Hayal kırıklığı

81 7 7
                                    

Sasuke'nin nefes alma sesini net bir şekilde duyabiliyordum. Bana masum masum bakması beni heyecanlandırıyordu. Daha fazla geciktirmek istemiyordum... Derken kapı hızla açıldı. "Sakura?" Hızlıca Sasuke'nin yanından uzaklaştım bir şey olmamış gibi. Sakura bize anlamsızca bakıyordu. "Siz napıyordunuz?"

İkimiz de bir an utanınca Sakura'nın sorusunun cevabı net bir şekilde belli oldu. "Asıl soru, buraya nasıl geldin?" "Kapı açıktı."

Bunu tahmin etmeliydik. Ama genelde kapı böyle zamanlarda kilitli olması gerekirdi. "Neyse geç olmadan çıkalım buradan!"

Koşarak odadan çıktık. Karşımızda uzun bir koridor vardı. Koridoru geçince önümüzde merdivenler belirdi. Sakura ilk çıkanımız oldu. Sasuke hasta olduğu için geride bırakamazdık.Bu yüzden ikinci çıkan Sasuke'ydi. Merdivenlerden o kadar yavaş çıkıyordu ki...

"Sasuke biraz hızlı mı çıksan!" "Üzgünüm." Sasuke özür mü dileşmişti daha demin. Gerçekten de ateşi olsa gerek.

Merdivenleri de geçince karşımızdaki kapıya doğru koştuk. Kapı kilitliydi. "Odaların kapısı açık, ama dış kapı kapalı!" Sakura yüzüme tokat atmasıyla sesimi kesmiştim. "Biraz sessiz ol Naruto."

Yüksek sesle bağırdığımdan olsa gerek birilerinin bize doğru bağırdığını duydum. "Kim var orada!" İki tane iri yarı adam bize doğru koşuyordu. Sakura derin bir nefes aldı ve kapıyı sertçe tekmeleyerek kapıyı kırdı.

İkimiz de şaşkındık. Kapıdan çıktık, adamlardan uzaklaşana kadar biraz koştuk. Sonunda eski bir sokak arasında durduk. Hepimiz soluk soluğa kalmıştık. Sasuke yere çömeldi. Birden gülmeye başlamasıyla Sakura ile şaşkınca birbirimize baktık.

"Sasuke anlıyorum ateşin filan var ama..." Sasuke sözümü kesti. Gülmekten ağlıyordu resmen. "Halimizi görmüyor musunuz?" Bunu derken güldüğü için pek cidliye alamadım. O sıra kafama beyaz bir şeyin düştüğünü hissettim. Soğuktu. Kafamda dağılıyor gibiydi. Umarım kuş sıçmamıştır diye söylenirken Sakura'nın bana seslendiğini fark ettim. "Naruto, kar yağıyor!"

Etrafıma bakınca kuş sıçmadığını anladım. Bir saate her yer kar olur gibi geliyordu. Biz de üşütmeden hızlıca yurda doğru koştuk. Yurdun önü kardan geçilmez olmuştu. Zor da olsa bir şekilde yurdun içine girebilmiştik. Fakat kimse yoktu. Büyük ihtimalle herkes dersteydi.

Yurt odalarına doğru yürüyorduk. "Demek seni kaçıran Gaara'ydı."
"Evet beni seviyor mu neymiş?"
"Naruto seni sevenin aklı..." derken Sasuke'nin ona baktığını gördü ve ağzını kapadı. Sessizlik çökmüştü. Kimse konuşmuyordu. "Şey, yılbaşına üç gün kaldı."
"Ne alaka Naruto?"
"Yani isterseniz birlikte kutlayabiliriz."
"Üzgünüm Naruto ben Hinatalarda kutlacağıma söz vermiştim."
"Bana uyar, zaten eve gitmeye pek meraklı değilim."

Sasuke'nin böyle söylemesine sevinmiştim. "O zaman üç gün sonra evimde buluşalım!"

  Biraz bölümü geç attım ama:(

~SasuNaru~ Aikido KolejiWhere stories live. Discover now