<*បងធ្វើបានល្អខ្លាំងណាស់ជុងគុក ជុងអ៊ុន អូនគួរមានអ្វីឲពួកបងទៅ*>ថេយ៉ុងគិតក្នុងចិត្តទាំងណញឹមលាក់គំនួច
<ថេយ៉ុង ឯងគួរប្រយត្ន័ខ្លួនបន្តិចទៅព្រោះឥលូវមានអ្នកសាពត៍មានបង្កប់ច្រើនណាស់>
<បងដុកស៊ិនកុំងភ័យរឿងនេះទុកចិត្តលើថេយ៉ុងម្នាក់នេះចុះរូបនៅសល់4កេសទៀតជាយកទៅ copy ឲផងព្រោះខ្ញុំខ្ជិលណាស់>ថេយ៉ុងពត់ខ្លួនទៅមករួចងើបឈរដើរចញទៅបាត់
<យីប្រញាប់នោះប្រញាប់ឧស្សាហ៍បានតែដំបូងមែនចុងក្រោយយកទៅcopy ដដែល>ដុកស៊ិនក្រវីក្បាលនិងចរិកថេយ៉ុង
<បងស៊ិនថ្ងៃនេះមានកាងារដាក់មកទេ>
<មានគឺគ្រាន់តែថតស្ពតពាណិជ្ជ<មិនបាច់ទទួលទេបង>ថេយ៉ុងមិនចាំឲដុកស៊ិននិយាយទាន់គេក៎កាត់
<okokរៀបចំឥវ៉ាន់ទៅបងបាននិយាយជាមួយខាងក្រុមហ៊ុនរួចហើយគឺគេព្រមតែឯងគ្រាន់តែសងសំណងទៅគេតិចតួចបានហើយព្រោះឯងជិតអស់កុងត្រាដែរ>
<បាទ ពេលខ្ញុំផ្ដាច់ពីសិល្បះពួកយើងនឹងទេលេងដេហ្គូល្អទេបងព្រោះខ្ញុំនឹកលោកយាយម៉ាក់ប៉ាខ្ញុំណាស់>
<ល្អៗណាស់បងនឹងប្រាប់ពួកគាត់តែម្ដងថាកូនរបស់គាត់យកសង្សាម្ដងពីរថែមទាំងជាបងប្អូនគ្នាទៀត>
<អត់ទេបងកុំប្រាប់បែបនេះអី គាត់ច្បាស់ជាវៃខ្ញុំស្លាប់ហើយ😦>
<ឯងនេះយ៉ាប់ណាស់ >
+ទីងតឺងៗៗ
<អ្នកណាចុចកណ្ដឹងថេយ៍ទុឲបងអ្នទៅមើល>
+ក្រាក
<លោកចន?>
<ថេយ៉ុងនៅទេ>ជុងអ៊ុន
<គេនៅខាងក្នុងលោកចូលមក>នាយក្រាស់ក៏ដើរចូលទៅតែក៌ភ្ញាក់ផ្អើលពេលដែលឃើញកេស4ធំៗទើបសួរទៅដុកស៊ិន
<អេ កេសនេះមានអ្វីបានជាច្រើនដល់ថ្នាក់នេះ>ជុងគុកដែលឈរជិតនោះដៃក៌ចាប់ដើមរវាមហែកកេសនោះមើល
<រូបថតរបស់អូនថេយ៍តើ>ជុងគុបន្លឺឡើងទាំងលើករូបនោះមកអោបជាប់ទ្រូង
<លោកចនមានការអីមែនទេ>ថេយ៉ុងដើរចេញពីបន្ទប់ដេកមកដោយដៃកាន់កាបូបស្ពាយដូចនឹងរៀបចំទៅណា
<គឺពួកបងមករកអូននោះអី>ជុងគុក
<មករកខ្ញុំ?🧐>
<តាមសន្យានោះអី>ជុងអ៊ុន
ថេយ៉ុងធ្វើមុខម៉េងម៉ាំងដូចជាមិនយល់សាច់ការទើបដើរហួសនាយទាំងពីរបាត់ទៅ។ចំណែកនាយក្រាស់ទាំងពីរក៏បានដើរតាមថែមទាំងផ្ដល់សញ្ញាឲដុកស៊ិនចេញទៅវិញទៀត
<នែរ ដុកស៊ិនឯងយករូបនេះទៅណា?>ជុងអ៊ុនសួរព្រមទាំងបន្លំទៅឈរគៀកថេយ៉ុង
<យកទៅcopy នឹងណាលោកចនខ្ញុំទៅសិនហើយសំណាងល្អណាថេយ៉ុង🤓>
ដុកស៊ិនប្រញាប់អូសកេសនោះចេញទៅក្រៅបន្ទប់រួចប្រញាប់ដើរចេញទៅទុកឲថេយ៉ុងទទួលរងថ្មបាក់តែម្នាក់ឯង(អានឹងហើយពិនធ្វើពើ)
<ថេយ៍ហា~~បងមកយកសំណង>
<សំណងបងចង់បានអីឡានផ្ទះលុយមែនទេ🙄>
<អត់ទេចង់បានខ្លួនអូន>
<អាមនុស្សឡប់នេះ>ថេយ៉ុងនិយាយខ្មឺតរួចក៏ដើរចេញទៅខាងក្រៅបាត់ទៅ ដោយមិនឲនាយទាំងពីរបានសំណងមកវិញ
<អត់ទៀតហើយអញ់>ជុងអ៊ុន
<តាមទៅបងព្យាយាមគង់បានសម្រេច>ជុងគុកទះស្មាបងប្រុសមួយដៃទើបរត់ទៅតាមថេយ៉ុងដែរឈរចាំជណ្ដើរយន្តនោះ
<ថេយ៍ចាំបងផង>ជុងគុករត់មកលឿនពេកតែក៏ឈប់មិនទាន់ទើបបុកនឹងថេយ៉ុងមួយទំហឹង
<អូយ~~ឈឺ😟>ថេយ៉ុងពេបមាត់យកដៃអង្អែលក្បាលនិងថ្ងាស់ខ្លួនតិចៗតែក៎មានអារម្មណ៍ថាដុំៗទើបទាញកញ្ចក់មើលមើល
<អាយ~~ពកហើយហិកៗៗ😭>ថេយ៉ុងគប់កញ្ចក់ចោលរួចស្រែកយំដូចកូនក្មេង
<បងសុំទោសថេយ៉ុងបងចាប់ហ្វ្រាំងមិនទាន់ទើបបុកអូនបែបនេះ😅😅>
<ចុមកើតអីនឹងថេយ៍ហេតុអីបានយំ😳>ជុងអ៊ុនដែរទើបចេញមកពីក្នុងខុនដូររបស់ថេយ៉ុងដែលមិនបានដឹងរឿងក៌សួ
<ខ្ញុំរត់បុកហិៗ😅*ផាច់*>ថេយ៉ុងទះជុងគុកមួយដៃនេះរត់បុកពកប៉ុនណាប៉ុនណីហើយមកសើចចេញទៀតមិនប្រកាច់មកលើកអីទេ
<អួយថេយ៍កុំយំចាំបងមើលថ្ងាស់ឲ មើលចុះពកធំណាស់>ជុងអ៊ុនពេលបានមើលថ្ងាស់រាងតូចរួចគេក៏ងាកមុខមកមើលជុងគុកតែម្ដង ក៎ឃើញថាជុងគុកក៌ពកត្រង់កន្លែងថ្ងាស់ដូចគ្នា
<បងបីថេយ៍ចូលទៅខុនដូវិញទៅ>ជុងគុកដើរទៅរើសកាបូបដែរនៅជិតដៃថេយ៍ដោយទុកឲជុងអ៊ុនបីថេយ៉ុង
--ឆ្លៀតបានតែប៉ុននឹងទេព្រោះរវល់រៀន--🥲មួយភាគនេះ ឧបត្ថម្ភ ដោយ(😅😧🧐😭🥲🤓😳🙄)សូមអគុណ
