MÜHÜR

Bölüm 6

Keyifli okumalar...🍀

Her yara bir hikaye söyler.....
Dünyanın kiriyle, insanoğlunun bencilliğiyle zamansız hesaplaşmalarıyla  biten hayatlar...

Sırtını dönerek kara gözleri yerde oturan ve kalkmamak için ısrar eden kadının üzerinde dakikalarca gezindi.

"Kalk artık böyle oturarak kimseye faydan olmaz
"Kimsiniz benden ne istiyorsunuz?
"Kim olduğumuzu sana zaman gösterecek.
Hiçbir şey anlamadım. Öylece karşımdaki adama baktım. Yaşlı adam karşımda durdu ve Zöhre'nin dedesi olduğunu söyledi. Bir an geri çekildim.
Evet hatırladım bizim konağa gelen adamdı bu. Peki beni niye kaçırmıştı. Benimle ne hesabı vardı? Yoksa aklıma gelen şey mi olacaktı. Beni mi kurban seçeceklerdi.

"Zöhre'nin dedesi olmanız beni haydut gibi kaçırabilecek cesareti size vermiyor.
"Bak kızım, biz Kerimoğlu ailesiyiz. Bizim için aile çok önemli... Bu lekenin temizlenmesi lazım anladın mı? Ve bunu sen temizleyeceksin.
"Ne yani beni kurban olarak şeciyorsunuz?
"Torunum, Berham ile evleneceksin sonra birlikte İstanbul'a gideceksiniz.

Bir an gözlerimden yaşlar aktı. Yumruklarımı sertçe sıktım. Beni kurban seçmişlerdi. Ben Bir kadınım her şeyden önce duyguları olan bir insanım. Hiç tanımadığım bir insanla nasıl evlenebilirdim ki. Toparlanıp karşımdaki adamın gözlerinin içine baktım. Ne dediğini anlamak istemiyordum. Hiddetle yerimden kalktım.
"Ne diyorsunuz ne evliliği siz haydut musunuz ?
"Bak küçük kız sesinin ayarına dikkat et kimse seni bu saatten sonra kurtaramaz.
" Ben sahipsiz değilim elbette ailem gelip beni alacaktır.
"Emin ol ki sahipsizsin, bundan sonra Kerimoğlu aşireti adı altında yaşayacaksın.

Azzam Ağa Asmin'in hiçbir şey söylemesini beklemeden odadan çıkar. Çalışanlarına sert bir ses tonuyla emir verir.
"Asmin'in yanına sadece nesli çıkacaktır. Yemeği ve suyundan Nesli sorumludur. Benden habersiz burda kuş uçmayacaktır.
Dedikten sonra korumalar dahil orda bulunan herkesi  uyarır.

İpek hanım geçen zamana rağmen Asminin gelmeyişini merak eder. Berçem' e dönerek ablasının nerde kaldığını sorar. Ama Berçem olumlu bir cevap vermez. ipek hanım telefonuna uzanır ve Asmin'i arar ama ısrarla telefona rağmen açan yoktur. Bir kor yüreğine düşen İpek hanım biraz nefes almak için avluya iner.İsmet kahyaya Asmin'i  gidip bulmasını söyler. İsmet kayha adamlara gerekli emirleri vermiş ve onları göndermişti.  

Sevgi öyle güçlü bir duygu ki insan sevdiğinin başına bir şey geldiğinde o kötülüğü hemen kalbinde hisseder. Hele ki bu küçük bir çocuk ise... Ahmet, diğer çocuklardan farklı biriydi ve özeldi. Asmin onu doğduğu gün tanımıştı. Ona abla sonra öğretmen oldu. Ahmet annesine ısrarla Asmin'i görmek istediğini söyler. Annesi dışarı  çıkmasına izin vermez.  Ama Ahmet annesinin bütün ısrarlarına rağmen zorla gitmek ister. Annesi ayakkabısını almak için içeriye giderken, Ahmet bu durumdan istifade hemen evden çıkıp çıplak ayaklarıyla konağa doğru koşar ve  Asmin diye diye bağırır.  Kâhya kapıyı açar ve karşısında Ahmeti görür. Çıplak ayaklı, ağlamaktan salya sümük olmuş bir çocuk vardı. Hissediyordu öğretmeni zor durumdaydı. Anlatmaya çalışıyordu ama kimse anlamıyordu. Asmin gitti, Asmin gitti lafını defalarca tekrar ediyordu. Buna şahit olan İpek Hanım hemen kapıya doğru gelir.

"Ahmet, gel kuzum. Neden ağlıyorsun? Ama önce gel bi yüzünü temizleyelim.
"Asmin gitti aaaa.. smin gitti.
"Hayır oğlum Asmin hiç yere gitmedi.
İpek Hanım Ahmet'i sakinleştirken annesi konağa doğru koşup gelmişti. Bir çırpıda Ahmet'ine sarıldı. İpek hanım, Kâhya ve konak çalışanları Ahmet'i güldürmek için uğraşıyorlardı.

O an Şahvaroğlu konağının kapısı pat diye vurularak açıldı. İçeriye siyah takımlı bir kaç adam ellerinde kalaşnikof silahlarla içeriye daldılar. Adamlar etrafı sardılar. Silahlarını yukarı kaldırdılar. İpek hanım Ahmet'i hemen annesine verdi. Annesi Ahmet'i alıp mutfağa girdi.
Azzam Ağa yine yapmıştı yapacağını. Aziz elinde beyaz gömleği havaya kaldırarak:
"Hazar Ağa, Hazar Ağa
Diye bağırıyordu. Konakta bulunan herkes hızlı adımlarla avluya indiler.
"Hazar Ağa bu gömlek bir mühürdür. Artık onu kefenle alırsın. Berdel olmuştur kızın Kerimoğlu konağındadır .
Aziz elindeki beyaz gömleği konağın ortasına atar ve konaktan çıkıp giderler.