c30

87 2 0
                                    

Jobel's Pov

Natapos ang hapunan na subrang tahimik walang niisa ang gustong makipag usap o magsalita man lang. Kahit ingat ng kutsara at tinidor ay nahiya sa katahimikan namin. Naunang matapos kumain si Abel na sinundan narin ng iba at nagsialisan habang kami naiwan ditong halos di magalaw galaw ang mga nasa plato namin.

" Subra na to" reklamo ni Janin sabay hampas sa mesa at tumayo.

" San ka?." Tanong ni Abby.

" Matutulog na " sabi nito at nauna ng umalis

" Me too " sagot naman ni bessy at lahat na kami ay sumunod na paalis.

Lahat sila nagsi pasukan na sa mga kanya kanya nilang mga kwarto pero ako nagpaiwan saglit at dinahilan kong may nakalimutan lang pero ang totoo nyan ay gusto kulang muna mag paghangin sa tabing dagat at namnamin ang simoy ng hangin.

Nakapikit lang ako habang pinapakiramdaman ang simong ng hangin na dumadampi sa balat ko ng makaramdam akong may kung anong bagay na nasa balikat ko kaya pag mulat ko agad kong nakita si Abel na nilalagay sa balikat ko ang jacket nya.

" Anong oras na bat ka pa andito sa labas?" Tanong nito sakin ng makaupo sa tabi ko at nakatingin lang rin sa malayo.

" Gusto ko lang namnamin ang simoy ng hangin " sabi ko

" Ikaw?. Anong ginagawa mo rito?" Balik kong tanong sakanya.

" Ang tagal mo kaseng bumalik at ang sabi nila andito ka raw" sabi nito.

" Love I'm sorry don sa nangyari kanina " sabi ko pero umiling ito.

" Wala ka namang kasalanan love, AYuko lang talaga na May umaaligid sayo dahil takot ako na baka mamaya may mambastos sayo habang wala ako " sabi nito kaya niyakap ko ito.

" Andyan rin naman si Nicole love ehh. At isa pa kaya ko naman pong ipagtanggol ang sarili ko kung sakali, Diba tinuruan mo na ako ng pang self defense " sabi ko rito at niyakap nya rin ako pabalik.

" Di ko alam love, baka makakapatay na ako sa susunod kung meron nanamang mambastos sayo " sabi nito kaya pinapakalma ko naman ito.

" love relax kalang ok?. Wag ka napo mag isip ng kung ano ano pa. Ok lang po ako " sabi ko dito kaya bumontong hininga lang ito.

" Love naalala mo pa yong unang besis tayong mag kita?." Agad na tanong nito na syang ikinatawa ko ng bahagya .

" Nakapa stalker mo kase non. Kahit sa hospital susundan mo pa ako nagsasakit sakitan ka pa para makita ako " sabi ko dito na syang ikinatawa nya.

" Kase una palang alam kong ikaw na ang makakasama ko habang buhay kaya kahit nasaan ka susundan kita " sabi pa nito.

" Umaandar nanaman yang pagiging bolero mo " sabi ko dito.

" Hindi ahh. Talagang una palang ramdam ko na kaya sabi ko sa sarili ko di ko titigilan yang babaeng yan hanggang sa di ko mapapasagot yan" sabi nito dikuna pinatulan pa at pinakiramdaman namin ang simoy ng hangin. yakap yakap ako ng asawa ko at napapikit nalang aiko habang inaalala ang mga nangyari HAHAHA yong mga panahon kung pano at saan nagsimula ang lahat. sarap balik balikan ang alala-alang yon HAHAHAHA.




FASTFORWARD ... 


Abel's Pov

Nakasakay kaming mag totropa sa bus dahil nga sa nakapag kasunduan naming mag bus rin kahit minsan mga tinamad na rin kase kaming mag drive dahil sa huling mission namin nakaramdam kami ng matinding pagod. Nasa kalagitnaan kami ng byahe habang yong iba saamin ay mga tulog ng bigla nalang napa preno ang bus driver na ikinagulat ng iba saamin yong iba napasubsub sa kinauupuan sa nangyari.


" anong nangyari?. rinig kong reklamo ni Nicole


" istorbo naman sa tulog to si kuyang diver ohh. ganda na ng panaginip ko ehhh" sabi naman ni EJ kanina pa kaseng wala sa mood tong isang to dahil inaway ng wala sa oras ng kapatid ko.


" guys relax nga kayo, pero ano ba kase talagang nangyari kuyaa" inis na sabi ni Mark kaya nabatukan ng wala sa oras ni Janin. 


Nagsigawan n wala sa oras ang mga tao sa loob ng bus nasalikod kase kami umupo kaya di namin masyado nakikita ang mga nangyayari sa harap ng mapasilip ako sa bintana ng bus at nakita kong nagsiakyatan ang mga kalalakihan naka mask ito at may mga hawak na baril.


" mapapalaban nanaman ayo " rinig kong sabi ni Carlos . 


Nong papalapit na saamin ang lalaki ay agad na silang gumawa ng action kaya lalong nagkagulo sa loob ng bus. Hanggat maari inilabas namin ng safe ang mga tao sa loo ng bus habang nagkakagulo sa loob. Pero sa di inaasahan di namin alam kung sakug ano ang nangyari pero nakita nalang namin si Nicole na bitbit ng  isa sa mga naka mask sinbukan namin silang habulin pero di na namin sila nahabol dahil sa nagawa nilang makakuha ng sasakyan.


" TANGINNNAAAA" sigaw ni Carlos at sinipa nito ang gulong ng kotse ng makarinig kami ng may umubo at ng makita namin ang isa sa mga kasamahan nila na pilit na tumayo ay agad naman itong nilapitan ni Carlos.


" San ang hideout nyong mga demonyo kayo??. San nila dinala ang kaibigan namin?" tanong nito pero di ito nagsalita kaya sinikmuraan sya nito.


" W-wala kayong makukuha sakin, patayin nyo nalang ako" sabi nito kaya nandilim ang panigin ko at hinawi ko sila at tinanggal ang pagkakahawak ni Carlos dito.


" Bibilang ako ng tatlo pag ikaw nandito pa sa harap ko mamamatay ka ngayon mismo at ilalagay kita sa drum na puno ng semento at itatapon sa volcan " malamig kong sabi dito at kinuha ang barik sa likod ko. namutla naman ito sa sinabi ko.


" isa " pagkasabi ko non ay agad naman itong tumakbo palayo , hinarap ko naman silang lahat at seryosong binigyan ng instruction . 


" Task Force Squad you're new mission is to bring Captain Dy alive . walang kahit anong galos . MALIWANAG?" sigaw ko ng bigla silang sumigaw pabalik.


" YES MAJOR" sabay nilang sabi at nauna ng ng lakad palayo. 


Kumuha sila ng masasakyan namin at nag drive na si Mark papuntang bahay galit namang nakatingin samin ang mga asawa naming nakaabang sapagbabalik namin pero di namin sila pinansin at tuloy lang kami sapaglakad papasok ng office ko. Alam kong nagtataka sila sa mga nangyayari pero wala nakming magagawa kundi ang iligtas si Nicole. Bakas rin sa pagmumukha ni Sam kanina ng di nya makita ang asawa nya.


" Nakahanda na ba kayo?" tanong ko sakanila at nagsabay sabay naman silang tumango sakin kaya lumabas na kami at pinaalam namin sakanila ang mga nangyari bakas naman ang sakit at pag alala ka Sam pero gaya namin alam namin na malakas ito at kayang kaya nya ang sarili nya kung sakaling may babalaking masama sakanya ang mukong nayon.

You're my HOMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon