နှစ်ပတ်အကြာ ဆေးရုံတက်ခဲ့ကာ ကျွန်တော်ကတော့ အရှင်းသက်သာသွားပေမယ့် ချာတိတ်ကတော့ အရှင်းမသက်သာသေး..
ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာဆိုးလို့ အိမ်ပြန်ဖို့မပူဆာတော့ပေမယ့် အိမ်ပြန်ချင်နေမှန်းသိသာလှတယ်..
ဒါကြောင့် အရမ်းကြီး မဆိုးတော့တဲ့ အခြေအနေမှာ ဆရာဝန်တွေနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး အိမ်ကိုသာပြန်လာခဲ့တယ်..
အိမ်မှာဆို ပိုပြီး သက်သာလာမယ်လို့ယုံကြည်တယ်...
ဒီကြားထဲမှာ တရားခံနှစ်ယောက်ကိုလည်း အမိန့်ချလို့.. Yuri က အလုပ်ကြမ်းနဲ့ ထောင်ငါးနှစ်ကြကာ.. သူတူကတော့ဆေးမှုပါ ပါနေတာကြောင့် အလုပ်ကြမ်းနှင့်ထောင် 10 နှစ် ချမှတ်ခံရတယ်..
ကျွန်တော်တို့ အိမ်ပြန်လာတော့ ဧည့်ခန်းက ဓာတ်ပုံလေးမြင်တော့ သဘောတကျကြည့်နေတဲ့ ချာတိတ်
" ဦး ဒီပုံလေးကို ပုံကြီးချဲ့ပေးထားတာလား "
" အင်း ဟုတ်တယ် ချာတိတ်ပဲ ဧည့်နေရာမှာ ချိတ်ချင်တယ်ဆို "
" ဟုတ်တယ် "
" ချာတိတ် ဘာစားချင်လည်း စျေးသွားဝယ်ကြမလား ဦးတို့ "
" ဦး ....Tae ကြောင့်ပင်ပန်းနေပြီမဟုတ်လား "
ဧည့်ခန်းက ဓာတ်ပုံလေးကိုကြည့်ကာ ပြောလာတဲ့ ချာတိတ် လက်ထဲက သယ်လာတဲ့ အထုတ်တွေကို ချကာ ချာတိတ်နားသွားလိုက်ပြီး အနောက်ကနေသိုင်းဖတ်လိုက်ကာ..
" အဲ့လိုနောက်ခါဘယ်တော့မှ မပြောနဲ့ကြားလား ချာတိတ်ကြောင့် ဦးမှာ ပင်ပန်းတယ်ဆိုတာ မရှိဘူး.. ချာတိတ်ကို အရမ်းချစ်တာပဲရှိတယ် "
"ဟုတ် "
"ချာတိတ်ကိုအရမ်းချစ်တယ် "
အနောက်ကနေ ဖတ်ထားရာက ပါးပြင်လေးကို နစ်ဝင်သွားတဲ့ အထိအနမ်းလေး ပေးလိုက်တယ်..
" ချာတိတ် ဘာစားမလည်း "
" ဟင့်အင်း မစားချင်ဘူး "
" အားရှိအောင်စားရမယ်လေ "
အနောက်ကနေ ဖတ်ထားရာကနေ ကျွန်တော်ဘက် လှည့်လာပြီး ကျွန်တော်ခါးတို့ကိုသိုင်းဖတ်လို့ ရင်ဘက်ကို မျက်နှာလေး အပ်ကာ..
