Хэн ч орж ирэхгүй байсаар. . . Харин нөгөө залуугийн хувьд надтай харц тулгарахгүй чимээгүй суусаар.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Энэ яг л цаг нөхцөөж байгаа мэт чигтэй үйлдэл байв. Түүний ийм байдлыг хэсэг харсныхаа дараа тэвчихгүй асуучихлаа.
"Уучлаарай, гэхдээ юу болоод байгааг тайлбарлаж өгөхгүй юм уу?" гэж сануулахад
Нөгөө залуу яг түрүүнийх шигээ хуурамч гэдэг нь илт мэдэгдэх эв хавгүй инээмсэглэл тодруулснаа.
"Одоохон. . . . ганцхан хором" гэв.
Би "Ойлголоо" гэхтэй зэрэгцэн
"ЧЭЭЭЭЭЭЭН!!!" гэж чанга ориллоо. Түүнийг орилох үед өрөөнд байгаа тавилга чичрэх шиг л болов.
Би цочирдсондоо эргэн тойрноо харан "Га-Газар хөдлөлт үү?" гэтэл
Нөгөө залуу "Та яг одоо бурхдын хотод байна. Энд газар гэж байхгүй" гэх нь тэр.
Гайхсандаа өөрийн эрхгүй "Юу??" гэсээр уулга алдахад
Өрөөний хаалга нээгдэн нэгэн залуу орж ирлээ. Намайг энэ өрөөнд авч ирсэн охиныг бодвол арай том цагаан далавчтай залуу байв.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Намайг дуудсан уу? захирлаа" гэв.
Захирал залуу уртаар санаа алдаад "Бэкхён Чанёол хоёр нэг баг байхаа?" гэж асуухад нөгөө залуу ч хурдхан толгой дохив.
Залуу үргэлжлүүлэн "Тэр хоёр чөтгөрийг яг одоо өрөөнд минь авч ир!" гэж шүд зуун хэлэхэд
