Ο Καθηγητής Μου;

~7~

-Είχαμε μια βδομάδα να βγούμε οι δυο μας, μου έχεις λείψει. Στο σχολασμα δεν γυρίζουμε σχεδόν ποτέ μαζί. Γιατί ετσι;
Είπε η Αθηνά στην Ηρώ

-Αθηνα πρέπει να σου πω κάτι, έχω  ανάγκη να το βγάλω από μέσα μου.

-Ωχ..τι εγινε;

-Ξέρεις ο Θεοδώρου.. Ο καθηγητής μαθηματικών..

-Ναι. Τι έγινε με αυτον;

-Προσφερθηκε να μου κάνει εξτρα μαθήματα μετά το σχολασμα.

-Τι; Από που και ως που;

-Δεν ξέρω μάλλον είδε ότι είμαι άσχετη και με λυπήθηκε. Εγώ δέχτηκα φυσικά γιατί ήθελα να μαι όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες στο σπίτι. Αλλά ο λόγος που δέχτηκα δεν ηταν μόνο αυτός..

Η Αθηνά την κοίταξε μπερδεμένη.

-Με τρομάζει το ύφος σου...Γιατί δέχτηκες;

Η Ηρώ πήρε μια περίεργη έκφραση.

-Γιατί εδώ και μια βδομάδα είναι ο μόνος που σκέφτομαι. Μου αρέσει. Πολύ.

Η Αθηνά γούρλωσε τα μάτια της και έβγαλε ένα επιφώνημα.

-Οριστε; Πλάκα κανεις τώρα έτσι!?

-Καθολου. Δεν ξέρω τι πάει λαθος με μένα.

-Ηρώ το ξερεις ότι είναι υπερβολικά επικίνδυνο; Αν συμβεί κάτι θα τον βάλουν μέσα.

-Δεν θα συμβεί τίποτα, γιατί δεν ξέρω τι νιωθει για μένα. Με μπερδεύει όλη η σχέση μου μαζί του. Δεν μπορώ να τον καταλαβω.

-Δεν φαντάζομαι να του το έχεις πει..

-Όχι όχι πας καλα; Φοβάμαι να του εξομολογηθώ κάτι τέτοιο. Παίζει να γελάσει κιολας μόλις του το πω. Αλλά κάποιες κινήσεις του μου δίνουν ελπίδες και δεν θέλω.

-Τι κινήσεις εννοεις;

-Να τις προάλλες μόλις σχολασαμε περπατούσα στο δρόμο για το σπίτι και έβρεχε καταρακτωδώς. Είχα γίνει μούσκεμα. Ξαφνικά εκεινος εμφανίστηκε από το πουθενά και με ανάγκασε να μπω στο αμάξι για να με πάει σπίτι.

Η Αθηνά ενθουσιαστηκε με όλο το σκηνικό.

-Οντως τωρα; Σίγουρα μιλάμε για το ίδιο άτομο; Αυτός στην τάξη το παίζει σκληρό καρίδι..

Η Ηρώ γέλασε με τα λόγια της.

-Ναι αυτός είναι. Δεν ξέρω τι να σου πω. Είμαι μπερδεμένη.

Ντρεπόταν να της πει για το σκηνικό στην τάξη που ήταν έτοιμος να τη φιλήσει. Το άφησε κρυφό λοιπόν.

[...]

Η Ηρώ καθόταν στο δωμάτιό της και άκουγε μουσική. Ξαφνικά άκουσε τη θεία της να φωνάζει. Κατέβηκε κάτω κρυφά για να δει τι συμβαίνει.

-Δεν την θέλω εδώ μέσα το καταλαβαινεις; Δεν έπρεπε να την έπαιρνα εξαρχής. Εγώ φταίω που τη λυπήθηκα!

Μιλούσε στο τηλέφωνο με τον άντρα της που ήταν καπετάνιος και ήταν συνέχεια σε ταξιδια,οπότε δεν έμενε μαζί τους και τα παιδιά τον έβλεπαν σπάνια.

-Γυριζει σπίτι όποτε της καπνίσει, βγαίνει βόλτες χωρίς να μου το λέει και δεν διαβάζει καθόλου. Είναι τελείως στον κόσμο της. Προσπαθώ να την παροτρυνω να περάσει κάπου για να φύγει απο το σπίτι κ να ζήσει μόνη της. Δεν την θελω αλλο εδώ! Είναι κακή επιρροή για την κόρη μας!

Η Ηρώ μόλις άκουσε αυτά τα λογια ένιωσε έναν κόμπο στο στομάχι της. Γύρισε πίσω στο δωμάτιό της και άρχισε να κλαίει με λυγμούς.

-Τέλος! Αφού θέλει να φύγω θα φύγω από το σπίτι.

Αποφασίζει να πάρει τηλέφωνο την Αθηνά.

-Έλα ρε τι εγινε;

-Αθηνά, μπορώ να μείνω σήμερα σπίτι σου; Θα σου εξηγήσω τις λεπτομέρειες από κοντά.

-Σορρυ ρε αλλά σήμερα μενω στον μπαμπά μου όποτε δεν θα μαι σπίτι.
Οι γονείς της Αθηνάς είναι χωρισμένοι και κάθε τόσο πηγαίνει και μένει στον πατέρα της. Έχουν καλή σχέση.

-Γαμωτο.

-Ρε δν ακούγεσαι καλά, εγινε κατι;

-Όχι όχι καλά είμαι, έλα σε κλείνω τωρα.

-Συγγνώμη και πάλι. Τα λέμε τη Δευτέρα.

Η Ηρώ ένιωθε το αίμα της να ανεβαίνει στο κεφάλι. Αποφασίζει να βγει έξω να περπατήσει για να ηρεμήσει. Πηδαει από το παράθυρο του δωματίου της που δεν έχει αρκετό ύψος από το έδαφος. Δεν ήθελε να την καταλάβει η θεία της να φεύγει. Θα το έκανε χειρότερο.

Είχε βραδιάσει έξω. Περπατούσε σίγουρα πάνω από 1 ώρα και σκεφτόταν τα λόγια της θείας της.

-Τι της έχω κάνει και με μισεί τόσο; Είμαι η κόρη της αδελφης της, ημαρτον!

Περπατούσε και έφτασε κοντά σε ένα μικρό μάρκετ. Ξαφνικά βλέπει μια αντρικη φιγούρα να βγαίνει από το μαγαζί. Γούρλωσε τα μάτια της. Ήταν ο Πέτρος. Αμέσως κοιτάζει καλύτερα για να σιγουρευτεί ότι είναι αυτός.

-Δεν το πιστεύω αυτός είναι!

Αμέσως κάνει μια γρήγορη κίνηση και σκουπιζει τα δάκρυα από τα μάτια της. Δεν ήθελε να τη δει ετσι. Συνέχιζε να περπατά φορώντας την κουκούλα της ζακέτας ελπίζοντας να μην την αναγνωρίσει.

-Ηρω;

Ε ρε φιλε.