One Direction one shots (Dutch)

Prince - Larry

Harry
"Harry, geeft onze koekjes terug! We hebben ze zelf gebakken!" Hoor ik mijn broertje Niall achter mij roepen. "Nope, ik ga ze lekker op peuzelen." Roep ik pesterig terug, terwijl ik blijf rennen. Ik hoor mijn andere broer, Zayn, nu ook achter mij aan rennen. "Kom op Haz, doe niet zo kinderachtig." Roept hij nu ook. "Ik ben toch papa's favoriet, jullie kunnen toch weer nieuwe maken?" Roep ik plagend. Ik draai de hoek om, nog voordat ik het door heb bots ik tegen iemand op.

Laat ik mij even voorstellen. Ik ben Harry Edward Styles. De prins van Engeland. Ja, je hoort het goed. Ik word later koning. Ik heb ook nog twee broertjes, Niall en Zayn, ze zijn een tweeling en zijn dus allebei dertien jaar oud. Zelf ben ik zeventien, bijna achttien. Maar zoals je al wel door hebt heb ik nog het brein van een twaalf jarige of zo. Ik steel nog steeds koekjes van mijn broertjes, gewoon om ze te plagen hoor. Dan doen broers nou eenmaal altijd.

Uiteindelijk geef ik wel alles weer terug, maar er moet soms gewoon even wat drama gebeuren in huis. Ik moet alleen maar binnen blijven omdat pap en mam denken dat ik buiten het kasteel niet veilig ben. Wat een onzin. Hoe kan ik anders het perfecte meisje van mijn dromen vinden? Ik bedoel maar, er is een zeer kleine kans dat die gewoon hier in het kasteel rond loopt.

"Sorry, sorry." Zeg ik terwijl ik de theeglazen probeer op te rapen en de scherven bij elkaar raap. "U hoeft geen sorry te zeggen, prins. Het is mijn schuld, ik had hier niet moeten staan" Zegt de jongen. Ik kijk op en kijk in twee blauwe ogen. "Laat mij een bezem halen, u kunt weer verder gaan met wat u aan het doen was." Zegt de jongen. "Noem mij alsjeblieft geen 'U' daar word ik gek van, noem me maar  gewoon Harry." Zeg ik. "En ik haal die bezem wel, ik ben gaan rennen voor m'n broertje die koekjes gebakken hadden." "Nee nee, dat hoeft echt niet. Ik haal de bezem wel."

Ik schud mijn hoofd en loop snel naar mijn kamer waar altijd een bezem staat. Ik loop weer terug en begin de scherven bij elkaar te vegen. De jongen kijkt mij verlegen aan en zegt: "Bedankt." Zegt hij. "Geen probleem, wat is je naam eigenlijk?" Vraag ik. Ik krijg meteen spijt. Ik vraag random de naam van de zoon van een van onze bediendes. Ik doe dat nooit! "Mijn naam is Louis, Louis Payne. De zoon van Liam Payne, een van jullie vele koks." Ik knik begrijpend. "Hij maakt altijd het Lekkerste eten van alle koks, ik weet altijd wanneer hij heeft gekookt." Louis kijkt mij blij aan. "Echt?" Vraagt hij. Ik knik. "De lasagne van laatst was echt heel lekker." Louis kijkt mij blij aan. "Ik ga het hem meteen vertellen." Zegt hij, dan rent hij weg. Ik staar hem na. Hij is ongeveer van mijn leeftijd.

Zonder dat ik het door heb sluipen Zayn en Niall naar mij toe van achteren. "Boe!" Roept Niall. Ik schrik op. "Laat me niet zo schrikken joh!" Zeg ik. "Haha, we hebben onze koekjes terug!" Lacht Zayn. "Nou-hou" zeg ik nep teleurgesteld. We moeten lachen.

"Hey Haz, ik sawg wel stawen hooh!" Zegt Zayn nadat hij een koekje in zijn mond stopt. Ik kijk hem vragend aan "Wat zeg je?" "Dat ik je wel zag staren." Zegt Zayn nadat zijn mond weer leeg is. "Wat? Naar wie?" Vraag ik. Hij lacht: "Die Louis natuurlijk!" "Ja joh, ik ben gay, tuurlijk. Pap zal boos worden, ik word de koning hé, hou dat even in je hoofd!" Zeg ik. Met dat gezegd te hebben loop ik naar mijn slaapkamer.

Het zet mij toch wel aan het denken, dat wat Zayn zei. Ik kan toch niet gay zijn? Niet dat ik mensen die gay zijn haat, maar ik word de koning van Engeland. Dat kan gewoon niet! Zijn ogen zijn wel heel mooi.

Louis
Ik ben net bij papa langs geweest om hem te zeggen dat de prins zijn eten altijd het lekkerst vind. Hij was heel blij om dat te horen. Nu loop ik door de tuin, opzoek naar bloemen om er een boeket van te maken. De koning wil altijd een vers boeket bloemen in zijn kantoor hebben "Dat ruikt altijd zo lekker" zegt hij altijd.

Terwijl ik door de tuin loop, opzoek naar de perfecte bloemen. Hoor ik gemiauw, het is een kat. Is er een kat in het paleis? Ik denk na, maar ik heb er nooit een gezien. Het gemiauw blijft doorgaan. Ik let op om te kijken waar het vandaan komt. Het blijkt uit een van de bomen te komen. Ik kijk naar boven en zie daar een grijze kat zitten. Hij kijkt angstig uit zijn ogen. "Kom maar, ik help je eruit." Zegt ik rustig tegen de kat.