1 Eylül 1973'den beridir kullanılmaya başlanılan yöntem, Gryffindor ile Slytherin arasındaki buzları eritmeyi biraz da olsa amaçlıyordu. Her pazartesi Büyük Salon'da bir kura çekilir ve son üç sınıf arasından rastgele düşman binaya mensup iki öğrenc...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Aylardan eylül, günlerden pazartesiydi. Hogwarts Ekspresi, saatler on biri gösterdiğinde hareketlendi; yoğun dumanlar ve tiz bir düdük eşliğinde raylar üzerinde ilerlemeye başladı. Hogwarts'ta yeni bir dönem başlıyordu.
Kimilerinin artık son senelerini geride bıraktığı için geri dönemedikleri Hogwarts, her yıl olduğu gibi bu yılda yeni öğrencilere yuva olacaktı. Bir gün ayrılmak zorunda kalacakları bir yuva.
"Vay be!" diye söyleniyordu Sirius alıngan bir ifadeyle. Kompartımanların birine yerleşen Çapulcular, James'in anlattıklarını büyük bir şokla dinliyordular. "Demek ki değerimiz bu kadarmış... Koskoca bir yazı geride bıraktık ama biz onca şeyi daha yeni öğreniyoruz. Gerçekten vay be."
"Anlatmaya vakit buldum mu sanıyorsun?" diye homurdandı James. "Bu kararı verdiğimde yine trendeydik ve o zaman tepkinizden korktuğum için anlatmayı bir sonraki döneme erteledim."
"Şimdi sen gerçekten Evans'dan intikam mı alacaksın?" dedi Sirius alayla gülümseyerek. Daha sonra ise kahkaha atarak arkasına yaslandı. "Yapma Çatalak... Dumbledore'un evleneceği haberine inanırım, ama senin yıllardır peşinden koştuğun, uğruna yapmadığını bırakmadığın Lily Evans'dan intikam alacağına asla inanmam!"
James tekrar homurdandığında "Pati haklı." dedi Peter gülerek. "Dostum, sen bu kıza aşıksın! Onun her zaman yaptığı şeydir senin kalbini kırmak. Hangi gün ondan vazgeçip ümitsizliğe kapıldın ki şimdi kalkıp da Slytherinli'nin biriyle ondan intikam alıyorsun."
Bir anda Sirius, Peter'ın yanaklarından tutarak kendine çekti ve alnına sulu bir öpücük bıraktı. "Peter trene binmeden önce Remus ile beyinlerini yarıştırmış sanırım. Hayatımda böyle mantıklı bir cümle duymadım." Peter yüzünü buruşturarak Sirius'un ellerinden kurtuldu ve alnını sildi.
"Neyse ne işte..." diye mırıldandı James dalgın bir ifadeyle su gibi akıp giden yolu izlerken. "Artık eskisi gibi sevmiyorum onu. Evans'a eskisi gibi bakamıyorum bir türlü... Emily benim gözlerimi açtı."
"Emily, ha?" Sirius kaşlarını kaldırdı havaya. "Demek işi bu kadar ilerlettiniz? Birbirinize adınızla sesleniyorsunuz. Kırk yıl düşünsem bir Slytherin ile ortak olacağını tahmin edemezdim."
James sessiz kaldı. Sirius haklıydı. Kendisi de kırk yıl düşünse bir Slytherinli ile ortak olacağını düşünmezdi. Ama hayat her seferinde karşısına onu şaşırtacak şeyler çıkarmayı başarıyordu. Ve James'e soracak olursanız, hayatının karşısına çıkardığı bu şey onda kötü bir izlenim bırakmamıştı.
