nakahinga ako ng maayos ng sumara ang pinto ng elevator, bakit ba ako kinakabahan jusko naiistress ako, nakakawala ng beauty 'to
"hoy, beck ayos ka lang ba? kanina kapang tumatago d'yan e" she said
"ah oo okay lang ako, at hindi ako nagtatago 'no bakit naman ako magtatago e wala naman akong tinataguan" sabi ko habang naka pamaywag
"oo na, wala ka nang tinataguan, wag kana magalit 'di naman kita inaano e" sabi nya habang tumatawa
i pouted and looked at the laptop in front of me then i started finishing some files
it's already 8pm and out na namin, inayos muna namin ang gamit namin at sabay kaming umalis, while walking to the elevator i feel strange, bakit ganito nararamdaman ko parang may mangyayaring hindi maganda
nang magbukas ang elevator ay iniluwa naman nito si freen at ang kanyang secretary, i froze for a second kasi diko inaasahang makasabay s'ya at akala ko ba nasa meeting s'ya, hindi ko nalang ito pinansin at sumakay na kami ng elevator, nakatalikod ako kay freen para hindi nito makita ang muka ko at mamukaan nito
"hoy, becky anong ginagawa mo d'yan sa gilid" sabi ni irene habang nakangiti, damn this girl patay 'to sakin mamaya
siniko ko s'ya "ahh eh ano, okay lang ako, ano kaba" mahina kong sabi, pinagpapawisan na ako dito kahit malamig naman
kabadong kabado ako dito, bakit kasi hindi pa lumabas ng elevator 'to e, at ang tagal naman ng elevator na 'to puputok na pantog ko sa sobrang kaba
nang bumukas na ang elevator sa pinaka baba ay inunahan ko nang lumabas si irene, talagang binilisan ko ang lakad ko para hindi makasabay si freen
"becky, ano kaba bagalan mo naman ang lakad mo, ang bilis bilis e" pagrereklamo nito
"bilisan mo d'yan, ikaw ang mabagal e" sabi ko naman
nakahinga ako ng malamin ng makalabas kami sa sarocha corp. habol habol naman ang hininga nitong si irene
"becky, ano ba 'yon? nakakahiya kay ma'am napatingin pa sa'tin" sabi nito habang hinihingal pa din
"h-ha? a-ano? si freen a-ah este ma'am n-napatingin sa'tin" utal utal kong sagot sakanya
"oo, teka ano bang nangyari sa'yo kanina? ayos kalang ba? may problema ka?" sunod sunod na tanong nito
"a-ah w-wala" pagtanggi ko dito
hindi na ulit ako nito tinanong at tumawag nalang s'ya ng taxi na masasakyan para makauwi na kami
nang makauwi kami sa apartment n'ya ay tinanong ulit ako nito "beck, ayos kalang ba talaga? anong nangyari sa'yo kanina at nagmamadali ka?"
halatang wala na akong takas dito kaya kinwento kona ang nangyari samin nung nagtatrabaho pa ako sa resto at nung nakabanggan ko s'ya, wala naman akong dapat ikatakot kasi lahat naman ng tao nagkakamali e, nag sorry na din naman ako.
"teh, alam mo normal lang sa trabaho 'yan tsaka matagal na 'yon baka nga hindi na tanda ni ma'am freen 'yun e" sabi nya
"tama ka, pero nakakatakot naman talaga s'ya e" i said
"sa daming nagtatrabaho sa sarocha corp. baka hindi ka n'ya mapansin" sabi naman nito para pagaanin pakiramdam ko at hindi na ako matakot
i smiled at her, nagpaalam na din ako dito upang maglinis ng katawan, this day was exhausting and i saw that annoying freen once again, i hope she's not annoying as before.
i stop thinking about her and fix myself, I'm wearing a pajama and a long-sleeve medyo malamig kasi dito e hindi ako sanay
while i was scrolling on facebook irene suddenly called me "becky, kain na tayo" she said
"anong oras nga pala tayo bukas?" i asked her
"ahh 9am to 8pm ulit tayo bukas" she said while giving me a plate
tumango nalang ako dito at nagsimulang sumandok ng kanin, gano'n pa din ang ginawa namin pagkatapos kumain, si irene naglilinis ng mga pinagkainan at ako naman ang naghuhugas, pagtapos namin do'n ay nagtungo na kaming kwarto upang matulog.
dun ako natutulog sa kwarto n'ya naglalatag nalang ako sa may ibaba ng kama, medyo makapal naman ang panlatag ko kaya hindi sumasakit ang likod ko, natulog nalang ako kasi wala na naman akong gagawin.
nagising ako sa sinag ng araw na tumama sa muka ko, mahimbing pa naman ang tulog ni irene kaya hindi ko muna ito ginising dahil maaga pa. Nagluto muna ako ng aming kakainin at nagwalis walis, pagkatapos kong magluto ay tinawag kona ito
"irene, gising na kakain na tayo" i shouted
narinig ko namang bumangon na si irene kaya hindi na ako muling sumigaw, ilang sandali pa ay bumaba na si irene at naupo, i greeted her with a 'goodmorning' and she greeted me too.
kumain kami ng maayos at hinugasan ko na ang aming pinagkainan.
it's already 7 and i took a shower, after taking a shower i dried my hair using a blower, i put a light make up to make sure i don't look pale, i wore a white polo and a high waist pants again. i tied my hair into a simple ponytail style
nang bumaba ako ay nakita ko naman si irene na nakasuot ng white t-shirt and a baggy pants, "ganda ha" i said while smiling at her
"s'yempre naman, ako pa" she said
"let's go?" i said while walking out
sumunod naman s'ya sa'kin at naglakad nalang kami dahil hindi naman masyadong kalayuan 'yung sarocha corp. na 'yon
we arrived at the building 9am sharp, pumunta nadin kami sa aming mga cubicle and started to work
while working the manager called me "ms. Armstrong please go to my office now" he said kaya kinabahan ako
sumunod na ako sakanya and when we reached his office i closed the door and look at him, hes not alone, he's with freen the ceo
"hi ms. Armstrong please take a seat" he said while pointing at the chair
i seat and look at him "uhm why did you suddenly call me, sir?" i said, omg kinakabahan ako ha
"i would like to introduce you to miss freen, the ceo of the sarocha corp." he said then look at freen
"uh hi ma'am freen, I'm becky, I'm your new worker po" i said while smiling at her
"don't be nervous, becky" she said.
pati ba naman pagiging kabado ko nahahalata pa din n'ya, grabe na s'ya ha.
YOU ARE READING
Loved by her (freenbeck)
Short Story-becky was a province girl, she's the breadwinner of their family, she works hard but the salary she earned are not enough for them, she decided to go to manila and work to the sarocha corp. where she meet freen, the billionaire and the ceo This is...
