Bio'larım| Abilerim

4

Yutkunup arkamı döndüm. Evet annem ve babam geçen sene şüpheli bir şekilde öldürülmüşlerdi ama kimse kimin yaptığını bulamıyordu.

Daha 18 yaşında olan bende dahil.

Tekrar onların masalarına doğru ilerledim. Aptalca değildi, onlar polisti, hemde bir değil iki değil.

Tam altı kişiydiler.

"Ne istiyorsunuz benden?" Diye sordum.

"Sadece kardeşimizi tanımak istiyoruz." Diyen Demirle kaşlarımı çattım.

...

1 hafta sonra...

"Ne yaptınız oğlum siz bu evde?" Dedim evin haline bakarak. Resmen yemiş içmiş sıçmışlardı yani.

Anne ve babamın katillerini bulmak için onlarla birlikte yaşamamı şart koşmuşlardı. Başlarda kabul etmeseydi sadece iki ay eğer yine gitmek istersen bir daha rahatsız etmeyiz dediklerinde biraz daha düşünüp kabul etmiştim.

Ama şimdiden pişman oldum diyebilirdim.

"Köpeği bağlasan durmaz bu evde." Dedim masanın üstüne yığmış bulundukları cips paketlerine yüzüme buruşturarak.

"Bit, pire, mikrop kaparız kızım burada gel gidelim." Ne kadar gerek yok desemde Aras bu yeni Biolarıma pek güvenemediği için benimle daha doğrusu bizimle birlikte kalmakta çok ısrar etmiş en sonunda da kabul ettirmişti.

"Senin için kapımız açık." Dedi Eymen gülümseyerek. "İstediğin an defolup gidebilirsin."

"Gel Alya," Dedi Arasta Eymen'e gülümseyerek. "Bak bizi gayet kibar bir şekilde kovdular."

Peki ne mi olmuştu?

Kimse bir yere gitmemiş, benimle birlikte temizliğe koyulmuştu.

"Aras oraları iyice ov bak leke bırakma." Dedim cama çıkmış Arasa doğru. Aras oflayarak dediğimi yapmaya başlayınca makinaya boş boş çalıştıran Atakana döndüm. "Atakan kaytarıyor musun sen?" Diye sordum, resmen ayakta uyuyordu.

Sıçrayarak uyanıp elinde ki elektrikli süpürgeyle yerleri süpürmeye başladı. Ama daha çok süpürgeyi kırmaya çalışıyor gibiydi. "Yavaş lan." Dedim. "Ters tutuyorsun hem süpürgeyi." Diyerek elinden aldığım gibi düzelttim.

"Bende diyorum." Diyerek esnedi. "Niye hiç pislik toplamıyor."

Atakana ümitsiz bir bakış gönderip diğerlerini kontrole gittim. Fırsatını bulduklarında kaytarıyorlardı.

Salona girdiğim an karşımda ki görüntüyle ağızım açık kaldı. "N'apıyorsunuz siz?" Diye sordum televizyonun karşısına geçmiş ellerinde ki cipslerle Müge anlı izleyen varlıklara.

"Gel kız gel çok heyecanlı." Dedi Eymen beni de yanına çağırarak. "Şu kadının annesini arıyorlar."

"Kesin var ya." Dedi Demir gayet dikkatli bir şekilde. "Şu adam var ya, şu sakallı o kaçırttı."

Konuya Rüzgar da dahil oldu. "Oğlu mu?" Dedi bence o değil şeklinde. "Yok be, bana daha çok oğlunun borçlu olduğu kişiler kaçırmış gibi geldi."

"Onlar da olabilir." Dedi Barış. "Ama kocası da çok şüpheli duruyor."

"Kocası niye kaçırsın geri zekalı?" Diye sordu Savaş.

"Evlenmek için." Diyerek omuz silkti Barış.

Savaşa da mantıklı gelmiş olacakki "Olabilir." Diyerek önüne döndü Savaş.

Bu saçma konuşmaya girmeyerek "Ulan madem televizyona bakacaksınız," Dedim onlara bakarak. "Atakanı niye çağırmıyorsunuz adam yorgunluktan süpürgeyi düz tutamıyor."