Zawgi(Final)

307 14 2
                                    

ရဲကားအတြင္းဘက္မွာထိုင္ရင္း ေျခကိုတေတာက္ေတာက္ပုတ္ေနမိသည္။ အျပင္ဘက္ရွိ ဂိုေထာင္ကိုေခါင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ Alphaရဲေတြအနည္းငယ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနၾကသည္။

သို႔သည္တိုင္ တံခါးဖြင့္ထားတဲ့ကားေနာက္ခန္းအတြင္းလွစ္ခနဲဝင္ထိုင္သည့္ ဦးေလးေၾကာင့္ ေခါင္းအနည္းငယ္ေစာင္းၾကည့္ရင္းရယ္ခ်လိဳက္၏။

" ဟက္!......ေခြးက်င့္ေခြးႀကံ,ႀကံသြားတာပါလားဦးေလး"

" မင္းငါ့အရွက္ကိုမခြဲခဲ့သင့္ဘူး။ သူတို႔ေျမေအာက္လမ္းစကိုေတြ႕သြားၾကၿပီ။....မင္းဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ။"

မ်က္ခုံးပင့္ကာေမာခ်ီၿပီးေျပာသည္ေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းမ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ သူ႕မွာအာဏာရွိသည္။ သို႔ေပမဲ့ ထိုအာဏာနဲ႕ခိုလုံသူေတြရဲ႕အျမင္ကိုျပင္ေပးလို႔ရမွာမဟုတ္။

အကယ္၍ ေထာင္က်သြားပါလွ်င္ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕က်န္ခဲ့မည့္သူ႕ကိုေျပးျမင္ေယာင္သည္။ဒီလို႔ျဖစ္လို႔မရ! ခ်စ္ရသူနဲ႕တစ္သက္စာလက္တြဲသြားမည့္သူ႕အိပ္မက္ေလးပ်က္စီးသြားလို႔မရေခ်။ ထပ္ၿပီး ကိုယ့္အေမြကိုဆက္ခံမယ့္ကေလးငယ္ရဲ႕ ေဖေဖဆိုၿပီး ေခၚလာမယ့္အသံေသးေသးေလး....။

ထြက္လာသမွ်ေဒါသေတြကဝုန္းခနဲဆိုသလို ဦးေလးရဲ႕အကၤ်ီေကာ္လံစ၌ေရာက္သြားေသာ္ခပ္တင္းတင္းဆြဲကိုင္ၿပီး အံႀကိတ္ကာေျပာသည္။

" ခင္ဗ်ား!.......က်ဳပ္ေဒါသကိုလာဆြလိုက္တာပဲ။"

" ဟဟ.....စိတ္ေတာင္....မေကာင္းဘူးကြာ...ဟားဟား..."

မထီမဲ့ျမင္ျပဳကာရယ္သြမ္းသည္ေၾကာင့္ pheromones နံ႕မ်ားကအားေကာင္းစြာထြက္လာသည္။ အလန့္တၾကားျဖစ္သြားသည့္ထိုလူကေတာ့ မ်က္လုံးေတြဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္၍ ေၾကာက္လန့္စျပဳလာသည္ထင္၏။

" လန့္ေနၿပီလား..........အစကတည္းကေခြးကေခြးလိုေနခဲ့ရမွာ ဆူးယူခ်န္း။"

" မင္း...လြန္..လြန္မယ္ဂင္မ္ထယ္ေယာင္း"

" က်ဳပ္ရဲ႕လုပ္ရက္တိုင္းကိုလြန္တယ္မလြန္ဘူးဆုံးျဖတ္ရေအာင္ခင္ဗ်ားမွာဘာေစာက္ဆင့္ရွိလို႔လဲ...ဟမ္!..."

သတိ! ချစ်စကားမပြောရ(completed)Where stories live. Discover now