CHAPTER 21

2 0 0
                                    

ILANG BESES NA napabuntong-hininga si Sieraj at ikinakalma ang sarili. She tried closing her eyes to calm her nerves down but for some reason, some annoying bug is testing her patience.

Her brows furrowed and her eyes twitch in annoyance. She tried imagining she was in a forest with nothing but the birds singing and the trees swaying.

She tried opening her eyes but as soon as she opened it, she regretted. One thing she was sure of, she regretted trusting his brother not to tell any of her cousins about her plan.

In front of her are her cousins laughing their ass off. Nasa parke sila, as what she had planned in mind, and she was just on a bench, sitting while trying to calm down.

“Hoy, gago ‘to. Akin ‘yan, Flynn. Nangunguha ka ng pagkain, eh,” saad ni Wolfie habang nakabusangot at nakipagsukatan ng tingin kay Flynn.

Flynn, on the other hand, shrugged and didn’t let go of the food he was holding. “Nah, hati tayo. Alam ko naman na hindi mo mauubos to, eh.”

Wolfie gritted his teeth in annoyance and have no choice but to share it with him. Flynn smiled widely like he won a lottery.

Napailing nalang si Sieraj sa nakita at ibinaling ang mata sa kung saan. The park was peaceful. No one is there aside from them. Nagtaka nga siya kung bakit walang tao pero kalaunan ipinagsawalang-bahala niya ito.

“Bakit ka nandito, Sie? Why don’t you join us?”

Sieraj snapped her head on Savi who was now walking towards her. Binigyan niya ito ng maliit ng ngiti at umiling.

“Nah. Okay na ako rito, Kuya, besides I enjoy watching all of you having fun.”

Tumabi ng upo si Savi sa kanya at ginulo ang buhok niya. “You look like a loner here. Ikaw ‘tong nagyaya na mamasyal pero ikaw din naman ‘tong lumayo at manood lang.”

Sieraj rolled her eyes, “hindi ko naman kasi kayo niyaya, Kuya. Si Kuya Maxx lang naman itong niyaya ko.”

Pabirong hinawakan ni Savi ang dibdib niya at parang nasasaktan na tumingin sa kanya. “Grabe ka naman, Sie. Akala ko ba mahal mo kami.”

“Gusto ko lang naman pumunta dito at mag-enjoy. I told Kuya Maxx to keep it a secret from all of you pero hindi din napigilan at sinabi pa.” Sumimangot siya at tumingin sa mga bulaklak na namumulaklak.

“Kahit din naman hindi sasabihin ni Kuya Maxx, susundan din naman namin kayo. We won’t let our princess to be in danger,” nakangiting sabi ni Savi at ginulo pa ang buhok.

“‘No ba ‘yan, Kuya. H’wag mo guluhin buhok ko.” Sieraj whined and gently slap her cousin’s hand. Tumawa naman ng malakas si Savi dahilan ng pagtuon ng atensiyon ng mga pinsan niya sa kanila.

Inayos niya ang nakalugay niyang buhok at tumayo. “Mag-iikot lang ako dito. ‘Wag niyo ‘kong sundan. Safe naman dito,” aniya at tumalikod na.

Her cousins just looked at her walk away and didn’t follow her, just like she said. No’ng nakalayo-layo na siya ay natagpuan niya ang sariling nakangiti at patalon-talon na naglalakad.

She couldn’t help but to giggle as she roam around the area freely. ‘So this what freedom is like. I know having guards are quite sufficient pero minsan ay nakakasakal na din. There’s always eyes watching and following me everywhere I go. Not that I’m complaining but being alone with no guards is fun. Hehe.’

Naglakad-lakad si Sieraj at minsan ay nagkukuha ng picture. She wanted to use this opportunity to do whatever she wanted to do. This is a once in a lifetime opportunity so kailangan niyang mag-enjoy as much as she wants.

Hidden IntentionWhere stories live. Discover now