Ξυπναω λουσμενος στον ιδρωτα.Οι βαθιες ανασες δεν βοηθανε.
Αλεξ ηρεμησε,ηταν ενα ονειρο.Ξαφνικα μπαινει η μαμα μου μεσα δενοντας τη ζωνη απο τη ρομπα γυρω της.
"Αλεξ εισαι καλα;"ρωταει και με πλησιαζει.
Φτανει στην ακρη του κρεββατιου μου και καθεται εκει.
"Γιατι τι εχω;"ρωταω για να καταλαβω τι εγινε.
Μητρικο ενστικτο και ετσι;
"Παιδι μου φωναζες τοσο πολυ σαν να σε μαχαιρωναν."
Οχι σαν..με μαχαίρωναν.
"Σε ακουσε ολη η γειτονια.Ηταν ενα εφιαλτης,παει περασε"προσθετει και μου χαιδευει στοργικα στο μαγουλο.
"Ναι ρε μανα ηρεμησε ολα καλα ειναι.Αντε πηγαινε κοιμησου"την καθησυχάζω και γυριζω πλευρο με σκοπο να κοιμηθω.
"Σιγουρα αγορι μου;"ρωταει με την απαλή φωνη της.
Παλι η υπερπροστατευτικοτητα της.
"Ναι μανα δεν ειμαι μωρο αντε"γρυλιζω και της κανω νοημα με το χερι μου.
"Καλα αν θες τιποτα διπλα ειμαστε" λεει και αφου μου φιλαει το μετωπο σηκωνεται και φευγει απο το δωματιο.
Τι ηταν παλι αυτο;Ενας γαμωεφιαλτης,τιποτα παραπανω.Δεν θα ξανασυμβει.
Μετα απο 3 μερες
Για καθε χτυπημα που μου εδωσες"λεει και βγαζει το μαχαιρι απο την καρδια μου και φευγει.
Θελω να αντιδρασω μα δεν μπορω.Ξερω οτι ειναι παλι αυτο το ηλιθιο ονειρο αλλα οσο διαταζω το σωμα μου να σηκωθει αλλο τοσο δεν σηκωνεται.Σφιγγω τα ματια μου απο τον πονο που νιωθω απο τις τοσες μαχαιριες.Αλεξ ξυπνα δεν ειναι αληθεια.
Μα γιατι ποναω τοτε;
"Αλεξ Αλεξ"φωναζει η μαμα μου και ειμαι σιγουρος οτι κλαιει.
Το ιδιο γαμημενο σκηνικο καθε τρεις μερες.Να προσπαθουν να με ξυπνησουν και να μην μπορουν.Ο πατερας μου φωναζει και αυτος ταρακουνωντας με.Γαμωτο μπορω να αντιληφθω τι συμβαινει γυρω μου.Απλα δεν μπορω να αντιδρασω.ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ.Σαν απο θαυμα σηκωνω το σωμα μου απο τη μεση και πανω απο το στρωμα.Ακουω τους γονεις μου να ξεφυσανε και μετα απο καποια λεπτα βαθιων ανασων απο μερους μου η μαμα μου κανει κινηση να με πλησιασει.
"Αλ-"παει να πει ομως τη διακοπτω.
"Φυγετε"λεω οσο πιο ηρεμα μπορω.
