Hayır yani ne var ikide bir kavga edip ayrılıp tekrar barışıyorsak?Barışmayadabiliriz sonuçta değil mi?
YAZAR NAPTIĞINA KADAR VEREMİYOR İDARE EDİVERİN Bİ' İKİ BÖLÜM.
... "Atlantis'im," dudaklarımda hissettiğim dudaklarla mırıldandım.Minho elini belime sürükledi. "Sevgilim." bu sefer dudakları boynumdaydı. "Kalk hadi bebeğim." elini tişörtümün altına sürükledi ve çıplak belimi okşamaya başladı.Bense sadece arada bir sesler çıkartıyordum. "Güzelim hadi,geç kalmayalım." sol gözümü inatla açmayı denedim. "Günaydın." dedi gülümseyerek.Doğruldum.Kollarımı iki yana açıp sarılmsını bekledim. "Kucak!" dediğimde beni kucakladı.
Bacakları arasına yerimi aldığımda boynuma dudaklarını bastırıyordu. "Atlantis battı." dedim.Güldü. "Niye?" dedi. "Çok uykusu var ama sabahın 5'inde işleri var." esnedim. "Olsun,batarsa bulurum." dedi.Güldüm. "O kadar yıldır bulunamayan yeri sen mi bulacaksın?" dedim gülerek. "Ben Atlantis'imi tanırım." dedi ve ensemden öptü bu sefer. "Hadi,bir duşa girelim sonrada hemen kahvaltıya!" dedi beni arkadan sürükleyerek aşağı indirirken.
İlk kendi indi aşağı.Sonra bana elini uzattı.Elinden tutup ayağa kalktım "Hadi,sen gir duşa,ben kahvaltımızı hazırlayacağım." dedi ve alt dudağımı birkaç saniyeliğine hapsetti.
Ben durur muyum?
Hayır tabee.Benim sayemde minik bir öpücük bir öpüşmeye dönüşmüştü.
Beni duvarla kendisi arasına aldığında onu daha çok kendime çektim. "Allah kahretsin." diye mırıldandığında elleri hareketlenmeye başlsmıştı ve ben istediğimi almaya başlamıştım.
Boynuma izlerini bırakırken bense onu kendime daha fazla bastırmakla meşguldüm.
Çalan telefon ne onun nede benim umrunda değildi.
Ellerini kalçama indirdi ve orada biraz gezindirdikten sonra tam belimden kaldırıp kucağına alacaktı ki çalan kapı buna mani oldu. "Böyle şansı seveyim!" diye sinirle söylendi Minho. "Devam edemez miyiz?" bunun için yanıp tutuştuğumu hissediyordum. "Bende istiyorum yavrum ama belli ki imkansız şuan." kapı yumruklandı. "Hadi sen duşa gir." dedi ve çıkıp gitti.
Üzgün adımlarla banyoya girdim. "Bugünde olmadı." diye mırıldandım.
...
Hyunjin'i odada bıraktıktan sonra kapıyı açmış ve sinirle soluyan Chris'i görmüştüm. "Ya kardeşim iki dakika beklesene işimiz gücümüz var." dedim sinirle. "Banane,gece yapın işinizi gücünüzü!"dedi. "Gece siz varsınız?" dedim. "Senin derdin o olsun paşam,hallederim ben."
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
GÜNAYDINN<3
Uyuyan Hyunjin ÇOK TATLIŞŞ🤯
Seriyş nereye götüreceğim hakkında bi fikrşm yok.Sadece BELKŞ SMUT belki ama belki gelir.
