yeni bolume hos geldiniz, sizleri manyak bir bolum bekliyor. iyi okumalar.
yeni bölüm; 520 oy 700 yorum
iyi okumalar.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sizin hayatta en çok korktuğunuz şey başınıza geldi mi? Benim geldi. Güvendim, sevdim ve bittim."
Evden çıktıktan sonra nereye gittiğimi babama sormadım, beni nereye götürdüğü umrumda değildi artık. Kül'ün bizi pencereden izlediğini gördükten sonra bir hamle yapmasını beklemiştim ama yapmamıştı, içeriye girmiş ve sessiz kalmıştı, beni aramamıştı bile, mesajı dahi yoktu. Babamın söylediklerinin gerçek olma ihtimali beni kahrediyordu, hayatımda ilk defa ilişkim yolunda gidiyordu ve bunun altında yatan o korkunç neden olmak istemiyordum.
Kül çok sevdiği birini hastalıktan kaybettiğini söylediğinde aklıma kardeşi gelmişti, neden böyle bir şey düşündüğümü ben bile bilmiyordum ama aklıma asla sevgilisi gelmemişti. Bir başka kadının yerine koyulup sevilmek istemezdim, bunu kimse istemezdi. Hastalıklı düşünceleri olan bir insan ancak böyle bir duyguyla yanındaki insana bağlanırdı, Kül'ü seviyordum, onu deliler gibi seviyordum. Kül için her şeyi göze alırdım, şimdi onun için "o" kadın olmak istemiyordum.
Yaşadıklarımızı düşününce içime ağlama isteği kaçıyordu, gözlerimin dolmasına engel olamıyordum, o yakıcı his bütün bedenimi ele geçiriyordu, yanaklarım alev alev yanarken gözlerimi yumup dudağımı dişledim, Kül öyle bir adam olamazdı, o beni seviyordu ve her şey koca bir yalandı.
"Geldik Ezel, in hadi." Yanan gözlerimi açıp karşımdaki binaya baktım, burası babamın kliniğiydi, çocukken sık sık geldiğim o mekandı burası, annem benimle pek ilgilenmediği için okul çıkışı servis beni hep buraya getirirdi.
"Baba," dedim yorgun gözlerle ona bakarken, dudaklarını birbirine bastırıp başını olumsuz anlamda salladı.
"Sen benim biricik kızımsın Ezel, senin üzülmemen için ne gerekirse yaparım.
"Beni şu an sen üzüyorsun ama."
"Her şey senin için kızım."
"Bu olayın sonucunda çok büyük acı çekeceğimi düşünüyorum."
Babam başını salladığında daha fazla konuşmadık, binaya girip odasına çıktığımızda kapının önündeki asistanı bana kocaman gülümseyip selam verdi, onu umursamadım bile sadece içeriye geçip oturdum ve babamdan gelecek o korkunç konuşmayı bekledim.
