YAN EVDEKİ ADAM (TAMAMLANDI)

0.4

selamss...

bir bölüm daha atıyorum bugün haftaya tamamen görüşmek üzere bebekler benden daha bölüm istemeyin <333

bölümleri düzenlemeden atıyorum yamuk yumuk bir şeyler görürseniz bana haber edin.

iyi okumalar.

"Ezel hadi kızım aşağıya gel." Annemin sesiyle kaküllerimi düzeltip boy aynamdan kendime baktım. Krem rengi bir üst vardı üzerimde altımda ise dar şort. Kül'e dediğim gibi sutyen giyinmemiştim çünkü piercinglerimi görsün istiyordum. Ona bu gece dediği her şeyi tek tek yedirecektim, beni hafife almamalıydı ben altta kalan bir kız değildim.

Onu istiyor olabilirdim ama dünyada ki tek erkek o değildi, kendini dünyanın en önemli şeyi gibi görmesini ona ödetecektim. Ben Ezel'dim babamın kızı, ve babam bana her zaman dik durmam gerektiğini söylerdi.

"Ezel kime diyorum," odamın kapısı aniden açıldığında bakışlarımı anneme çevirdim, kömür siyahı saçlarını enseden topuz yapmıştı, ela gözleri üzerimde gezinirken öylece ona baktım. "Bunları mı giyindin?" kırmızı midi boy bir elbise giyinmişti ve fazlasıyla havalı görünüyordu, bu kadar özenmeme gerek yoktu.

"Evet," dedim spor ayakkabılarımı giyinirken, Kül için süslenmeme gerek yoktu, onu bir bakışım ile yok ederdim.

"Sutyen takmamışsın."

"Yani?" diye sordum göğsüme kadar gelen açık renk parlak saçlarımı önüme atarken. "Meme ucunda ki o şeyler hep belli oluyor."

"Anneciğim," dedim ona yaklaşırken. "Zaten görünsün diye yaptırdım bunları ben."

"Ezel aşağıda baban var üstelik komşumuz gelecek onlara ayıp."

"Ayıp olan ne anne? Meme cinsel bir organ değil, üstelik çıplak mıyım hayır? Kıyafetlerime karışmayı bırak artık."

"Sutyen tak Ezel."

"Takmayacağım anne şimdi çekil lütfen." Annemi arkamda bırakıp odadan çıktığımda arkamdan konuştuğunu duydum ama asla umrumda değildi.

"Nermin neredesin canım?" merdivenleri inip salona geçtiğimde Peker'in salonda ki tekli koltukta oturduğunu gördüm, ona itici bir bakış attıktan sonra yemek masasına ilerledim.