CHAPTER TEN

2.2K 54 1
                                    

DANIEL collapsed on top of her but didn't
withdraw. Humiga siya sa bahagi niya at hinila si Carlene paibabaw. He breathed deeply, inhaling the aroma of the bedroom. Sa mesang bilog malapit sa bintana ay naroon ang crystal vase na pinaglagyan ni Carlene ng mga bulaklak na bigay niya.

Nalalanghap pa niya sa ere ang amoy ng
mabangong rosas, gayundin ang bango na nagmumula kay Carlene, kinda sweet and exotic. All those mingled with the scent of sex.

Mula sa mga sandaling iyon ay lagi na niyang
maiuugnay ang ganoong uri ng amoy kay Carlene.

Nararamdaman niya sa dibdib niya ang init ng
hininga nito na unti-unting nagbabalik sa normal. Ang mga daliri nito ay banayad na humahaplos-haplos sa braso niya. Antimano, agad ang muling pagtugon ng katawan niya. Daniel felt her stiffen. Marahil ay namamangha sa nararamdaman. Subalit sandali siyang nagpigil.

She was still sore. He had taken her innocence.
Sa isang sulok na bahagi ng dibdib niya ay naroon ang hindi maipaliwanag na pagmamalaki na siya ang lalaki sa buhay nito. He had never suspected  that she was a virgin.

And at the same time, napuno ang dibdib niya
ng usig ng budhi. Wala siyang karapatang kuhanin at angkinin ang kawalang-karanasan na iyon ni Carlene.

Subalit sa loob ng tatlong taon ay tanging ito
lamang ang pumukaw sa damdaming inakala niyang matagal na niyang ibinaon sa kasulok-sulukan ng pagkalalaki niya. Dalawang taong mahigit na sinikil niya ang pangangailangan.

Hindi niya kayang magtaksil. But Carlene was
the very first woman to stir a healthy lust in him since more than two years ago. At hindi lang iyon, may damdaming hindi niya kayang ipaliwanag ang pumalibot sa dibdib niya at natitiyak niyang hindi na niya kayang alisin iyon doon.

At natitiyak niyang pagbabayaran niya nang
malaki ang damdaming hindi niya kinusang bumukal.

CARLENE loved him so.

Natitiyak niya iyon. She didn't believe in love at
first sight. Pero natitiyak niyang iyon ang naramdaman niya sa una pa lang na magtagpo sila ni Daniel.

Ang mga daliri niya'y banayad na dinadama ang pinong balahibo nito at nilaro ang mga iyon. Nang maramdaman niya ang malalim na paghugot nito ng hininga at ang muling pagkadama ng pagkalalaki nito sa katawan niya.

She sucked in her breath as she felt him stir inside of her. Tumingala siya rito. Question in her eyes.

"Daniel?"

Napasinghap siya nang mariin nitong hawakan
ang balakang niya. And then he started all over again.

NIYUKO siya nito at hinagkan sa noo. Pagkatapos ay tinitigan siya nang mahabang sandali. "Gusto kong itatak sa isip ko ang gabing ito, Carlene..." he said brokenly. "Gusto kong iguhit sa isip ko ang bawat sandaling angkin kita..." His finger softly grazed her cheek, his eyes intent on her.

She almost smiled at the poetic words and
the intensity of it. Subalit ipinagtataka niya ang nahihimigan niyang lungkot sa tinig nito. Hindi ba ito masaya sa naganap lang sa kanila? Inangkin siya nitong muli nang hindi pa man lang siya nakakabawi sa paghinga.

Not that she was complaining. Lord, she never
thought she could feel like this. Sa ikalawang pag-angkin ni Daniel sa kanya, he turned her into a wanton. She was a quick study. At natanto niya kung ano ang nagagawa ng mga natutuhan niya kay Daniel.

May pakiramdam siyang bigla siyang nagkaroon ng kapangyarihan dito. He was like a man who had been deprived of food for days.

At nang magbuka siya ng bibig upang magtanong kung bakit ito nagsasalita nang ganoon ay nilunod ni Daniel ang ano mang sasabihin niya ng mga labi nito.

GEMS 40: Arrivederci, Roma (2008)Where stories live. Discover now