamı dönüp koşmaya başladım.
Hemen yakınlarda bir Pet Shop vardı.Mama olduğundan emindim.Hızlıca mama reyonuna ilerledim.
Tabii soğuktan sıcağa geçmemle titremiştim ve üşüdüğümü şimdi hissediyordum.
Her türlü mamadan bir tane aldım ve kasaya ilerledim. "279 tl 69 kuruş." kaparı verdim ve poşetlerdeki mamaları alıp çıktım.Arada Minho hocanın kedileri için aldığım mamalarda vardı.Sabah yakınıyordu mamaları bitti diye.
Eve normal hızla gidince bu süre 15 dakikadan yarım saate çıkmıştı.Tam iki katı.Kapıyı çaldım.Yine kapıyı Jisung açtı ve içeri daldım anında. "Minho,mama aldım!" dedim.Salona adım atmamla köpekcik hemen etrafımda dönmeye başladı.Poşetleri kenara bıraktım ve onunla oynamaya başladım. "O köpek ne alaka?" dedi Minho. "Yeni arkadaşım.Merak etme,şimdilik bir arkadaşıma bırakırım,evinde olmaz.Zaten birkaç gün sonra eve geri dönerim,o zaman yanıma alırım." dedi köpeği severken. "Tamam." yanımdan geçip gitti. "Kedilerinin mamaları tezgahta!" köpeği kucağıma aldım. "İlk seni temizleyelim!" banyoya ilerledim.
Suyu açtım ve onu yıkamaya başladım.Tertemiz olmuştu.Onu havluya sarıp kucağıma aldım. "Yeon," dedim telefonda. "Ne var?" dedi. "Ben sana bir köpek bırakacağım,bir süre kalsa sende sorun olur mu?" dediğimde gülümsediği anladım. "Ne sorunu,getir bakalım minik arkadaşını!" "Teşekkürkler." sonrasında ise telefonu kapattım ve ıslak üstümle geri dışarı çıktım.
Yaklaşık 45 dakika yürüme sonunda Yeonjun'daydım.
Bugün iyice kilo vermiştim,emindim.
Sonra işte köpeği bıraktım falan filan eve döndüm.Zaten direkt odaya geçip eşyalarımı hazırlamaya başladım. "Hwang?" dedi Minho içeri girip. "Ne yapıyorsun?" dedi. "Hazırlanıyorum.Yarın sabah giderim." dedim.Derin bir nefes verip yatağa oturdu. "Orası ailenin evi,bu yüzden bir şey demek istemiyorum ama gitmenide istemiyorum.Orası senin için güvenli değil Hyunjin." dediğinde derin bir nefes aldım. "Bizi kurtaramam Atlantis'im,batıyoruz." diye mırıldandım şarkıyı. "Bu şehri batmak için kurduk." oda beni devam ettirdiğinde ona dönmeden gülümsedim. "Gerçekten gidecek misin?" dedi. "Burada size daha fazla yük olmanın bir manası yok." dediğimde derin bir nefes aldığını işittim. "Bana asla yük olmadın,olmayacaksın Hwang.Kalabilirsin,pekala gidebilirsin." dediğinde durdum. "Ama gitmeni istemiyorum.Orası senin için güvenli değil." dediğinde derin bir nefes aldım. "Kargocu falan gelmedi,babam geldi bugün.Onunla konuştuk.Özür diledi,bir daha yapmayacağına söz verdi,eve dönmemi istedi.Belkide artık beni sever?" dedim ona dönerek ve umutla bakarak.
Ama aldığım yanıt beni şoka uğrattı.Zaten cümlesi sonrasında Minho evden çıkıp gitti.Kurduğu son cümle,"Seni kendinden bile daha çok seven birinin yanında,yanımda kalmak yerine şüphe duyduğun birinin yanına gidiyorsun."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Meleğim ya...
Meleklerim....
Bebeklerim...
Konu bu çocuklar olunca duygulanıyorum<3
Sizide çok seviyorum!<3
Minho'nun gizli aşkı...
Kendisinin bile haberi yok.Acaba ne zaman haberi olur?
