de blonde jongen

deel 47

Pov Robbie
Het is zover. Ik weet straks eindelijk wie Sabine is. (Bedenk zelf maar een betere naam). Laatst toen we zijn telefoon hadden, heeft Raoul gekeken en het blijkt een vrouw te zijn die Sabine heet. Matthy ligt nu nog te slapen. Ik niet. Ik ben al klaar wakker.  Ik besluit naar beneden te gaan, waar Milo, Charlotte, Raoul en Lieke al zijn. Ik ga op de bank zitten. Lieke begint met praten "Zullen we straks aan Matt vragen wie Sabine is en waarom zij die appjes stuurt?" Vraagt Lieke "Ja hoor" zegt Raoul en ik knik. Charlotte en Milo zeggen niks, hun weten ook niks over de appjes. Koen en Juultje ook niet. De woonkamer deur gaat open. Matthy komt binnengelopen. "Moge" zegt hij zachtjes. "Moge" zegt Milo terug. Hij komt naast mij op de bank zitten. Hij pakt zijn telefoon erbij en gaat daarop het één en ander doen.

Pov Matthy
We hebben net ontbeten. Ik loop nu naar boven om me om te kleden. Ik loop de kamer van mij en Robbie in. Ik pak mijn groene beertjes trui en ik doe lekker simpel een joggingsbroek aan. Ik heb mijn kleren aan tot de deur open wordt gedaan. Ik kijk om en zie Raoul in de deur opening staan.  "Matt kun je zo even naar de woonkamer komen?" Vraagt Raoul "ja tuurlijk ik kom er zo aan" zeg ik en Raoul knikt en sluit de deur achter zich. Ik heb geen idee waarom ik zo meteen naar beneden moet, maar ja. Ik loop de slaapkamer uit naar beneden. Ik doe de woonkamer deur open en ik zie Raoul, Robbie en Lieke op de bank zitten. Voor de rest is er niemand in de woonkamer. Ik voel alle ogen op me branden. "Matthy kom eens zitten" zegt Lieke. Ik knik en ga naast Robbie zitten. "Wij hebben laatst toen jij laf te slapen gezien dat jij appjes binnen kreeg.." begint Raoul en ik knik. "Wij hebben even gekeken en zijn er achter gekomen dat het van een één of andere Sabine is die jou appte. Het waren geen aardige appjes. Dus wij willen graag weten wie dat is er waarom ze dat verstuurd" zegt Lieke. Ik zit na te denken. Sabine? Sabine..? Wie is dat? Ik ken niemand die zo heet. raar.. "Ik ken niemand die Sabine heet" zeg ik eerlijk "Matt we snappen dat het moeilijk is om te zeggen, maar vertel het ons. Want dan kunnen wij er iets aan doen" zegt Robbie. "Ik heb echt geen idee.. Sorry" zeg ik "het maakt niet uit. en als je er later wel opkomt, vertel het ons dan gelijk" zegt Lieke dn ik knik en zeg "zal ik doen".

~ 30 minuten later ~

Pov Robbie
Ik zit op mijn bed en scroll wat op instagram. Ineens gaat de kamer deur open. Matthy komt binnen. Het zit me nog steeds niet lekker met dat gedoe over die appjes. Ik heb het idee alsof hij niet eerlijk was net. "Hoii!" Zegt Matthy lief. Matthy loopt ondertussen naar zijn bed. "Wie is Sabine?" Vraag ik "weet ik niet" zegt Matthy terwijl hij naar zijn telefoon kijkt. "Matt ik geloof het niet.. Ze stuurt die appjes niet voor niets hé" zeg ik en Matthy draait zijn gezicht naar mij toe. "Als ik wist wie ze was had ik het wel vertelt" zegt Matthy. Ik weet niet, maar iets in mij zegt dat hij het heel goed weet. "Matt" zeg ik "mhm" zegt hij "vertrouw jij mij?" Vraag ik "ja?" Zegt Matthy "vertel me, wie is Sabine? Ik weet heus wel dat je het weet" zeg ik zelfverzekerd. "Weet ik niet" zegt Matthy. Hoezo vertrouwd hij me niet? "weetje.. als je mij niet eens meer vertrouwd, dan is het misschien wel beter dat we geen relatie hebben" zeg ik en Matthy kijkt geschrokken mijn kant op. Ik zie tranen in zijn ogen. "Rob- ik meen het ik ken geen Sabine" zegt Matthy hopeloos. "Laat maar Matt" zeg ik emotieloos. Nooit gedacht dat Matthy dingen voor mij verborgen zou houden.. "Rob" Hoor ik Matthy zachtjes zeggen. "Nee Matt! Ik was duidelijk mag ik hopen" zeg ik geïrriteerd. Ik hoor gesnik achter me en dan hoor ik een deur open en dicht gaan. Dat was Matthy.

Pov Matthy
"Nee Matt! Ik was duidelijk mag ik hopen" zegt Robbie geïrriteerd. Ik ken oprecht geen Sabine. Waarom gelooft hij me niet? Of was dit expres om mij te dumpen? Er gaan zoveel vragen door mijn hoofd. Er rolt een traan over mijn wang. Al snel komen er meer. Nu pas dringt het me door.. Robbie gelooft me niet.. Het doet gewoon pijn om te weten dat je vriendje je niet gelooft. Ik sta op en loop de kamer uit. Ik loop naar beneden. Ik hou de railing goed vast, want mijn zich is wazig door alle tranen. Ik open de woonkamer deur en merk dat er mensen naar mij kijken. Ik verstop mijn handen in mijn trui en veeg mijn tranen weg. Wat overigens geen nut had, want er komen weer nieuwe. Ik loop door naar de keuken. Ik zie Raoul staan. Hij staat met zijn rug naar mij toe. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om zijn benen. Op dit moment helpt een knuffel al zoveel. Raoul draait zich om. "Matt maatje wat is er?" Vraagt hij en ik schud mijn hoofd "niks" snik ik. hij voel twee armen om mijn middel. Ik word opgetild door Raoul en vervolgens zet hij me op het aanrecht. Ik doe opnieuw een poging om mijn tranen weg te vegen, maar ze blijven komen. Ik kijk naar mijn knieën. Ik snik. Ik hoor Raoul een paar dingen doen. Dan komt hij naar mij. "Kom eens bij papa" zegt hij lief en hij opent zijn armen. Ik open mijn armen en hij tilt me van het aanrecht af. Ik duw mijn hoofd in zijn schouder. Ik voel hem over mijn rug wrijven. Ik voel hem zakken. Ik haal mijn hoofd uit zijn schouder en kijk om. Hij zit op de bank. Ik zie Juultje, Koen, Charlotte en Milo me bezorgd aankijken. Waar Lieke is? Geen idee. Ik draai mijn hoofd terug naar Raoul. Nog steeds loopt er af en toe een traan over mijn wang. Als er weer een traan over mijn wang rolt kijkt Raoul me aan. Ik kijk snel naar beneden. Ik voel dat hij mijn kin vast pakt. Hij duwt mijn gezicht voorzichtig naar boven en hij veegt met zijn duim mijn traan weg. Ik geef hem een waterige glimlach. "Wat is er aan de hand?" Fluistert hij en ik haal mijn schouders op. Op dat moment gaat de woonkamer deur open. Ik kijk om. Robbie..

1123 woorden