Remember Me Not (WSS #1) | ✓

Epilogue

Epilogue.

“GENGHIS KHAN WAS best known for unifying the Mongolian steppe under a massive empire that was able to challenge the powerful Jin dynasty in China and capture territory as far west as the Caspian Sea...”

Nakabukas ang notebook ko, at hawak ko rin ang nakabukas kong ballpen, pero ang linis-linis ng page ng notebook ko. Imbes kasi mag-take notes, ang isip ko ay lumilipad sa ibang bagay.

Ang bigat ng pakiramdam ng dibdib ko. Kahit anong pilit kong 'wag dibdibin masyado ang mga pangyayari, hindi ko mapigilan. Gusto ko na lang matapos ang araw na ito at uuwi ako para itulog na lang ang lahat.

Napabuga ako ng hangin at saka napapikit. Ito na ang huling klase namin sa araw na ito, at hanggang alas otso pa 'to. Ayos na rin, para pagkarating ko sa bahay, bagsak ako at diretsong matutulog.

“Psst!” May kumalabit sa balikat ko kaya napabaling ako sa gilid. Nakita kong nakabaling sa akin ang ulo ni Leanne habang nakasandal ang ulo sa armchair, tinatago ang sarili mula sa teacher. “May papel ka? One-fourth? Pahingi ako,” bulong niya.

“Para saan?” bulong ko pabalik.

“Gaga! Magqu-quiz tayo! Hindi ka ba nakikinig?”

Nilibot ko kaagad ang paningin ko para tingnan ang ibang kaklase namin. Isa-isa silang naghihingian ng papel nakaya napaawang ang mga labi ko. Shuta, hindi ako nakinig sa discussion! Magqu-quiz nga!

“Alam kong hindi kayo makikinig, kaya 'wag kayong mag-alala. Nakinig ako sa discussion para sa inyo mga punyeta kayo,” sabi kaagad ni Cyndy na nasa harapan namin nakaupo. Pumihit siya paharap sa akin. “Pahingi akong papel at ballpen, 'yon na lang ambag mo dahil bibigyan ko naman kayo ng sagot.”

“Ako na sa ballpen!” boluntaryo kaagad ni Fely na nakaupo sa tabi ko. Inabot niya kay Cyndy ang ballpen niya. “Labyu, mamsh!”

Napairap si Cyndy. “Ano na lang gagawin ninyo kung wala ako.” Umiling pa siya bago nagsimulang isulat ang pangalan sa papel.

Natawa na lang din ako.

Nagsimula na ang quiz namin. Hindi naman ganoong strikto ang teacher kaya kahit magkopyahan kami ng sagot, ayos lang. Pagkatapos naming sagutan ang quiz at chineck na kaagad ang mga papel namin. Hindi na namin nalaman ang scores namin dahil naabutan na kami ng time at gusto na ring umuwi ng lahat dahil gabi na at nagugutom na, ang iba naman ay malayo pa ang uuwian.

Pagkalabas namin ng classroom, namataan ko kaagad si Flynn na nakaupo sa railing kasama si Glenn. Nang makita ni Flynn na nakalabas na kami, ngumiti kaagad siya at saka tumalon pababa ng railing para lapitan kami.

“Magandang gabi, mga mamsir!” bati niya kaagad. “Masyado nang late, what if samahan namin kayo mag dinner?”

“Libre mo ba?” mataray na tanong naman agad ni Cyndy sa kaniya.

Ipinulupot naman kaagad ni Flynn ang braso sa balikat ni Cyndy, na ikinasimangot naman ng kaibigan ko. “Kung gusto ninyo, why not?”

Napairap si Glenn. “Hindi ka nga makabili ng uulamin natin mamaya, gusto mo pang manlibre?”

Tinapunan naman kaagad ni Flynn ng masamang titig ang kakambal. “Tanginamo, panira ka talaga palagi ng diskarte.”

Nagtama ang mga mata namin ni Glenn, kaya kaagad akong nakaramdam ng kaba. Tinanguan niya lang ako, kaya ngumiti lang ako sa kaniya at tumango pabalik. Sa paraan pa lang ng pagtitig niya sa akin, alam ko na kaagad kung ano ang gusto niyang sabihin.

“Uhm...” Bumaling ako sa mga kaibigan ko. “Mauuna na muna ako sa inyo, ah? May bibilhin pa kasi ako, eh.”

“Saan ba? Sama na lang kami,” ani Leanne.