The prankshow (2/6) - Zayn

31 2 17
                                    

Nathan
'Dan hebben we nu de prank van Liam gehad, maar we hebben er nog 4 te gaan. De volgende was op Zayn, het was dezelfde dag maar tussen de repetities door tijdens de pauze.' Zeg ik. 'En Zayn, jou prank liep een beetje uit de hand. Nou ja, jou reactie was, laten we het zo zeggen, heftig. Zayn knikt. 'Inderdaad, ik werd een beetje heel erg boos.' Zegt hij. 'Maar wat denk je dan als je mijn tekeningen waar ik lang aan gezeten heb laat verzuipen in thee.' 'Ja nee, we hadden kunnen verwachten dat je boos zou worden, maar zo boos...?' Zeg ik grappend. 'Maar voor iedereen die nu boos is dat we echt zijn tekeningen hebben vernageld, het waren kopiëen gemaakt door iemand anders. Dan is het nu tijd voor de prank op Zayn.'

Zayn

*zeven dagen eerder*

'Come on guys, we hebben het bijna te pakken, over vijf minuutjes even een pauze.' Zegt Jamie, onze zang coach. We proberen het refrein nog een keer, nu gaat het wel goed. 'Goed zo guys, als Harry, Louis en Niall over een half uur hier weer terug zijn kunnen we met z'n vieren het tweede vers en de bridge oefenen, de de andere twee hebben driekwartier pauze.' We knikken en lopen naar de kantine, waar we allemaal een glas drinken inschenken. 'Lads, ik ga even mijn teken spullen pakken. Ik ben zo terug.' Zeg ik tegen de anderen.

Rustig loop ik door de gang naar de kapstokken waar ook mijn tas met teken spullen hangt. Als ik aankom schrik ik. De tas met mijn teken spullen ligt op de grond en al mijn tekeningen liggen overal en nergens. Ik loop er op een holletje op af. Ik raap alles bij elkaar en schrik: alles is nat! Ik voel woede opkomen. Wie de fuck heeft dit gedaan? Boos raap ik alles op en loop terug door de gang om iemand te vinden.

'Wie de fuck heeft mijn tekeningen nat gemaakt?' Roep ik als ik de kantoor ruimte binnen loop. Het is stil, iedereen kijkt mij geschrokken aan. Er staat een man van ik denk ongeveer vijfentwintig jaar oud op en zegt: 'Ik heb het gedaan, sorry het ging niet expres ik liet mijn thee vallen en ik kon je niet vin-' ik laat hem niet uitpraten en begin te schreeuwen. 'Weetje wel niet wat je gedaan hebt? Je hebt mij fucking tekeningen waar ik lang aan heb gezeten nat gemaakt en daarna niks mee gedaan en gewoon op de grond laten liggen?' 'Sorry.' Zegt hij verdrietig. Ik loop boos op hem af. 'Ja, aan sorry heb ik dus niks. Al mijn tekeningen zijn nu nat en de inkt is uitgelopen. Wat ga je er nu aan doen?' Hij kijkt mij verbaasd aan en vraagt: 'wat kán ik er aan doen?' 'I don't know? Maar gewoon op de grond laten liggen in de hoop dat ik niet boos word als ik het zie is in ieder geval geen optie.' 'Sorry.'

Boos loop ik weg, in de hoop dat er niemand achter mij aan komt. Ik voel tranen opkomen. Ik vlucht een wc hokje in en leg mijn hoofd in mij handen. 'Waarom moest hij dit doen?' Zeg ik tegen mijzelf. Dan word ik boos op mijzelf. Waarom moest ik zo boos tegen hem doen? Hij zei dat het perongeluk ging, hij kan er dus ook niks aan doen.

Ik loop het wc hokje uit en kijk mijzelf aan in de spiegel en zeg droog tegen mijzelf: 'hé jankbal, je ogen zijn rood.' Ik moet zachtjes grinniken om mij hoofd. Mijn haar zit door de war, wat dus echt niks is voor mij. Mijn haar is zeg maar heilig, niemand mag er aanzitten en nu heb ik het zelf door de war gemaakt. Met een beetje water probeer ik mijn haar weer in model te brengen, dan gooi ik nog wat water over mijn gezicht. Dat ziet er al beter uit. Ik loop uit de wc's, naar de kantoor ruimte.

'Hey, uhm... waar ben je?' Vraag ik. Iedereen kijkt mij vragend aan. De man waar ik net zo tegen geschreeuwd heb staat op en zegt: 'Hier ben ik!' Ik loop naar de man toe. 'Sorry.' Zeg ik. Ik hoor gelach om mij heen. 'Wat is er?' 'Oh niks, we hadden even iets grappigs op de computer.' Zegt een van de mensen die net lachte. Ik kijk ze verbaasd aan. 'Maar jullie zijn letterlijk over de hele ruimte.' 'We hadden iets doorgestuurd.' Ik knik, maar geloof het niet helemaal. We sturen nooit iets grappigs door naar elkaar, tenminste, niet op de computer. Als we iets doorsturen is dat dan alleen iets voor de socials.

Verbaasd loop ik de ruimte uit, terug naar de andere in de kantine. 'Zo jij was lang weg, de andere zijn alweer bij Jamie.' Zegt Liam als ik binnen kom. Ik haal mijn schouders op. 'Ja, iemand had zijn thee over mijn tekeningen gegooid, ik was een beetje boos.' Zeg ik. Liam knikt en vraagt: 'Mag ik de schade zien?' 'Ja tuurlijk.' Zegt ik en geef hem mijn stapel met tekeningen. Zelf drink ik mijn drinken op zonder er verder over na te denken en voor mij uit te staren. 'Hallo Zayn, gaat het goed?' Vraagt Cloë, die in de kantine werkt. Ik schrik op uit mijn gedachtes. 'Ja prima, ik ben een beetje geschrokken van mijn tekeningen.' Cloë knikt.

Ik hoor Liam naast mij grinniken. 'Zijn mijn tekeningen zo grappig Li? Ik bedoel, ze zijn allemaal verpest. Dus wat kan er nog grappig aan zijn?' 'Oh niks, misschien moet je zelf ook nog maar even kijken door de stapel.'

Als Liam klaar is met alles bekijken pak ik de stapel van hem. De tekening die bovenop ligt is een tekening van een olifant met diamanten, die had ik aan het begin van one direction gemaakt. Bij de volgende tekening kijk ik er verbaasd naar. 'Huh?' Zeg ik. Liam kijkt mij verbaasd aan en vraagt: 'Wat is er?' 'Ik kan mij niet meer herinneren dat ik deze tekening gemaakt heb.' Liam buigt zich over de tekening. 'Lemmy see.' Als hij even gekeken heeft zegt hij: 'Ja, geen idee, ik ben jou niet.'

Ik blader verder door de tekeningen heen. Tot ik opeens ergens langs kom, huh? Dit is geen tekening en hij is ook niet nat. Hij is zelfs geplastificeerd.

'What the fuuuckk

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.



'What the fuuuckk.' Zeg ik verbaasd. Ik hoor naast mij dat Liam heel hard zit te lachen. 'They got ya!' Zegt hij hikkend van het lachen. Ik kijk verbaasd om mij heen. Dan komt er ineens een grote camera de kantine in lopen, nu kijk nog verbaasder om mij heen. 'What the fuck is dit?' Zeg ik. 'Welcome to the prankshow Zayn!' Zegt Liam naast mij.

.

'Dames en heren, geef een groot applaus aan Zayn Malik!' Zegt Nathan. Het publiek gaat los en ik glimlach akward als bedankje. 'Jou reactie Zayn, wat ging er als eerste door je heen toen de camera tevoorschijn kwam?' Ik lach en zeg: 'tja, wat er op de poster stond kwam nog niet echt tot mij binnen, dus ik had geen idee waarom die camera kwam!' Nathan moet lachen. 'Jij was de tweede van de vijf, Liam die wist van de prank en natuurlijk iedereen die toen op kantoor was. Liam hoe was het voor jou?' 'Om eerlijk te zijn was het hartstikke moeilijk, toen ik door de tekeningen door bladerde moest ik lachen omdat hij zelf nog niet eens gekeken had, anders had hij het al wel geweten!'

-1255 woorden-

Dat duurde lang om te maken:)

Als je nog een idee hebt voor de andere qua prank kan je mij een bericht sturen!

-xJorieke

One Direction one shots (Dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu