Assassin Series 3: Ruwi Cruz (SOON TO BE PUBLISHED)

Chapter 36

NAKAUPO AKO SA isang stool habang kagat-kagat ang ibabang labi ko habang nakayuko. Pinapakiramdaman ko lang ang mga lalaking naka palibot sa 'kin.

I let out a breath and raised my head. "Ano ba! hindi niyo pa ba ako pakakawalan dito?" Inis kong sabi sakanila.

"No!" Sigaw ni Lucifier sa 'kin.

Pinadyak-padyak ko ang paa ko dahil sa inis ko sa mga 'to.

Nang makarating kami sa Russia ay dumeritso agad kami sa bahay. Kasama ko si Lucian at Salem at hindi makapaniwala ang mga kasama ko na asawa ko si Lucian. Hinila ako ng mga 'to papuntang basement at pinaupo dito sa gitna. As if they were interrogating me. Mga gagong 'to.

"Pwede ba! tigilan niyo na nga ako. Naipaliwanag ko naman na 'di ba?" Malumanay kong sabi.

Caiden rolled his eyes. "Hindi ko matanggap na si Salem lang ang nakaka alam na kasal ka. You choose to call that asshole more than me." Inis na sabi ni Caiden.

Sinamaan naman 'to nang tingin ni Lucifier. "Wag ka ngang epal Caiden. Dapat ako ang unang nakaalam no'n."

"Ahh.. basta! Nagtatampo ako. How dare you, Ruwi. Wala ka man lang pa lumpiang shanghai sa kasal mo." Atticus said.

"Ang hindi ko lang talaga matanggap.. si Salem ang tinawagan mo, kaysa sa 'kin." Madamdaming saad ni Lucifier.

Tumawa naman si Salem. "What can I say, Mas gwapo kasi ako sainyo kaya ako ang pinili ni Ruwi." Tatawa-tawa niyang sabi.

"Manahimik ka nga! Baka gusto mong batuhin kita ulit ng kutsilyo." Galit na sabi ni Lucifier.

I've been interrogated for an hour now. We left Lucian in the living room matapos nila akong hilain papunta dito sa basement. Alam din nila kung sino si Lucian, na mukaan kasi 'to ni Atticus na siya ang leader ng Siege organization. Kaya hindi sila makapaniwala na si Lucian ang asawa ko.

Napatigil ang mga kasamahan ko sa pagbabangayan ng may narinig kaming katok sa pintuan kaya napalingon kaming lahat do'n. Napangiti ako ng makita ko ang asawa ko na naka cross ang mga braso nito sa malapad niyang dibdib habang nakasandal sa naka bukang pintuan ng basement.

Nakatingin 'to sa mga kasamahan ko na walang ka emosyon-emosyon ang mukha. "Can I get my wife now?"

Tumayo ako at hindi hinintay na pigilan ako ng mga kaibigan ko. Naglakad ako papunta kay Lucian na nakangiti na ngayon sa 'kin kaya natawa nalang ako. Ang bilis kasi mag-iba ng emosyon niya.

Mabilis ang kamay niya na humawak sa beywang ko saka ako hinila palapit sa katawan niya saka niyakap.

Narinig ko pa ang kanchawan ng mga kasama ko na hindi ko nalang pinansin. Magkahawak kamay kami ni Lucian lumabas ng basement at umakyat sa hagdan para pumunta ng living room.

"Lucian.." tawag ko.

"Yes, my wife?" Tumigil siya sa paglalakad saka humarap sa 'kin.

"Are you sure you're going to stay here? Paano ang company mo? your organization? Paano pag may emergency ang iba mo pang mga business." Sunod-sunod kong tanong sakanya. Lumapit naman siya
sa  'kin at hinalikan ako sa labi.

"Wife, my company will run even without my presence. At kong meeting naman. Then, through laptop ako makikipag usap at makikipag meeting. Sa organization naman, pwede ako pumunta sa Spain pero dapat kasama ka." Mahaba niyang sabi saka pinagdikit ang mga nuo namin.

"I don't want to wake up without you by my side. I want to be with you. Kung kinakailangan ay dito ako tumira sa bahay na 'to gagawin ko makasama ka lang. Tama na ang tatlong taon na pagtitiis ko na wala ka sa tabi ko. Gusto ko ng sumaya ulit na kasama ka, mahal ko." Madamdaming saad ni Lucian saka ako niyakap ng mahigpit.