35

15K 576 264
                                    

🦋

Aşağı indiğim de koşarak eve girdim. Nefesim hızlanmıştı. İçeri girdiğim de kendimi salona attım.
Salon da, sırtı bana dönük camdan dışarı bakan Amiri gördüm.
Koştuğumu anlamasın diye,nefesimi tuttum.

"Geciktim,uyuya kalmışım. Özür dilerim."

Kızacak diye düşünüyordum. Bana döndüğün de elinde iki  kahve vardı. Birini bana uzattığın da,
"Önemli değil, bir daha olmasın" dedi. başımı salladım. Kahveyi alarak yanına geçtim.

"Bir şey sorayım mı?" Dedim hafif ona dönerek.
"Sor" dedi. Sakin tavırla. Elimde ki,sıcak kahveni masaya bıraktım.
"Gedizin İremin abisi olduğunu biliyormuydun?" Gedizin ismini duyduğun da kaşları çatıldı.

"Bilmiyordum"

Arkasını dönerek gittiğin de öylece baktım. Bir şeyler vardı bu gün bu adamda. Sanki durgun, gibiydi.

***

Sofrayı hazır ederek Amirin odasına girdiğim de, kapıyı tıklattım.
"Yemek hazır" dedim. Hafif içeri girerek. Amir ıslak saçlarını kurutuyordu. Mis kokusu buraya kadar vurmuştu.
"Yemeyeceğim" dedi.

Kaşlarımı çatarak, başımı salladım.
Ama gitmedim. Gidemedim, çünkü Amirden dışarı çıkmak için izin isteyecektim. Bu yüzden iyi davranmam gerekti.

"Neynin var?"

Meraklı sesimi sert sesi bastırdı.
"Ne yapacaksın?'
Sustum. Amir nem kalan saçlarını eli ile arkaya attı. Dalgalı saçlarını eli ile karıştırdı.
"Sorun ne?" Dedim ona bakarak.

"Sorun.." dediğin de bana yaklaştı. Öümde durduğun da, saçından akan şefaf su damlası boyun girdabında kayb oldu.
"Sorun sensin, sorun beni sevmemen" bunu hep takardı evet ama, böyle yansıtmamıştı hiç. Yorgundu sanki.

"Beni sevmekten bıkmış gibisin"

"Seni sevmekten asla bıkmam, ama senin birini sevme ihtimalinden delire bilirim" dedi gayet açık ses tonu ile. Canını Gediz sıkmıştı, yani onunla olan yakınlaşmamız.

Gözleri gözlerimi delip geçtiğin de bakışlarımı kaçırarak, hafif boğazımı temizledim.
"Yemek yemeyecekmisin?" Başını hayır anlamında salladı.
"Hayır"

"Bir şey isteye bilirmiyim?" Dedim masum tavırla. Başını hafif yana yatırarak bana baktı.
"Söyle"
Dediğin de başımı salladım. Hadi Nihan sadece bir izin! Ne bu telaş?

"Bu gün bir az çabuk çıksam?"

"Sebep?"

"Sebep, annem ona yardım edeceğim. Evet" bu yalana ben olsam inanırdım. Ama Amir için aynısını söyleyemezdim. O fazla zekiydi.
Amir şüpe dolu bakışlarını bana dikti.
"Lütfen.." dediğim de derin nefes aldı.

"Tamam çık " dediğin de sevinçe güldüm.
"Çok teşekkür ederim" dediğim de koşarak kapıdan çıktım. Hemen Gedizi arıyarak heyecanla konuştum.

"Gediz..?"

"Nihan, ben de seni arayacaktım."

"Ben hazırım, sen konumu at ben gelirim." Gediz bir az durarak,
"Peki" dedi. Gedizin bazı şeyleri zorlamaması o kadar iyiydi ki.
Eğer şu an Amirle konuşur olsaydım, araba bir saat önceden kapımda olurdu.

Çantamı alarak Gedizin attığı konuma gittim.

🦋

Mekandan girdiğim de, masada oturmuştum. Sanki Gediz bana bir şey diyecek gibiydi. Bu da daha fazla heyecan yapmama neden oluyordu.
Masada öylece oturduğum da, önüme gelen papatya ile yüzümü buruşturdum.

Paptya sevmezdim.

Her kes sever ama sevemiyordum işte. Başını yana çevirdiğim de bir adamın elinde papatya buketi olduğunu gördüm. Diğer tatafta da öyle. Yüzümde gülümseme oluştuğun da, gözüm Gedizi aradı.

Kapıdan Gediz de elinde bir tane papatya buleti ile giridiğin de ayağa kalktım.
Gediz bana bakıp güldüğün de ben de ona bakarak güldüm.
"Nihan...bilmiyorum nasıl demem gerekiyor ama..ilk kez böyle hissediyorum. Ben sana aşk-"

"Hayal dünyana hayranım!"

Arkadan duyduğum sesle kaşlarımı çattım. Bu Amirdi! Her kes Amiri gördüğün de başını aşağı saldı. Amirin bakışları ise bizdeydi.
Üzerinde ki, siyah paltosu ile baya haşmetli durmuştu.

"Sen ne yapıyorsun burda?" Dedi Gediz. Amir ona bakmıyordu, sanki duymuyormuş gibi.
Amir kenarda  ki gül tutan adamlara bakarak.
"Yıkılın" dediğin de adamlar bir birine baktı.

"Defolun lan dışarıya!"

Adamlar dışarı çıktığın da mekanda üçümüz kalmıştık.
Amir Gedizin elinde ki çiçeği yere fırlattığın da,
"Nihan papatya sevmez" dedi çiçeği ayağının altında ezerek bana yaklaştığın da.

Elini bana uzattığın da olay çıkarma der gibi bakıyordu. Hayır onunla gitmek istemiyorum!
"Nihan gitmek zorunda değilsin!" Amir elini yumruk yaptığın da Gedizin yakasından tuttu.

"Eğer bir daha Nihan dersen, seni parçalara ayırır yedi köye gömerim!"

Gedizi geri fırlattığın da sandalyelerin üstüne düştü.  Hemen yanına gideceğim sırada Amir kolumdan yapıştı.

"Bırak!"

"Kes sesini, senle sonra konuşacağım!"
Kolumdan çekiştirdiğin de, Gedize baktım.
"Nihan korkma, alacağım seni o adamdan" diye bağıran sesini duydum.

Amir arabanın kapısını açtığın da binmemekte kararlıydım.
"Binsene!"

"Binmeyeceğim"

"Binmezsen o güzel hatrın için sadece ağzını burnunu kırdığım içerde ki adamı,öldürürüm!" Kolumu ondan kurtararak arabaya bindim.



Yorum yapmazsanız, sizi parçalara ayırır yedi köye gömerim 😈🤘

Aşk-ı ızdırapHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin