Sevmeme İzin Ver

6. Bölüm

🦋🦋  İYİ OKUMALAR CANLARIM❤🦋🦋

Kapının arkasında sessizce Uras'ı bekliyordum. Bir kaç tıkırtıdan başka bir ses yoktu evde. Merak etsem de tehlikeli olabileceğinin ve çıkarsam Urasın sinirleneceğini tahmin edebiliyordum. Yüksek ses duyduğumda irkilerek ayağa kalktım. Silah sesi aşağı kattan geliyordu. 

Sesimi çıkarmayıp olduğum yerde kalakaldım sadece. Kalbim şuan korkudan deli gibi atsa da aklım Uras'ın iyi olup olmadığındaydı. Merdivenden gelen ayak seslerini işitince hızlı atmıyormuş gibi daha şiddetlendi kalbim. Köşede gördüğüm vazoyu elime alıp beklemeye başladım. Şansıma tüküreyim kendimi koruyacak başka bir şey yoktu. 

Kapının kolu oynayınca kesilmek için yer bekleyen nefsimi tuttum. Kapıda gördüğüm kişi ise beklemediğim kişiydi. Uras elinde silahıyla karşımda duruyordu. Derin nefes verip elimdeki vazoyu kenara attım ve bir kaç adımda Uras'a ulaştım. Sardığım bel kas katı kesilmiş olmasına rağmen benim dokunuşumla bir nebzede olsa rahatladığını hissetmiştim. Kafamı kaldırdığımda üstündeki bir kaç kan lekesini görmüştüm.

''Üstüne kan lekesi var. Yaralanmadın dimi?''

''İyiyim. Yaralanmadım.''

''Ama kan?''

''Benim değil kaçan herifin.''

''Kimdi gelen?''

''Sabah iş yaptığımız adamın köpeği. Taktiğimi anlamış zeki adam.''

Kaşlarımı çatıp anlamaya çalışsam da o kadar zeki olmadığım için anlatması için bekledim. Kolundan tutup yatağa oturtup yanına geçtim. 

''Ne taktiği?''

''İş yaptığım kişiler çok uzun süre yaşamaz. İşlerimiz gizli olduğundan da kimse benden şüphelenmez çok. Bazılarını satmıyorum  ama bu öleceğini anlamış ki adamlarını üstüme saldı. Bunun bilgilerini de başkasına verdim. Ben paramı alıp  nefretimi söndürdükten sonra ölüp ölmemeleri umurumda değil. Kaçıp hayatını kurtarsa bile mal varlığının hiç biri kalmayacak üstünde.'' Dikkatlice dinliyordum. Ne yapmış olabilirdi ki bu adamlar ona?

''Bir şey mi yaptılar sana?''

''Hepsi orospu çocukları. Hepsinden tiksiniyorum. Başka nedeni yok."  Vardı biliyorum gözlerindeki öfke bunu apaçık belli ediyordu. Bazılarını bilgilerini satmadığına göre sattıklarının ona bir yanlışı dokunmuştu. 

''Peki.''

''Uyu hadi. Geri gelmezler bir daha ben ileteceğimi ilettim." 

Kafamla onu onaylayıp yatağıma geri uzandım. Üstüme yorganı çekip ayağa kalkmış Uras'a bakıyordum. Yanımda yatmasını istesem kızar mıydı acaba?

''Uras"  Kafasını bana döndürdüğünde sertçe yutkundum. Sert cevap vermemesini umuyordum.

''Yanımda yatar mısın?" Sorduğum soru onu şaşırtmış olacak ki sadece yüzüme baktı. 

''Neden?" 

"Yanımda olmana ihtiyacım var."

"Neden?"

"Çünkü sevdiğim adam yanımda olunca korkularım kalmıyor." 

Çatık olan kaşları gevşemeye başladı. Kurduğum kelimelere yabancı gibi bakıyordu. Sevgi  kelimesini hiç mi duymamıştı birinden bu adam?

"Uyu ben odadayım." Kapıyı açıp çıktı odadan. Onu kazanmam zor olacaktı farkındaydım. Ama pes etmek yoktu. Her geçen gün sevdiğime daha çok emin oluyordum onu. Seviyordum.