Selamlar canlar, yeni bir bölümle birlikteyiz. Bu bölümü yazarken çok zevk aldım, umarım sizler de okurken zevk alırsınız. Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum...
Sevgiyle kalın...
Bölüm şarkıları
Manga: Işıkları söndürseler bile
Mavi gri: Dünyanın en güzel kızı
**
Düşlerimde gördüğüm meleğim, seni karşımda gördüğüm her an cennetimdeyim...
Sitare
**
Yağmur taneleri camı döverken, gök gürültüsü uzaklardan geliyor gibiydi. Ara sıra odayı aydınlatan şimşekle göğsünde yatan adamın siyah saçlarını izliyordu. Yavaşça ensesine dokununca kurumuş kanın boynuna dağıldığını fark etti Eliza.
"Asef," dedi sessiz şekilde ama karşılığında bir cevap almamıştı. Ama nedense Asef'in uyanık olduğunu düşünüyordu çünkü arada ona sıkıca sarılı olan elleri belini okşuyordu. Eliza'nın korkarak kaçacağı bu dokunuşlar, bu defa ona iyi geliyordu. Sıcacık hissettiriyordu... "Başının arkasına bakmamız lazım, derin bir yara olabilir."
Asef birkaç saniye ses vermeden Eliza'nın belini yumuşak dokunuşlar ile okşadı. Ardından boğuk ve kısık sesle karşılık verdi. "Derin değil, aklım hala başımda olduğuna göre ciddi bir yara değil."
"Nasıl oldu, birisi mi yaptı?" Eliza buna pek ihtimal vermiyordu ama bugün Asef aşırı dalgındı. Her şey olmuş olabilirdi.
"Ben yaptım." dedi Asef başını kaldırmadan. Şu an kendini öylesi bir huzurun kollarına bırakmıştı ki cennette gibi hissediyordu.
"Nasıl sen yaptın?" diye şaşkın şekilde sordu Eliza.
"Kafamı vura vura ben yaptım." dedi bu defa Asef.
"Mazoşist misin sen? İnsan kafasını niye vurur böyle?" Eliza, eliyle yeniden yavaşça yaraya dokundu. Sesi sinirliydi.
"Bak o dediğindenim kesin. Nerede bana acı verecek bir şey var ben oradayım."
"Kesinlikle sana katılıyorum." dedi Eliza. Tebessüm etmişti.
"Bir konuda uzlaşabildiğimize sevindim. Darısı diğer konulara inşallah." dedi Asef. Onun da dudakları yukarı doğru kıvrılmıştı.
"Çok da umutlanma." Eliza derin bir nefes alıp devam etti. "Sana bir şey sorabilir miyim?"
"İstediğini sor, cevabı senindir." dedi Asef.
"Neden beni istedin bu kadar. Alya için dünyanın en iyi uzmanlarını bulabilirdin. En donanımlı insanları ya da tecrübelileri... Benim ona iyi geleceğimi neden düşündün? Bunu bana tam anlamıyla hiç anlatmadın."
Eliza'nın sorusu üzerine yarım saattir başını kaldırmadığı sineden ayrıldı Asef. Gözlerinin gecesinde aydınlık bir ışık vardı. Aynı zamanda ayrıldığı sıcak koynun özlemi...
"Seni ilk gördüğümde, yılbaşı gecesi restoranda, şimdiye kadar hiçbir kadın dikkatimi çekmezken sen çektin. Aşırı sade ve aşırı olağanüstü... Daha sonra ağlayan bir çocuğu sakinleştirmeni izledim, aşırı doğal ve aşırı büyüleyici..."
Asef'in her cümlesi sesinin de etkisiyle Eliza'nın zihninde dalga dalga yankılanıyordu. Yaşadıkları şeyleri onun bakış açısından görmek farklı hissettiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELİZA
General Fiction"Yemin ederim meleğim... Aldığım her nefeste, özlemin kalbimi yakıyor..." "O cennetin kapısında bekleyen bir melekti ama şeytan kanatlarını yaktı..." ###### BU HİKÂYEDEKİ KİŞİ VE KURUMLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ YA DA KURUMLAR İLE İLGİSİ YOKTUR!
