buried love || bachisagi

0.8 - オファー

0.8 – オファー
(offer)

  aradan geçen haftalar isagi'nin durmaksızın rin ile geçirdiği zamanları, ve bachira'nın ilk kez uzun bir süre hiçbir kıza asılmayışını kapsıyordu.

  grubun geri kalanı bachira'daki bu durgunluğun sebebini sorduklarında, aldıkları tek cevap. "boşverin." oluyordu. bir yerden sonra, dörtlü sormayı bırakmıştı.

  kasım'ın ortalarında, oldukça soğuk ve yağmurlu bir sonbahar geçiriyordu tokyo. isagi, hayatında yaptığı büyük değişimin sonuçlarını alıyordu. sonunda yüzünde her zamankinden fazla gülümseme oluşuyordu, ve ilk kez arkadaş grubundan başka biriyle bu kadar yakındı.

  itoshi rin, onu mutlu ediyordu.

  isagi yeniden NL'de geçirdiği bir akşamdan sonra eve yürürken, rin'in kendisine eşlik etme teklifini de geri çevirmemişti. ikili yanyana yürürlerken, girdikleri ara sokak sonunda onları tokyo'nun gürültülü halinden kurtarmıştı. aralarındaki sessizlik henüz bozulmamışken, isagi bakışlarını rin'e çevirdi.

  "rin.. teşekkür ederim. sayende projeyi hemen bitirebildik. ve ilk gün duyduğum fısıldaşmalar boşuna değilmiş, cidden çok yeteneklisin!"

  rin başını eğdi, gözlerini kaçırırken ellerini ceplerine soktu ve hafif bir gülümsemeyle yavaş adımlarını sürdürdü.

  "teşekkür ederim. sen de işte.. fena sayılmazsın."
 
  "hey!"

  rin koluna yediği yumuşak yumrukla gülerken, isagi yüzündeki gülümsemeyle onunla uğraşmak adına yeşil saçlıyı hafifçe ittirdi. rin gülümserken kısa sürede dengesini kurdu ve ikili yüzlerindeki tebessümlerle sessizce yürümeye devam ettiler.

  aradan geçen dakikaların ardından, isagi arkasından gelen adım seslerinin kesildiğini fark ettiğinde bakışlarını arkasına çevirdi. rin öylece sokağın ortasında duruyordu, zümrüt yeşili gözleri ise isagi'deydi.

  "isagi.."

  rin sertçe yutkundu, gözlerini deniz mavisi gözlerden ayırmazken ceplerinde olan ellerini sıkmaya başlamıştı. gergindi, nasıl söyleyebileceğini çözmeye çalışıyordu.

  isagi, merakla arkadaşına yaklaştı.

  "n'oldu?" dedi adımları hemen rin'in önünde dururken. yeşil saçlı bakışlarını kendisine bakan deniz mavisi gözlerde gezdirdi, ardından derin bir nefes verdi.

  "farkındayım, birbirimizi sadece bir aydır falan tanıyoruz fakat bu zamanın her anını birbirimizle geçirdik. o yüzden birbirimizi tanıyabildiğimizi düşünüyorum."

  rin'in sözleri, isagi'nin sertçe yutkunmasına sebep oldu. bu konuşmanın nereye gittiği belliydi.

  "yoichi.." rin, yumuşak sesiyle mavi saçlının ismini söylerken aynı zamanda cebindeki ellerinden birini çıkardı ve sıcak parmakları önündeki bedenin yanağını nazik bir hareketle kavradı.

  "sevgilim olur musun?"

  isagi şaşkınlıkla kendisine şefkatle bakan zümrüt yeşili gözlere baktı. yanağındaki sıcak el teninin sızlamasına sebep olurken, hissettiği gerginlik ve heyecandan hızlanmaya başlayan kalbi kızarmaya başlayan yanaklarına eşlik etti. isagi deniz mavisi gözlerini kaçırmaya başladığında dili tutulmuştu.

  "b-ben.. rin.."

  isagi'nin başını eğmesiyle elini beyaz tenden ayırdı rin, fakat hemen ardından tekrardan yumuşak bir hareketle mavi saçlının başını kaldırmasını sağladı ve zümrüt yeşili gözlerini deniz mavisi gözlerde gezdirirken gülümsedi.
 
  "hey, sakin ol. hemen bir cevap beklemiyorum senden. sadece lütfen düşüneceğini söyle." derken nazik ses tonu sokağı renklendirdi itoshi rin'in. isagi, zümrüt yeşili gözlere bakarken dudaklarını ısırdı. ardından başını onaylarcasına salladı ve kısık sesiyle konuştu. "tamam, düşüneceğim."