One Direction one shots (Dutch)

Ontvoerd - Louis / Niall

Louis
'We'll be right back!' Roep ik nog voordat ik de deur achter mij en Niall dicht trek. We gaan even boodschappen doen, nou ja, gewoon wat lekkers halen.

Het was Niall's idee, maar hij durfde niet alleen over straat na wat hij een paar weken geleden had mee gemaakt. Er waren wat fans die hem gingen stalken en nu durft hij niet meer alleen over straat.

Dus dan gaat de grote broer maar mee. Haha, nou ja, grote broer. Ik ben wel ouder maar ik gedraag mij jonger.

'Waar ga jij voor Lou?' Vraagt Niall. 'Ik denk dat ik voor wat chips.' 'Ik ook denk ik.' Zeg ik.

'Wie het laatst een winkelwagentje heeft moet betalen!' Roept Niall voordat hij begint te rennen. Lachend ren ik achter hem aan, als ik eenmaal aankom bij de winkelwagentjes staat Niall al met een karretje.

'Ja ja, ik hoef lekker niet te betalen!' Roept hij uitdagend. 'Wie zei dat ik mee deed?' Zeg ik uitdagend terug. Niall blijf even stil en dan zegt hij: 'maar ik heb geen geld mee!' 'Oké oké, jij wint. Ik betaal wel.' 'Yessss!'

Even later lopen we weer uit de winkel om weer terug naar het gezamenlijke huis te lopen.

'Ik heb het idee dat er iemand naar ons kijkt.' Zegt Niall. 'Is vast wel een fan die ons niet aan durft te spreken.' Zeg ik. 'Wees maar niet bang.'  Ik probeer hem rustig te maken door over iets anders te beginnen, maar hij blijft maar angstig achterom kijken.

Ineens hoor ik iemand achter ons rennen. Ik kijk achterom ik zie dat Niall in elkaar duikt. Het zijn vier brede mannen, nog voordat ik iets kan zeggen krijg ik een zwarte zak over heen en word ik in een ruimte geduwd.

Naast mij hoor ik een zacht gesnik. 'Ni, ben jij hier ook?' 'Ja.' Hoor ik zijn stem. 'Stil jullie!' Roept een mannen stem. Dat krijg ik een klap tegen mijn hoofd. Naast me hoor ik dat ook Niall een klap krijgt. Ik hoor hem nog steeds snikken.

'Waag het niet om nog één keer te praten tijdens deze rit, want dan...' Zegt dezelfde mannen stem dreigend.

Ik houd verschrikt mijn mond. Ik voel dat we bewegen, we zitten dus in een busje. Ik houd mijn adem in. We worden ontvoerd. Zonder dat ik het door heb begin ik ongecontroleerd te huilen.

'Nee!' Roep ik perongeluk. 'Ik zei dat je je bek moest houden!' Ik voel een hand tegen mijn hoofd. Nog net voordat alles zwart is voor mijn ogen hoor ik nog dat de man iets zegt. 'Had je maar niet moeten praten!'

Liam
'Ze moeten zo wel komen hoor, ze zijn al bijna anderhalf uur weg!' Zegt Harry. 'Ik begin ongerust te worden.'

'Ze hebben het gewoon gezellig en zijn aan het klooien, je kent ze toch?' Probeer ik hem gerust te stellen. Maar stiekem ben ik ook wel een beetje bang.

'Laten we een spelletje doen Haz, Z wil jij ook meedoen?' Zeg ik om onze gedachtes op iets anders te richten. Ik zie hem twijfelen. 'Ze komen even snel terug als je iets aan het doen bent hoor!' Zeg ik. 'Oké, oke, ik doe mee.'

'Laten we gaan rummikuppen.' Zeg ik. Ze stemmen er allebei mee in.

Terwijl we bezig zijn blijft Harry onrustig. Hij kijkt elke minuut wel op zijn telefoon en is niet bezig met het spel. 'Kom op Haz, ze komen zo wel!' Probeer ik hem gerust te stellen voor de zoveelste keer. Maar het helpt niet.

'Maar wat als er iets is gebeurd?' 'Dat is echt niet zo.' Zeg ik elke keer weer. Maar ondertussen ben ik ook wel bezorgd. Ze zijn al bijna drie uur weg, wat kan er gebeurd zijn?

Harry's telefoon trilt. Gelijk pakt hij zijn telefoon. Ik zie hem staren. 'Haz?' Vraagt Zayn. Hij reageert niet. 'Haz? Wat is er?' Er stromen tranen in Harry's ogen.