02

879 26 6
                                    

NAPAKURAP ako nang maraming beses para makumpirma kung si Aziel ba talaga ang nasa harap ko

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

NAPAKURAP ako nang maraming beses para makumpirma kung si Aziel ba talaga ang nasa harap ko.

"You know me?" taka nitong saad.

Malamang! Kilala talaga kita, same school lang naman kami tapos idagdag mo pa na sikat sila rito.

"Famous kayo rito ah." saad ko.

"Oo nga pala." napakamot siya sa ulo dahil mukhang naalala niyang sikat siya, gusto ko sana siyang batukan dahil parang lutang siya.

"A-ah, sorry nga pala. Hindi kasi ako tumitingin sa daan." paghingi ko ng tawad.

"No, it's okay." ngumiti ito sa akin. "My fault too." napangiti ako sa sinabi niya.

Bakit ang babait ng mag t-tropang 'to?! Si Russel pati si Aziel parang hulog ng langit sa bait e! Amoy na amoy ko ang green flag sakanila.

"U-una na ako." saad ko kasi parang naiilang na rin ako tapos ang atmosphere pa sa paligid namin.

Tumango ito. "Sige, i'm really sorry talaga."

"Okay lang! Sayo rin, sorry!" nakangiting paalam ko bago kumaway sakaniya habang naglalakad patalikod.

Kumaway rin siya pabalik kaya humarap na ako dahil baka may mabangga na naman ako, ang tanga ko na pag ganon.

Nakauwi naman ako nang ligtas sa bahay, actually may kaya lang kami hindi kami as in na mayaman.

Tama lang ang laki ng bahay namin, sapat na sa tatlong tao pero medyo may kalakihan din.

"Nakauwi kana pala." bumungad sa akin si mommy na nag hahanda na ng dinner sa lamesa.

Napangiti ako at dumiretso sakaniya at kaagad na niyakap siya at hinalikan sa pisnge. "Miss you, mommy."

"Ikaw talagang bata ka!" saad nito na ikinatawa ko.

"Aba ang mag ina ko, bakit hindi niyo ko isinasama riyan?" sabay kaming napatingin ni mommy nang may mag salita.

"Dad." saad ko rito.

Lumapit ito saamin at niyakap kami ni mommy. Parang lahat ng pagod ko sa school ay nawala dahil sakanila.

This is my home and my comfort zone.


















NAGLALAKAD na ako ngayon papuntang school, nilalakad ko lang kasi walking distance naman.

May kotse naman kami kaso ayokong mag pasundo, para naman ma-exercise ko ang katawan ko sa paglalakad.

Nang makarating ako sa school ay bumungad kaagad sa akin ang mga schoolmates ko na nag kakaniya-kaniyang bulungan sa paligid.

Shattered ChordsWhere stories live. Discover now