buried love || bachisagi

0.2 - 怒り

0.2 – 怒り
(anger)

  gerginlikle dudaklarını kemirirken, deniz mavisi gözlerini kolundaki saate çevirdi isagi.

  16.58

  hava kapalıydı. bulutlar güneşin önüne geçmiş, hafif grimsi renkleriyle yağmurun geleceğini haberdar ediyorlardı. isagi üzerinde kabanı ve boynuna sardığı atkısıyla okulun bahçesinde beklerken, oldukça gergindi. bachira'nın sözleri, bir kere daha zihninde yankılandı.

  "yani birinizin yarın beni okuldan alması ve koluma falan girmesi lazım!"

  "koluna girebilirim.." diye kendi kendine mırıldandı isagi. kendisini bu kadar yakınlık için hazırlamış, ve bütün gece olacak şeylerden bir anlam çıkarmaması gerektiğini tekrar edip durmuştu.

  duyduğu gök gürültüsü, deniz mavisi gözlerin gökyüzüne dönmesine sebep oldu. isagi bakışlarını bulutlarda gezdirirken, aynı zamanda gülümsedi. küçüklüğünden beri garip bir şekilde yağmurlu havayı ve fırtınayı seviyordu. ıslanmak dışında; evinde, camın karşısında oturup dışarıyı izlemekten keyif alıyordu. gök gürültüleri onu korkutmak yerine rahatlatıyordu, bu yüzden tokyo'ya vuran her fırtına gecesi akşamını boşaltır ve ıslanan camını, bir anda parlayan gökyüzünü izlerdi.

  bu akşamda aynısını yapacağını düşünürken, gökyüzü parladı ve bir anda yoğun bir yağmur yağmaya başladı. isagi şaşkınlıkla gökyüzüne bakarken, yüzünde geniş bir gülümseme belirdi fakat yüzüne çarpan su taneleri gözlerini kapamasına sebep oldu. mavi saçlı yüzüne çarpan suyun tadını çıkarırken, bileğini kavrayan bir el kendisini çekiştirdi. isagi gözlerini hızla araladı, hemen karşısında ise beklediği kişiyi gördü. bachira karşısındaki bedenin bileğini bırakmadan onu daha da kendisine çekti, ardından elindeki şemsiyeyi ikisinin arasında ortaladı.

  isagi deniz mavisi gözlerini sevdiği çocukta gezdirirken, bachira'nın bakışları ise mavi saçlardaydı.

  "isagi, şunu tut bir saniyeliğine."

  mavi gözlü çocuk eline tutuşturulan şemsiyenin sapını kavrarken, bachira arkadaşının atkısına uzandı. isagi ilgiyle onun hareketlerini izlerken, bachira atkıyla mavi saçları kurulamaya başladı.

  "üzgünüm, yağmur yağacağını bilseydim seni çağırmazdım." dedi sarı gözlü olan mavi saçlarla uğraşırken. isagi, yanaklarının hafifçe kızardığını hissetmişti.

  bachira kısa bir süre mavi saçlarla uğraştıktan sonra ıslak atkıyı kendi koluna sardı ve gözlerini arkadaşına çevirdi. isagi, kızarık yanakları ve burnuyla deniz mavisi gözlerini kendisine dikmişti.

  bachira, arkadaşına baktı. o an aklından geçen tek düşünce, isagi yoichi'nin ne kadar güzel olduğuydu.

  ama bunu düşündüğünü fark etmedi bile.

  "ee, ne yapacağız şimdi?" dedi isagi sarı gözlere bakarken. bachira bakışlarını karşısındaki bedenin arkasına çevirdiğinde, binanın girişinde bekleyen kızın buraya baktığını görmüştü.

  "kız orada. bize bakıyor. takıntılı manyak.." dedi bachira titrerken. dolabında bulduğu notlar ve hediyeler, sırasına konulan kağıt parçaları ve durmadan aldığı mesajlar.. bachira gerçekten de rahatsız olmaya başlamıştı. bunu dile getirmesine rağmen kız durmuyordu.

  isagi, bachira'nın ağzından çıkacak sözleri beklerken sarı gözlü olan yüzüne yaklaşmaya başladığında şaşkınlıkla gözlerini büyüttü. yanağında hissettiği hafif dokunuş, soğuktan çoktan kızarmış yanaklarının iyicene yanmasına sebep olurken sertçe yutkundu isagi.