cry baby [☆]

¿; 8

★

Ochako gözlerini yavaşca ara sokağa çevirdi. Daracık alandan ilerleyerek ulaştığı çöplüğün açıklarından ilerledi ve insan seslerini takip ederek çöplüğün açık alanına yaklaşmaya başladı.

Sonbaharın en iyi yanı kesinlikle açık alan dövüşleriydi. Bu dövüşler bir kaç mahalle büyüğü tarafından düzenlenirdi. Genelde not tutulan özel ve büyük iddialar olmazdı. Bazen bir iki iş adamı buraya uğrar ve işte o zaman ancak 4 haneli iddiaları görebilirdiniz.

Çember şeklinde bağıran ve heyecanla ortada dönen maçı izleyen topluluğa baktı. Aralarından tanıdık bir yüz görmeyi umdu ve sanki kendisini aradığını önceden biliyormuş gibi Hiyamo kendisinin yanında bitiverdi.

"Hey! Gelmene sevindim!"

Ochako'nun yüzünde ortamın oluşturduğu heyecandan ötürü oluşan belirgin gülümseme çizgileri genç çocuğun dikkatini çekiyordu.

"Tabii ki geleceğim. Hangi yarım akıllı çöplük dövüşleri kaçırır?!"

Genç çocuk gülümsedi ve kızın bileğini kavrayıp sürükledi. Çemberin en dış halkasından dövüşü doğru düzgün göremiyorlardı.

Bu yüzden kenarlara yığılan çöp tepelerinin üzerilerine çıkmak üzere yöneldiler.

İnsanlara çarparak ilerlediler ve birlikte çöplerden oluşan tepelerden birine tırmanıp oturacak düzgün beton parçaları aradılar.

Hiyamo'nun dikkatini küçük bir tepenin önüne kurulmuş gibi duran vinç çekmişti fakat oraya geçmek için bu bahsedilen büyük, kavgacı kişilerden biri olmak zorundaydınız.

Hiyamo belli etmese de eli kolu uzun bir çocuktu. Kendisinin ailesi ve kuzenleri buralara alışık kişilerdi. Diğer bir deyimle "sokak çocukları"ndandılar.

Paslı sarı vincin üzerinde oturanlar ise neyseki Hiyamo'nun tanıdıklarındandı. Hiyamo büyük bir hevesle o tarafa yöneldi ve Ochako'yu da peşinden sürükledi.

Taraftarların sesini bastırmak için yerleştirilen büyük hoparlörden yükselen hafif cızırtılı ses sağır edici sayılırdı.

Nihayet vince ulaşmayı başardıklarında vincin çevresine ve üstüne kurulmuş insanlar hafifçe gözlerini gençlerin üzerine çevirdiler. Hiyamo kendilerine selam verip oturan insanların önünden geçiyordu.

Ardından ise büyüklüğü ile gözlerini korkutmayan vince tırmanmaya başladılar.

Operatör koltuğunda kendilerinden yaşça ve yapıca büyük tombul bir genç adam oturuyordu. Dağınık yağlı saçları ve hafifçe çıkmaya başlayan sakalları kendisini olduğundan daha büyük gösteriyordu. Hafifçe yapılı ve sesi kalındı.

"Hiyamo! Burada işin ne?"

Hiyamo kendisini yanıtladı. "Dövüşleri izlemek için iyi bir yer arıyoruz. Yukarı çıkmamız sıkıntı olur mu?"