8. Bölüm

19 4 1
                                    


  Bilgisayara kavuştum çok şükür. Şimdide dua edin yazma isteğim geri gelsin.🦋

🦋

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



İyi okumalar aşklarım🦋


İki gündür üst üste beni çalıştırmış zorlayabildiği kadar zorlamıştı. Her yerim ağrıyor kaslarım çalışmaktan sızlıyordu. Beni evde bırakmış işinin olduğunu söyleyip çıkmıştı. Nereye gitmişti bilmiyordum ama kime gittiğini biliyordum. 

Sabahtan beri bir kız tarafından aranıyordu. Kim olduğunu sorduğumda da gereksiz biri deyip geçiştirmişti. En sonunda dayanamayıp açmış konuştukları sırada geleceğini söyleyip evden çıkmıştı. İki saattir ortalıklarda yoktu ve arasam da açmıyordu. 

oturduğum koltukta telefonla ilgileniyor yanımdaki çerezlerden atıştırıyordum. Her ne kadar da bir şeyle ilgileniyor olsam da aklım Uras'taydı. Gelen kapı sesi ile kafamı kapıya çevirip ayağa kalktım. Elime ne olur ne olmaz bir şey aldım kapıya ilerlerken. Beki Uras değildi, kim bilebilirdi ki?

Kafasını görünce rahatladım. Gelen Uras'tı elindeki kaskı kenara bırakıp yanımdan geçip içeri yöneldi. Buram buram kadın parfümü kokuyordu. O kadının yanından geldiği kesindi nasıl bir yakınlaşma yaşamışsalar bütün kokusu onun içine dışına geçmişti. Sinirlerimi dizginlemeye çalışsam da üstüne atlayıp ne yaptınız da bu kadar kadın parfümü kokuyorsun? diyemezdim. Ne demeye cesaretim nede gücüm vardı.

Bana hangi hakla hesap soruyorsun derse ne diyecektim ki? İçeri geçip karşısına oturdum. Baştan aşağı süzmeye başladım onu ama gözlerim bir yerinde kenetlendi. Boynunda ki kızarıklar kendini ben buradayım dercesine gösteriyordu. Gerçekten de o kadınla birlikte mi olmuştu yani?

Gözlerimin dolmaya başladığını hissediyordum. Sol tarafımdaki tarif edilemez sızı kendini göstermeye başlamıştı. Ne diyebilirdim ki? hiç bir şey. Ağzımı açıp neden yaptın? diyemezdim. Beni öpmüştü sadece daha fazlası değildi aramızdakiler. Elindeki telefonla uğraşıyor yüzme bile bakmıyordu. İnancım gün geçtikçe azalıyordu. Ya beni hiç sevmezse? 

''Ben odamdayım.'' Ağlamaklı sesim ile ayağa kalıp önünden geçtim, cevabını beklemeden hızlıca yukarı çıktım. Dün de soğuktu bana karşı ama bu günkü kadar değildi. Görmemezlikten gelmiyordu.

Odaya girip kapıyı ardımdan kapattım. Yatağa girip sıkıca sarıldım örtüye. Canınız sıkkınken yada acıyorken en iyi gelen şey ağlayarak uyumaktır. Bende her zaman işi yaramıştır. Tamamen acıyı gidermese de hafifletiyor en azından.

Sevmeme İzin VerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin