Babasının kızı / FİNAL/

18- " Sarılayım mı?"

Yazarınızdan küçük bir açıklama:

Bölümlere koyduğum şarkıların sözleri bölümleri yansıtmamaktadır.Yani bölüm şarkılarını bölümleri yansıttığı için koymuyorum, okurken dinleyebilesiniz diye koyuyorum. ( Bir arkadaşım sormuştu o yüzden açıklama yapma ihtiyacı hissettim.)

Açıklama bitti iyi okumalar❣️

" Buraya sık sık gelir misin?" Diye bir soru yönelttim ortaya.

" Yani, kafa dağıtmaya ihtiyacım oldukça gelirim. Ya sen?"

" Bende." Dedim. Bu sırada bardan içeri girmiştik.

" Yalnızsan eğer bana katılmak ister misin?" Diye sordum. Kısa bir an düşünür gibi oldu ve ardından kafasını salladı. " Olur"

Arka taraftaki masalardan birine oturduk ve içkilerimizi sipariş ettik.

Kısa süre sonra içkiler gelmişti ve çoktan neredeyse sarhoş olmuştuk.

" Zor biliyor musun?" Diyerek sessizliği bozdu Ilgaz.

Anlamayarak ona baktım. " Zor olan ne?"

" İnsanların içinde tatlı ve neşeli kadın rolü kesmek."

Tek kaşımı kaldırdım. " Ne demek istiyorsun?"

Sanki bana konuşurmuş gibi değil de kendi kendine konuşuyormuş gibiydi.

" İnsan içinde ki beni ben bile tanımıyorum. İçimde fırtınalar koparken gülümsemek saf bir kız gibi hareket etmek cidden zormuş. Başta yaparım sandım ama her gündüzün bir gecesi olduğunu hesaba katamdım. Gündüzleri gülüyorum ediyorum geceleri ise soluğu bu barda alıyorum."

Bana bakmıyordu, gözleri bir yere dalmış gibiydi.

" Neden bir rol yapma ihtiyacı duyuyorsun ki?"

Nihayet bana baktı ve güldü. "Anlatsam anlamazsın, o yüzden boşver.Hem senin derdin neydi, niye geldin buraya?"

Elimdeki viski bardağından bir yudum aldım ve arkama yaslandım.

" Kabus gördüm."

Ciddi miyim diye bana baktı ve ardından güldü.

" Bende işte gece şimşek çattı korktuğum için de buraya geldim(!) Gerçek nedenini söyle."

" Kabus gördüm işte. Geçmişimle alakalı bir kabus olduğundan uyku tutmadı bir türlü."

Ben geçmiş diyince yüzünü buruşturdu. " Ah şu geçmişler yok mu?! Yemin ediyorum şu geçmişi bir gün evire çevire dövmek istiyorum!"

" Sende mi geçmişinden nefret ediyorsun?"

Dudaklarını büzdü. " Ben gözlerimi bir yetimhanede açtım. Ailem beni istememiş, doğar doğmaz yetimhaneye vermiş."

Burnunu çekti. " Beni istememişler." Dedi eliyle kendini işaret ederek. Gözleri dolu doluydu. " Ben çirkin miyim?" Diye sordu bir anda masumca.

" Hayır. Sen çok güzelsin." Dedim yutkunarak.

Güldü. " Belki bebekken çirkindim? O zaman çirkin olduğum için beni istememişlerdir."

Hızla kafamı iki yana salladım. " Sen bebekken de çok güzelsindir."