MOTORCU| TEXTİNG ✔️

FİNAL

FİNAL bölümünde de desteklerinizi bekliyorum. VOTE VE BOL BOL YORUNLARINIZI BEKLİYORUM GÜZELLERİMMM 🍇❤️‍🩹❤️‍🩹🤍😭

"Ahh!" diye bağırdım karnıma giren sancılardan artık nefes alamıyordum sanki, çok ağrıyordu.

"Motorcum neredesin?" diye kendi kendime konuşup isyan ettim. "Doğuracağım yemin ederim... Daha çok erken olmaz ki. Doğuramam ben. Ben onsuz doğuramam." diye konuştum ağlarken, çenem titrerken göz yaşlarım dinliyordu.

Sadece bir erik istemiştim ve kocam da gitmişti. Tuna da haber vermemişti. Kaç saattir o da yoktu. Telefonlarıma da cevap vermiyordu.

"Lütfen," diye yalvardım. "Allah'ım yardım et..." dedim nefes alıp verirken.

"Hayır, şimdi lütfen gelme... Lütfen kızım, lütfen... Özgür seni öldüreceğim. O erik ağaçları... Ahh!" Sancı tekrar girerken lafım inlememle bölündü.

"Öleceğim sanırım..." dedim ağlarken. Karnımı okşarken koltuğa oturdum. Telefonuma bakarken Özgür'ü tekrar aradım.

Bu sefer telefonu çalıyordu."Allah'ım lütfen..."  Açması gerekiyordu hastaneye gitmeliydim. Kimsem de yoktu ki ondan başka. Acaba instangramdan story atıp doğuruyorum yetişin mi yazsaydım?

Belki biri görür de Özgür'e ulaştırdı... Ya da bana...

Derin derin nefesler verirken, stres olduğum için bu hâlde olduğumu biliyordum. İnşallah korkudan doğurmazdım.

Sancılar girerken artık katlanamıyo sadece acıyla inliyordum, "Al canımı... MOTORCU SENİ ÖLDÜRECEĞİM NEREDESİN?!" öfkeyle inleyerek çemkirdim.

Terlemeye başlamıştım. Koltuktan destek aldığımda, telefonumun ekranında bir arama belirdi. Sonra ne olduğunu anlamadım korna sesleri yükseldi.

Özgür arıyordu...

Hızla aramayı cevapladım."Kapıya çık sana sürprizim var karıcığım!" diye sevinçle bağıran Özgür'e avazım çıktığı kadar bağırdım. "DOĞURACAĞIM DOĞURACAĞIM YETİŞ ALLAH CEZANI VERMESİN!" diye haykırdım. Telefon elimden kayıp giderken, yere düştü. Tekrar sancı girmişti. Doğum yapsam bu kadar ağrım olmazdı, bana ne oluyordu?

Gözlerim kararırken sanki gizli bir perde çekilmişti gözlerimin üzerine...

🏍️

Gözlerimi hastanede açmıştım, doktor Özgür'e baktı. Sonra bana baktı. Ne olmuştu? Ne görmüştü? Benim bebeğime bir şey mi olmuştu?

"Stresten uzak durmalısınız Veda Hanım... Son haftalara doğru ilerliyoruz. Lütfen hem bebeği hem de kendinizi düşünerek stresten uzak durun."

Onun söylemlerine karşı, "Bebeğim iyi mi? Çok sancım oldu..." dedim bebeğime ultrasondan bakarken göz yaşlarıma engel olamamıştım.

"İkiniz de sağlıklısınız en ufak sancınızda kontrole gelmelisiniz. Erken doğum riski taşıyorsunuz." diye konuştu doktor hanım. Kafamı sallarken, "İkisi de iyi değil mi doktor hanım?" diye soran Özgür elimi sıkıca tutuyordu.

"Erken doğum riski taşıyor Özgür bey, eşinize iyi bakmalısınız. Stresten uzak tutun. En ufak şikayetinizde bana ulaşabilirsiniz." Özgür karnımı silerken, elbisemi düzeltti. Beni yavaşça doğrulturken, sedyeden kalkmıştım.

Doktor'un verdiği ilaç reçetesini de alarak hastaneden çıkmıştık.

Sessizce arabaya doğru giderken konuşmuyor sadece arabaya doğru emin adımlarla ilerliyordum.