de blonde jongen

deel 16

Pov koen
Het is twee dagen later.
En vandaag rijden we terug naar Huis. Iedereen is al wakker behalve matthy en robbie. En alle tassen staan ookal in de auto dus we wachten alleen op matthy en robbie. "Koen zullen wij het koppel even wakker maken?" Vraagt milo en ik knik. Raoul en lieke proppen ondertussen alle tassen in de auto. Als we bij hun kamer aan komen zien we ze heel schattig samen in een eenpersoonsbed liggen. Matthy heeft zijn armen om robbie's lichaam geslagen en robbie om die van matthy. En matthy heeft zijn hoofd tegen robbie's borst. Milo doet het licht aan en de jongens worden rustig wakker. Matthy stapt uit bed en helpt robbie eruit. We lopen naar de auto en matthy valt alweer bijna inslaap. Ik zien hem langzaam zijn ogen dicht doen.

Pov matthy
Ik word wakker gemaakt en zie dat robbie in mijn haar kriebelt. Ik glimlach naar hem en hij glimlacht terug. Jemig wat is hij mooi. Ik merk dat ik naar hem staar. Ik probeer me ergens anders op te focussen maar het lukt niet. Mijn ogen blijven maar afdwalen naar de Brabantse jongen voor me. Zijn haar zit warrig, en hij heeft prachtige groene ogen. Oké matt hou maar op want hij vijd jou toch lelijk. Ik kijk weg en voel zijn ogen in mijn lichaam branden. Hij voelt niks voor je. Ik stap uit de auto en loop naar binnen. Ik zie lieke in de keuken staan met allemaal tassen. Ik loop naar haar toe en vraag "moet ik je helpen met uitruimen?" "Als je dat wilt doen, graag" zegt lieke en ik knik en help haar uitruimen. Als we klaar zijn geef ik lieke een high five en zegt lieke "Dankjewel voor de hulp lieverd!" En ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Lieke gaat met haar hand door mijn haar en ik kijk haar aan. Ze glimlacht naar mij en ik glimlach terug. "Matt zullen we even praten over gister?" Vraagt lieke en ik weet precies waar ze het over heeft.
"Eh" zeg ik maar meer komt er niet uit mijn mond. De tranen nemen het over en voor ik het weet begin ik al weer te huilen. Ik wil me omdraaien en wil weglopen, maar ik word teruggetrokken door lieke. Ze tilt me op en ik verstop mijn hoofd in haar schouder. Ik voelt dat lieke begint te lopen. Ze heeft haar ene hand net iets boven mijn achterwerk en met de andere wrijft ze over mijn rug. Ik blijf maar snikken. Ik weet niet waarom dit mij steeds zo emotioneel maakt. Ik hoor een deur dicht gaan. Ik kijk om me heen en zie dat we in Lieke en Raoul's kamer zijn. Lieke zet mij voorzichtig op haar kant van het bed en ik merk dat ze naast me komt zitten. Ze wrijft met haar hand over mijn rug. "Matt, ik snap dat het moeilijk is om er over te praten, maar het lucht op. En ik zal het nooit tegen iemand anders vertellen" zegt lieke. Ik vertrouw haar wel, maar het probleem is, ik heb het nog nooit gedaan. En ik wil niet dat ze me gaat haten of anders over me gaat denken.
"Matthy, je kan niet de rest van je leven alles maar blijven opkroppen" zegt lieke. Ik knik en ik kijk lieke recht in haar ogen aan. Ze gaat je niet mogen. Ze gaat alles door vertellen. Mijn tranen blijven maar stromen. Door de stress bijt ik op mijn nagel.

Pov lieke
Je kunt aan alles zien dat het op dit moment niet goed gaat met de jongen naast me. Al die tranen die hij de afgelopen paar jaar heeft moeten inhouden komen er nu uit, hoe hij elke keer kapot werd gescholden, alle klappen heeft moete opvangen en dat alles nog van zijn eigen ouders.. Hij bijt op zijn nagels. Ik pak met mijn hand zijn handen vast zodat hij niet op zijn nagels bijt. Ik ga met mijn hand door zijn haar wat een beetje voor zijn ogen hangt. Ik vind het echt sneu om hem elke keer zo emotioneel te zien. Ik doe een poging tot troosten, wat overigens weinig nut heeft. Hij is op dit moment zo bedroefd. "Matt als je vertelt wat er is kan ik je erbij helpen en kan ik er misschien ook rekening mee houden" zeg ik lief en ik zie dat zijn lip begint te trillen. "Shh rustig maar" zeg ik maar zelfs kalmeren helpt niet. De blonde jongen trekt me in een knuffel en ik knuffel hem terug. "Matt zullen we zomenteen gezellig samen iets bakken?" Vraag ik. Dit jongentje heeft even afleiding nodig op dit moment. "Wat dan?" Snikt matthy "Wat vind jij lekker?" Vraag ik en de jongen haalt zijn schouders op. "Lust je taart?" Vraag ik en ik zie matthy knikken. "Wil je dat maken?" Vraag ik en matthy Vraagt "mag dat?" "Tuurlijk!" Zeg ik en ik zie een kleine waterige glimlach op matthy's gezicht komen. Ik droog met mijn duim zijn tranen en hij glimlacht klein naar mij. "Sorry" zegt hij schuldig "voor wat?" Vraag ik en hij haalt zijn schouders op. "Matt voor wat" zeg ik want ik weet dondersgoed dat hij wel weet waarom hij dat zei. "Gewoon, hoe ik jullie steeds lastig val en steeds maar blijf janken. Ik wil gewoon niet een last voor jullie zijn." zeg matthy en ik hoor hem zuchten. En ik zie hem zijn handen in zijn trui verstoppen. Ik wrijf over zijn rug "je bent totaal geen last matt, iedereen vind je hartstikke aardig en is dol op je en ja als je nou een keer huilt maakt toch niet uit, dat doet iedereen weleens" zeg ik en ik zie hem knikken. "Nou zullen we nu gezellig samen een taart gaan bakken?" Vraag ik en ik zie hem knikken. Ik sta op en de blonde jongen doet hetzelfde. Ik weet nog steeds niet helemaal wat er gister was, maar dat komt wel een andere keer. Je kan wel zien dat matthy heeft gehuilt. Zijn gezicht is rood en zijn schouders en mondhoeken handen naar beneden. We lopen naar binnen en ik zie matthy een beetje naar de grond kijken. Ik leg mijn arm in zijn nek en hij kijkt mij aan. Ik glimlach en hij glimlacht terug. Raoul en Koen zitten op de bank en Robbie en Milo zijn denk ik boven. Ik ben blij dat de blonde jongen weer vrolijk is..

1086 woorden