Bio'larım| Abilerim

7

Fikir varda yazacak enerji yok...

Oy ve özellikle yorumları unutmayınn canlarımm 

İyi okumalarrr

Bu Eymen var ya bu Eymen. Tam bir şeytandı.

"Ben mi?" Dedim bir kucağıma bırakılmış telefona birde Rüzgara bakarak. 

Telefonu sanki zararlı bir maddeymiş gibi iki parmağımla tutarak benden uzağa attım. Bu çakal Eymen, Rüzgarı duyduğu an telefonu bana bırakarak kaçmıştı.

"İnanır mısın?" Dedim Rüzgara dönerek. "Bu Eymen iti yapıp yapıp benim üstüme attı."

Zaten biliyormuş gibi kafa sallayarak "İnanırım." Dedi ve geldiği gibi arkasını dönerek geri gitti.

Bu ailede gerçekten kimse normal değildi.

Ama bende normal olmadığım için sorun yoktu.

...

"Ananı avradını-" diyerek ikinci aşkım olan uykudan uyandım. Bilin bakalım sabah sabah kime küfür ediyordum.

Alarma.

Allah bu alarmı yapanıda kahretsin.

Eymen'i de kahretsin.

Uykulu gözlerle telefonumu bulup alarmı kapattığım gibi kıçımı dönmüş yatacakken kapı bir anda baskın yapılırmış gibi açıldı.

Bende haliyle sıçrayarak uyuyamadığım halde tekrar uyandım.

Peki bilin bakalım hangi şerefsiz sabah sabah beni uyandırmaya gelmişti. "Koğuş kalk!" Diyen Eymen'i hiç umursamayıp tekrar döndüm. Ama kendileri sabahımı zehir etmekte çok kararlıydı. "Kalk, kalk, kalk. Okulun var senin. Kalk." Diyerek yorganımı üstümdeden çekince yine aynı umursamamazlıkla uyumaya devam ettim.

Bir yandan da yarı uykulu Eymen'e söyleniyordum. "Eymen sen hangi devirden kalma bir dağ ayısısında bir genç kızın odasına baskın yapar gibi giriyorsun? Askerlik arkadaşın mıyım ben senin?"

O ise beni umursamayarak "Sabah sabah yine çok konuşuyorsun kalk hazırlan."

"Neye hazırlanayım?" Diye sordum, sabah sabah beni niye kaldırıyordu?

"Okula." Dedi normal bir şey dermiş gibi. 

"Okumayacağım ben," dedim omuz silkerek. "Zengin koca bulup evleneceğim." Tamamen yalandı, ben kendi alın terimle zengin olup hayatımı bekar bitirecektim.

Bir erkeğin kirli çoraplarını toplayamayacak kadar hanımefendi ruhlu bir insandım.

"Höst," dedi kızar bir tonda. "Nah evlenirsin sen zengin kocayla. Daha çocuksun sen."

"Nikahımdan fotoğraf atınca görürsün kim çocuk."

"Seni veren kimde nikah kıyıyorsun?"

İstemsizce güldüm, onlardan izin alan kimdi? "İsterseniz vermeyin," dedim omuz silkerek. "Kaçarım." Dediğimde başımın altında ki yastığı çekerek, benim yastığımla kafama vurdu.

...

Okul olan bütün günleri Allah kahretsindi.

Eymen'inde kahretsindi.

Beni döve döve okula kaldırmıştı şerefsiz. Tamam buna gerçekten dövdü denemezdi ama yine de yastığı kafama geçirmişti.

"Eve gidince kafanda defter parçalamazsam bana da Alya demesinler." Dedim kendi kendime.