1.0 - はい、天国へ

762 70 42
                                    

  yahu bir türlü youtube videosuyla resmi aynı anda ekleyemedim ve resim kesinlikle gerekliydi.. parçanın ismini bırakıyorum. spotify'daki sanatçısını bir de.

  [yes to heaven - sped up, danil muzik]

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

  [yes to heaven - sped up, danil muzik]

  ya da her türlü sped up versiyonu da olur. lütfen dinlerken okuyun ^^

  * * *

1.0 – はい、天国へ
(yes to heaven)

  23/10/22, 23.09

  bachira meguru koşuyordu. ona her şeyi ifade eden kişiyi kaybetmemek için koşuyordu. yoğun yağmur bir anda onu hazırlıksız yakaladığında durmadı, devam etti. insanlar ona şaşkınlıkla bakarken hepsini görmezden geldi ve sadece koştu.

  zamanında varabilmek için dua ediyordu aynı zamanda, isagi bir cevap vermeden oraya varmalıydı.

  sonunda beklediği köşeyi döndü bachira. yağmurdan dolayı ıslanmış ve çamura batmış ayakkabılarının yanında saçları da sırılsıklam olmuştu. sarı gözleri yalnızca tek bir sokak lambasıyla aydınlatılmış olan parkın içerisinde gezdi, aradığı kişiyi bulması ise uzun sürmemişti. gözleri mavi saçlıyı fark ettiği an, hızla ilerledi bachira. oldukça gergin hissettiğinden karnı ağrımaya başlamış, kalbi de deli gibi hızlanmıştı.

  isagi'nin yanındaki boş salıncağa oturduğunda, zincirin çıkardığı ses mavi gözleri üzerine çekmişti.

  isagi şaşkınlıkla yanındaki bedene bakarken, altın sarısı gözler ise kendisindeydi. fakat bir şey fark etmişti isagi, bachira'nın bakışları farklıydı.

  "rin ile.. konuştun mu?" dedi bachira merakla mavi gözlere bakarken. öylesine korkutuyordu ki alacağı cevap onu, bachira bir an bayılacağını sandı. hayatıyla kumar oynuyor gibiydi.. şimdi ise büyük ödülün kime gideceği belli olacaktı.

  "evet. biraz önce gitti." dedi isagi yüzündeki hafif tebessümle. ayaklarıyla hafifçe sallanırken, yağan yağmur paslanmış zincirin sesini güzelce bastırıyordu.

  bachira sessizce mavi saçlıyı izlerken, yüzündeki tebessüm onu deli gibi korkutmuştu. isagi yoichi'nin gülümsemesi, ilk kez onu memnun etmemişti.

  "yani.. kabul ettin?"

  bachira sesindeki soru tınısıyla mavi gözlere çevirdi bakışlarını.

  hayatından hiç bundan daha çok korktuğunu hatırlamıyordu. ilk kez birini sevmişti bachira, ilk kez birine kalbiyle oynayabilme gücünü vermişti. şimdi ise isagi onu elinde tutuyordu. kırıp parçalara mı ayıracaktı, yoksa özenle saklayacak mıydı?

  isagi, burukça gülümsedi.

  "hayır, etmedim. rin çok iyi biri.. fakat sevdiğim kişi o değil."

buried love || bachisagi Where stories live. Discover now