Ölüm sessizliğine eşlik edilen çığlıkla veda ediliyordu hayata,son gülüşlerle beraber akan göz yaşı unutturuyordu anıları ve yapılan hata için intikamı seçerek hayatta dönülüyordu.
Harabeye dönmüş yuvalar yetermiydi anıları silmeye,sahte ağlayışlar...
MARABA pardon ksksk merhabalar aşk tanelerim,bebişlerim küçük ruhçuklarım acaba artık size ruhçuk mu desem hım yok yok olmadı ben aşk tanelerimle devam edelim ee nasılsınız umuyorum ki çokça iyisinizdir ben iyi miyim bilmiyorum açıkçası neyse bunları şuanlık bir köşeye bırakıp konumuza dönelim oylar çok az be bebişlerim ama zaman lazım umut ediyorum ileride oylarımız çoğalacaktır motive konuşmamızıda yaptığıma göre sizi yanlız bırakıyorum
Keyifli okumalar diliyorum ✨
Şarkılar:
Tüzmen-Son rüya
Cem Adrian/Aylin Aslım-Her kes gider mi?
Skapova-Boşver be
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Geçmişin karanlık odalarına haps olmuş ruhlar aydınlığa kavuşmadan yok olmuştular,kırık kapılar ardında bırakılan bedenler unutulmaya mahkum bırakılmış ruhları unutturulmuştu, aşık bedenlerin gölgeleri sokaklarda kaybolurken birbirlerine ulaşmak için uzanan eller yanlış seçimler yapmışlardı.
Beklenmedik bir anda unuttuğum anıların beynime kök salıp beni düşüncelerime boğmasını bekledim, ruhum bedenimden ayrılıp sahte bir özgürlüğe ulaşmış bedenimin çürüyüp giderek yok olmasını izlemişti.Bedenim ruhuma ulaşmak için çırpınırken beynime kök salmış düşüncelerim kalbimi harekete geçirip bunu engellemişti. Kendi sonumu hazırlayan bendim ama buna sebep olan hiçbir şeyden pişmanlık duymamıştım vermiş olduğum kararlarımı silmeye çalışıp yok etsem bile gölgeleri her zaman yürüdüğüm yollarda bile bana eşlik edeceklerdi bunu biliyordum.
Çaresizlik bir ruhu bulunduğu bedenden ayırıp çok uzaklara götürüp veya aşina olmadığı farklı bedenlere haps edebilecek kadar kötüydü farklı bir bedene ev sahipliği yapan ruh idam emrinin verilmiş bir mahkumun boyununa geçirilen ipte son nefesini verirken eğilen boynu gibi ölüme boyun eğerdi, ruhunu kaybetmiş bir beden ise duygularına,hislerine veda etmeden farklı yollara sürüklenirdi.
Bu yollar acı barındırıyordu, çaresiz haykırışlar barındırıyordu ve ölüm'ü barındırıyordu bunun aksine sevgiyi, mutluluk kahkahalarını ve yaşamıda barındırabiliyordu ama unutmayalım ki bu seçenekleri seçecek olan bizlerdik seçtiricek olan ise hayatın zorluklarıydı ve bu yürüdüğüm cam kırıklarıyla dolu olan yolu çiçeklerle doldurmak istiyorsam ellerimi kana bulaştırmak zorundaydım.
Eskiden sokaklarımda mutluluk kahkahaları yankılanırdı ve sokaklarda yaşam dolu kız koşarak sevdiklerine ulaşırdı bu hayatı onun seçtiği bir seçenek olduğuna inanırdı taki hayatın zorluklarını tadıp hayatın zorla seçtirdiği seçeneği seçene kadar artık sokaklarında ölüm çığlıkları yankılanıyordu ve o sokaklarda ölmek için çabalayan adımları onu sevdiklerinden uzaklaştırıyordu.
Şimdi ise yaşamak için direnmiyor ama ölmek içinde çırpınmıyordu yaşıyordu ama ölü bir ruhla, ölüyordu ama yaralarla dolu ve hala yaşam belirtisi veren bir bedenle .
