İlaç

55 6 1
                                    

Sasuke'nin yüzüne baktığımda bazı yerleri sarılıydı. Alt dudağı titriyordu. Ağlayacak gibi duruyordu. Gözleri sulanmıştı.

"Sasuke, sen, iyi misin?"

Sasuke bir şey demeye çalışmıştı ama ağlamalı sesini fark ettiği an ağzını kapamıştı.

"Kendini kasmana gerek yok."

"Sakin olman yeterli."

Bir an kendimi sanki doğuran birine yardım eden koca gibi hissettim. Bu önemsiz bir bilgiydi.

Sasuke'nin kalbinin ne kadar hızlı attığını duyabiliyordum. "Acıyor!" Hafif paniklemiş gibi oldum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sakinleştirmek için elini tutacaktım ki elindeki çizikleri ve yaraları görünce olduğum yerde öylece kaldım.

Düşünsenize daha yeni yeni sevgili olduğunuz biri hastanede yatıyor. Göz yaşlarını tutamıyor ve vücudu ağırdığı için söyleniyordu.

Derin nefes alarak yatağın ucuna oturdum. Sasuke'ye yardımcı olmak istiyordum ama elimden gelen hiçbir şey yoktu. Yatakta oturarak nefes alışımı kontrol etmeye çalışıyordum. Bir an da kendimi Sasuke'nin kolları arasında bulmayı beklemiyordum. Bana sımsıkı sarılıyordu. "Sana söylemediğim için üzgünüm." "Sorun değil." demiştim ama aslında bu büyük bir sorundu. Birazcık daha bu şekilde kalmak istiyordum. Odanın kapısının açılmasıyla Sakuraların geldiğini anladım. Kendimi geri çekecektim ki Sasuke bana daha da sıkı sarılmaya başladı. "Biraz daha böyle kalsak." "Ama..." "Biri geldi diye bana sarılmayı bırakacak mısın?"

Dediğinde haklıydı. Sırf Sakura dalga geçiyor diye bunu yapmam anlamsızdaydı. Zaten böyle bir durumda dalga geçeceğini sanmıyordum. Sakura ve İtachi ellerindeki ilaç poşetlerini boş bir masaya bıraktılar. İtachi kardeşinin daha iyi olduğunu görünce yüzünde hafif bir gülümseme belirdi. "Daha iyi misin Sasuke?" Sasuke bir şey demeden kafasını omzuma yaslamaya devam etti. "Konuşmak istemiyor galiba."

Sakura elini kızgınca masaya vurdu. "Ne kadar şanslısın." "Ne demek istiyorsun?" Sakura'nın yanakları kızarmaya ve gözleri dolmaya başlamıştı. "Sasuke utanırken çok tatlı oluyor!" "Ne alaka?" "Ve- ve sana sarılıyor!" "Çünkü onun sevgilisi!"

(3 hafta sonra)

Sasuke artık hastaneden çıkabiliyordu. İlaçlarını aldığı sürece sinir krizi geçirmiyordu. Arada sırada sinir krizi geçiriyordu onda da çok bir şey olmuyordu. On gün önce biraz fenalaşmıştı fakat bir gün hastanede kaldıktan sonra iyileşmişti.

Uzun süredir okula gitmediğimiz için derslerde geri kalmıştık. Hazır Sasuke de iyileşmişken derslere girmeye karar vermiştik. Sasuke uzun bir süre evinde kalıyordu buyüzden ben de yurtta tek kalıyordum. Artık yurda dönünce yalnız kalmayacaktım ve mutluydum.

Sasuke eşyalarını odaya bıraktıktan sonra sınıfa doğru yürümeye başladı. Yanından ayrılmıyordum, ilaçlarını sürekli dışladığı için her zaman arkasından onu takip ediyordum.

      Sasuke sınıfa girince sınıftakiler bize bakmaya başladılar. Sasuke umursamadan sırasına geçti. Ders zili çalmıştı. İlk ders matematikti. Uzun süredir okula gitmediğimiz için en son hangi konuda olduğumuzu bilmiyordum.

Bir kaç dakikaya öğretmen içeri girmişti. Beyaz saçları. Hiç çıkarmadığı maskesiyle bu Kakashi Sensei'di. Sınıf başkanımız Sakura ayağa kalktı. "Dersimiz matematik, galiba karıştırdınız sensei!"

Kakashi gülümsedi. "Matematik öğretmeniniz bugün okula gelmedi." Sınıftakiler Sakura'ya gülmeye başladılar. Sakura'nın yüzü kızarmıştı. Bir şey demeden sırasına oturdu.

Kakashi sınıfın ortasına geçti. Çantasını masaya koydu. "Bildiğiniz gibi yazılılar başlıyor."

~SasuNaru~ Aikido KolejiWhere stories live. Discover now