Άλυτο Μυστήριο

Μέρος 5ο Οι Αναμνήσεις Του Σήμερα.

Δεν έχασα λεπτό, έβαλα τα παπούτσια μου και έτρεξα κάτω. Δεν πήρα το ασανσέρ, κατέβηκα τρέχοντας τις σκάλες από την βιασύνη μου. Έφτασα στην μεγάλη πόρτα, έπεσα πάνω της με δύναμη για να ανοίξει και έτρεξα προς αυτόν.

- Καλησπέρα κυρία μου, θα είμαι ο προσωπικός σας οδηγός για αυτό το βράδυ.

Είπε κάνοντας μια υπόκλιση και εγώ γέλασα, προχώρησα και ανέβηκα μαζί του στο πατίνι. Πάτησε το γκάζι και για δεύτερη φορά εκείνη την ημέρα απογειωθήκαμε. 

- Πού πάμε;

Φώναξα δυνατά για να με ακούσει.

- Είναι έκπληξη!

- Έλα σε παρακαλώ πες μου. Να ξέρεις δεν πρέπει να πάμε κάπου μακριά, η μητέρα μου γυρίζει σπίτι οχτώ ακριβώς...

Προσπάθησα να τον κάνω να μου πει που θα πηγαίναμε, αλλά ήταν ανένδοτος.

- Δεν μπορείς να με κάνεις να μαρτυρήσω!

Παραιτήθηκα και τον άφησα να οδηγεί. Παρατηρούσα τον δρόμο που για πρώτη φορά από όταν μετακόμισα έβλεπα. Ήταν μια ήρεμη φτωχογειτονιά στον αντίθετο δρόμο από το σπίτι μου,υπήρχαν μικρά σπιτάκια, φούρνοι σαν αυτούς που βλέπουμε στις ταινίες εποχής. Ακόμα μικροσκοπικές μοντέρνες καφετέριες έδιναν την πινελιά που θύμιζε πως, δεν είχαμε μεταφερθεί με χρονοκάψουλα σε μια παλιά εποχή, αλλά ήμασταν στο σήμερα. Παρόλο που ήταν αργά μπορούσα να διακρίνω παιδιά να παίζουν κουτσό ή μπάλα στα πλακόστρωτα δρομάκια. Πραγματικά νόμιζα ότι ζούσα ένα όνειρο απατηλό, ότι όλα αυτά ήταν ένα ποίημα της φαντασίας μου. Μια οδύνη συναισθημάτων με κατάκλυζε, θυμήθηκα τις μυθικές ιστορίες που συνήθιζε να μου εξιστορεί ο μπαμπάς μου, πριν τον τρελάνει η μαγεία των χρημάτων και της δόξας. Τότε ο Τζάκς σταμάτησε μπροστά από ένα μικρό σπιτάκι. Κατέβηκα από το πατίνι και τον ακολούθησα μέσα στο σπιτάκι.

Ο ήταν πραγματικά μικροσκοπικό σπιτάκι. Περνώντας την είσοδο βρισκόσουν κατευθείαν στο σαλόνι. Ήταν ένας μικρός χώρος αλλά ωραία διακοσμημένος. Υπήρχε ένας κόκκινος καναπές-κρεβάτι, πιθανότατα γιατί δεν είχε υπνοδωμάτιο και ένα μικρό ξύλινο τραπεζάκι μπροστά του. Οι τοίχοι είχαν πορτοκαλί χρώμα και ήταν γεμάτοι με φωτογραφίες από διάφορα μέρη του κόσμου, χάρτες, κομμένα άρθρα από εφημερίδες και φωτογραφίες από πολλά είδη ζώων. Δεξιά από τον καναπέ ήταν η κουζινούλα που αποτελούταν από έναν πάγκο μαρμαρένιο, έναν μικρό φούρνο, μάτια κουζίνας, τον νεροχύτη, δύο ντουλάπια και έναν ψυγειοκαταψύκτη. Από το ταβάνι κρεμόταν μια μεγάλη λάμπα με επένδυση από ξύλο ίδιο με αυτό που ήταν φτιαγμένο το τραπεζάκι. Κοιτάζοντας το παρατήρησα μία ξύλινη επίσης κατασκευή, που αναγνώρισα αμέσως. Ήταν σαν εκείνη που είχε φτιάξει ο πατέρας μου για να ανεβοκατεβαίνουμε στο πατάρι.