Maze Of Memories || Chanmin ✓

20'F

3 Yıl Sonra

"Anlamadım noluyo Hyunjin?" Markete birkaç şey almak için çıkmıştım, Hyunjin ben çıktıktan 15 dakika sonra hızlıca beni eve çağırmıştı ve çok telaşlı görünüyordu. İçeri girince beni sakince koltuğa oturtturdu ve yanıma oturup ellerimi tuttu.

Derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı. "Seungmin videoyu görmüşler." Anlamsız bakışımı atmıştım Hyunjine "Ne videosu? Neyden bahsediyorsun?"

"Senin çektiğin videoyu, Chan'ın videosunu bulmuşlar polise vermişler şuan tutuklanmış. Lütfen sakin ol."

"Ne? Ne dediğinin farkında mısın sen Hyun?" Şok gözlerle bakıyordum Hyunjin'e.

"Ben nasıl bulduklarını bilmiyorum. Banada Changbin haber verdi."

Ellerimi Hyunjin'in elinden çekip hızlıca evden çıkmış ve arabama ilerlemiştim. Hyunjin'i beklemeden karakola doğru sürmeye başlamıştım arabayı. O videonun gün yüzüne çıkması imkansızdı. Sildiğime eminim. Emin miyim? Sanırım.

Hızlıca arabayı yarım yamalak park edip içeri girdim. Changbin'i gördüğüm gibi ona doğru ilerledim. "Changbin noluyor? Ne demek Chan'ı tutukladılar?"

Changbin omuzlarımı tutarak beni kalabalıktan çekmiş ve kenara götürmüştü. "Aşağıda şuan. Videoyu görünce direkt aşağıya aldılar."

"Şaka yapıyorsunuz değil mi? ahahhaha şaka hadi şaka de Changbin lütfen. Chan'ın tutuanması imkansız. Olamaz öyle bir şey. Değil mi?" Cümlemin sonuna doğru dolmuş olan gözlerimden göz yaşı düşmüş ve sesim çatlamıştı.

"Seungmin sakin ol. Seni böyle aşağıya götürmem."

Gözyaşlarımı silerek Changbin'e bakmıştım. Chan'la olduğum süre boyunca Chan'a karşı dahada hassaslaşmış ve adeta onunla birmişim gibi hissediyordum. Her şeyim olmuştu.

"Onu görmek istiyorum."

Changbin kafasını sallayarak beni merdivenlerin aşağısına doğru götürdü. Basamaklardan inerken çok korkuyordum. Ne kadar buraya birçok kez gelmiş olsamda Chan'ı burda görmek istemiyorum. Hayatımın anlamını parmaklıkların arkasında görmek istemiyordum.

Kapıdan içeri girdiğimizde direkt parmaklıklara doğru ilerledim. "C-Chan." Gözlerim yine dolmuştu.

Hemen önüme gelip parmaklıkları tuttuğum elimin üstüne koydu elini. "Bebeğim."

"Ben, ben özür dilerim sevgilim." Göz yaşım yine akmaya başlamıştı.

Ellerini parmaklıkların arasından geçirerek parmağıyla yanağımı silmişti. "Senin suçun yok bebeğim ağlama lütfen."

Patlamış gözlerimle ona bakıyordum. Bana gülümseyerek bakıyordu. Tanrım, delirmek üzere olduğunu hissediyordum.

Chan daha fazla ağlamama şaşırmış olucakki panik yapmıştı. "Bebeğim ağlama lütfen."

Changbin'in aramıza girip kapıyı açmasıyla kısa anlı bir şaşkınlık geçirmiştim ama hala ağlıyordum. Chan ordan çıkarak hemen bana sarıldı. "Hey ağlama."

Kollarımı hemen onun bedenine sardım. Ağlarken bir şeyler söylemeye çalışıyordum ama düzgün bir kelime çıkmıyordu ağzımdan. "Şştt Seungmin."

"Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum. Seni çok seviyorum. Hapise falan düşmüyorum. Yüzüme bak." Yüzümü ellerinin arasına alarak kendine çevirmişti. "Hapise falan düşmüyorum sakin ol video mideo da yok."

Gözlerimi silerek ona baktım. "Nasıl yani?"

Yanağımı öptü. "Seni çok seviyorum demiştim ya." Kafamı salladım. "Seni o kadar çok seviyorum ki seninle evlenmek istiyorum Seungmin." Cebinden kutu çıkarmıştı. Şaka yapıyorsun değil mi?

"Bebeğim benimle evlenir misin?" Gülümseyerek sormuştu.

Şaşırmış gözlerle bakıyordum ona. "Ya orospu çocuğu beni ne kadar korkuttuğunun haberin var mi senin?" Sesim sinirliydi. Çünkü gerçekten sinirlenmiştim. "Şimdi burayı terk ederdim ama bilki seni çok seviyorum. Ve evet gerizekalı seninle evlenirim." Cümlemi gülerek ve ağlayarak bitirdiğimde arkamdaki alkışlamaları duymuştum. Bizimkilerdi.

Chan'ın elleri hızlıca belimi sararken kendimi ona bırakmıştım. Dudaklarımızı birleştirmişti. Onu takip ediyordum.

Bir süre sonra ayrıldım. "Gerçekten kalp krizinden gidebilirdim burda."

"Özür dilerim bu kadar tepki vericeğini bilmiyordum."

"Her şeyim olmuşsun be adam nasıl tepki vermemi bekliyorsun."

Gülümsemişti bana. "Özür dilerim."

"Akşam daha güzel bir özür isterim."

Dudağıma küçük bir öpücük kondurmuştu. "Olur."

"O zaman" Yüzüğü parmağıma takmıştı "Sonsuza dek?"

"Sonsuza dek sevgilim." Gülümsemiştim

Son

--------

Ay bitti bu şimdi. 🥺

Nasıldı???

Edebiyat öğretmenimin hikaye yazma ödeviyle başlamıştı her şey....

Tam istediğim bir gelişme ve sonuç olmadı kusuruma bakmayın sadece bitirmeye odaklandım sonlara doğru.😔

Hepinizi çok seviyorum chanminli kalın.♡