13.BÖLÜM

5.4K 168 25
                                    

Mert

Murat'ın  hemen eve gelmesini istiyordum ama  diğer yanım hiç gelmesin diyordu çünkü önceki yaptıklarımdan gerçekten çok utanıyordum. Ama bana söyleyeceği  şeyleride çok merak ediyordum. Bir tarafım fazla ümitlenme dese de yapamıyordum. Ne kadar buraya zorla getirilmiş olsam da ilk zamanlarda Murat'tan ne kadar nefret ediyorsam şimdi de bir o kadar seviyordum.

" Mert oğlum  elin kanıyor iyi misin?"

Domatesleri rendelerken aklım o kadar doluydu ki elimi kestiğimi  fark etmemiştim.

" Ah fark etmemişim"

" İlk Yardım  kutusunu getireyim hemen"

" Gerek yok yara bandını takasam yeter"

" Emin misin?"

" Eminim."

" O zaman sen içeri git gerisini ben hallederim. Elinin kanaması durmazsa bana söyle hemen pansuman yaparım"

" Tamam"

Elim fazla kanamasada yara bandı yapıştırmakta fayda olacaktı. Yara bandını yapıştırdıktan sonra Hatice teyzeye yardım etmeye  karar verdim. Çünkü ne zaman otursam aklıma hep o günkü söylediklerim geliyor ve utancım daha da artıyordu. Tam Hatice teyzeye yardıma gideceğim anda kapı çaldı. Sanırım Murat gelmişti ne yapacaktım? Gerçekten çok utanıyordum ama yapacak birşey yoktu elinde sonunda konuşacaktık. Ama  önce kendimi biraz hazırlamam gerekiyordu. Bu yüzden odaya çıkıp kendimi 1,2 dakikalığına kitleyi kendimi cesaretlendirecektim.

" Mert oğlum kapıyı açar mısın? Elim yağlı.

Sanırım kuruluş yoktu.

" Sakin ol, her zaman o sana sapıklık yapıyor birazda sen yaptın ne olmuş ki. "

Biraz kendimi avuttuktan sonra kapıyı  açtım. Ama kapıda  hiç düşünmediğim kişi hatta kişi değil kişiler vardı.


Murat

Bugün Mert'e herşeyi anlatacaktım. Ona Nihal'le neden nişanlandığımı ve tabi ona karşı duyduğum bu garip hisleride anlatacaktım. Ona onu gördüğümde içimin nasıl kıpır kıpır olduğunu onu gördüğümde  nasıl heyecanlandığımı ona sarıldığımda ya da öptüğümde  karnımda kelebeklerin uçtuğunu herşeyi anlatacaktım.

" Daha ne kadar kaldı?"

" 10 dakikaya evdeyiz efendim"

" Neden bu kadar uzun sürdü?"

" Bugün trafik sıkışık efendim"

" Acele et hemen eve gitmek istiyorum"

" Efendim genelde bu kadar erken eve gitmezsiniz. Bir sorun yok değil mi?"

" Sadece sevgilimi özledim"

" Mert beyden mi bahsediyorsunuz efendim?"

" Tabiki benim başka sevgilim mi var. Neyse  sen önüne bak kaza yapacaksın."

Sonunda eve varabilmiştim. Eve girdiğimde hemen Mert'e sarılacaktım. Ne kadar onu önceki gün görsemde sarhoştu ve alkol kokuyordu. Onun kendi kokusunu o kadar özlemiştim ki. Kokusu beni o kadar rahatlatıyordu ki. Kokusunu içime çektiğimde içim huzurla doluyordu.

Kapıyı çaldığımda içim heyecanla doluyordu. Birtek onu göreceğimden değil ona itirafımı yaptıktan sonra aramızdaki ilişkinin daha ciddi olacağını düşündükçe daha da heyecanlanıyordum. O sırada kapı açılmıştı. Karşımdaki  kişiye  sarılmak için kollarımı açmamla karşımdaki kişinin Mert olmadığını fark etmem bir oldu.

SAHİP BXB TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin