"ဟိုကောင်လေးရောက်နေပြန်ပြီဆို "
"ဟုတ်ပါတယ်"
"တောက်!! ငါလိုလူကိုကျအဖက်တောင်မလုပ်ပဲတခြားသူကိုကျအရေးပေးနေလိုက်တာ "
"စိတ်လျော့ပါ သခင်မလေး"
"မောင်ကသိပ်ပြောင်းလဲသွားတာပဲ ငါအပြင်သွားမယ်ကားစီစဉ်ထားအဲ့ကောင်လေးနဲ့တစ်အိမ်ထဲအတူတူမနေနိုင်ဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ "
______________________________________
"ဟို ~မြို့အုပ်မင်း ခင်မျ"
"ပြောလေ အသက်ရဲ့"
"လွှတ် ဦးလို့"
"အာ အင်း "
"ဒီမှာနေခဲ့ဦး ကျုပ်ဆေးနဲ့လိုအပ်တာသွားယူဦးမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ "
"လိမ္မာလိုက်တာအသက်ရယ်"
အပြင်ထွက်တော့မယ့် မြို့အုပ်ကတံခါးပေါက်နားမှာပြန်လှည့်ကြည့်ကာ
"ဒါနဲ့ ဒီညကျုပ်နဲ့အိပ်ပေးနော်"
"ဗျာ"
"အိပ်မယ်ဆိုတာအတည်မှတ်လိုက်ပြီနော်"
မြို့အုပ်မင်းရဲ့တစွတ်ထိုးအမြင်တွေ အပြောတွေကြားသူနစ်ဝင်နေပြီ တဖြည်းဖြည်းမြို့အုပ်မင်းကိုချစ်နေမိပြီထင်တယ်
"ယန် ဘာတွေစိတ်ညစ်စရာရှိနေတာလည်း"
"ဒီလိုပါပဲ"
"မြို့အုပ်က ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို အိမ်ဖော်ခေါ်တင်တဲ့ကိစ္စကြောင့်လား"
",ဆိုပါတော့"
"ကိုယ်ကူညီရမလား"
"မလိုဘူး"
"အဲ့ဒါဆိုလည်းတွေ့တဲ့အချိန်လေးကိုဆူပုတ်မနေနဲ့ "
"အင်း "
"ဒီညအတူတူနေရအောင်ကွာ"
"အွန်း ဒီညဒီမှာပဲအိပ်မှာ"
"ချစ်လိုက်ရတာယန်ရာ"
"အာ့ အမှတ်သားမချန်ပါနဲ့"
"အွန်းးးး"
အသက်ရဲ့မျက်နှာလေးအားဆေးလိမ်းပေးကာ
"အသက် သက်သာလား"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါမြို့အုပ်မင်းခင်မျ"
YOU ARE READING
မြို့အုပ်မင်းရဲ့မူပိုင်
Fanfictionဗီလိန်မင်းသမီးနာမည်ပြန်ပြောင်းထားပါတယ် အရမ်းဖတ်ချင်တယ်ပြန်တင်ပေးဆိုတဲ့ညီမလေးကြောင့်ပြန်တင်ပေးဖြစ်တာပါ မဖတ်ရသေးရင်ဖတ်ကြည့်ပါဗျ
