Doğduğu andan beri kendisini futbol sevdalısı bir ailenin içinde bulan ve her daim amacı bir gün çok başarılı bir futbolcu olmak olan Utku Deniz Has tek başına tırmanmıştı kariyer basamaklarını. Yeni sezonda Galatasaray'a transfer olmasıyla birlikte...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın olur mu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Editler, kesitler ve bölüm duyuruları için Instagram hesabımız: yedininnabzi (Hesabı ben yönetmiyorum 🤞🏻)
Keyifli okumalar! 💌
🦁
Kağıt helva.
Çocukluğum, üzgün olduğum anlarda gülümsememi, mutluyken daha da coşkulanmamı sağlayan; küçükken yalnızca babaannemin benim istememle aldığı, biraz da olsun büyüdüğümde artık hep kendi kendime almaya başladım kağıt helva.
Utku Deniz bana kağıt helva almıştı.
Utku Deniz dakikalar öncesinde hiçbir şey konuşmamama rağmen beni anlamışken, üzgün olduğumu öğrenmesinin ardından da bana kağıt helva almıştı.
Babaannem dışında ilk kez biri...
"Bana kağıt helva mı aldın?" diyerek sessizce mırıldanmamla titreyen kirpiklerimin arasından yüzünü seyrettim.
Sorumla dümdüz duran dudakları iki yana doğru hareket etti. "Sana kağıt helva aldım," dedi tane tane. "Bu seni mutlu edecek mi?"
"Etti," diye konuşurken gülümsedim. Etmişti. Nasıl etmezdi ki? Beni anladı, beni düşündü, bana kağıt helva aldı.
Seni çok kısa süredir tanıtıyorum Utku Deniz. Şimdiden böylesine kalbime dokunman normal mi?
Sol elimin üzerinde elini hissettim önce. Ellerim sıcaktı. Onunkiyse soğuk. Temasıyla irkilerek nefesimi tuttum. Sol elimi tutan eliyle önce yavaşça avucumu açtı, ardından benim için aldığı kağıt helvayı sol elimle tutmamı sağladı.
Avucuma bıraktığı kağıt helvayı sıkıca tutarken bakışlarımı ellerimizim üzerinden çekerek tekrardan yüzüne çevirdim. Üzerime doğru eğildiğinden dolayı aramızdaki mesafe azken nefesi saçlarıma çarpıyordu. Ona bakmamla onun bakışlarının ellerimizde ya da yüzümde değil de saçlarımda olduğunu gördüm.
"Deniz," dedim tüm içtenliğimle. Bakışlarını hızla saçlarımdan çekerek gözlerime çevirdi. Elaları yakından daha da güzeldi. "Ben... teşekkür ederim."
"Teşekkür etmen için almadım," dedi. "Mutlu olman için aldım Güneş. İkisi arasında büyük bir fark var o yüzden bana teşekkür etmem yerine elinden alacaklarmış gibi sımsıkı tuttuğun kağıt helvanı yemeye başla olur mu?"
